CarelBrendel.nl

UPDATE: De “derde” Kristallnacht-herdenking van Facebook-groep Time to Stand Up for Israel is afgelast. We gaan van 17 naar 19 vragen.

Voor het negende achtereenvolgende jaar is er ophef rond de jaarlijkse herdenking van de Kristallnacht in Amsterdam. Waarom is er steeds gedoe? Hier het antwoord op 19 vragen rond deze herdenking.

1. Wat is de Kristallnacht?

De Kristallnacht (van 9 op 10 november 1938) was een door het de Duitse overheid georganiseerde en toegelaten pogrom, waarbij nazi-aanhangers tussen de 1.000 en 2.000 synagogen in brand staken en tussen de 7.500 winkels van Joodse eigenaren vernielden. Bij deze pogrom vielen 400 doden. Joseph Goebbels, de naziminister voor propaganda, was de aanstichter van deze moordpartij.

2. Wie herdenken op 9 november de Kristallnacht in Amsterdam?

Joodse kerkgenootschappen en organisaties waaronder het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), verenigd in het Centraal Joods Overleg (CJO), organiseren een bijeenkomst in de Portugese Synagoge aan het Mr. Visserplein. Voornaamste spreker is premier Mark Rutte.

Het Platform Stop Racisme en Uitsluiting (PSRU) herdenkt de Kristallnacht in de Uilenburgersjoel, een in mei heropende synagoge annex cultureel centrum. Sprekers zijn theologe Janneke Stegeman, Zwarte Piet-activist Jerry King Luther Afriyie, en Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid.

De Facebookgroep Time to Stand up for Israel wilde bijeenkomen bij het Joodse verzetsmonument op het Waterlooplein. Aangekondigd als spreker waren nabestaanden van Joodse verzetsstrijders en/of overlevenden van de massamoord tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op 7 november besloot burgemeester Eberhard van der Laan deze herdenking te verplaatsen naar het Jonas Daniel Meijerplein, waarop de Facebookgroep het evenement annuleerde.

3. Welke jaarlijkse herdenking was er het eerst?

De PSRU-herdenking. De eerste voorloper hiervan dateert uit 1992, toen een kleine trotskistische jongerenorganisatie in Amsterdam de Kristallnacht herdacht. De stichting Nederland Bekent Kleur (NBK) nam dit initiatief over en organiseerde herdenkingen tussen 1993 en 1999, in 2001, en van 2008 tot en met 2010. Sinds 2011 gaat de NBK-herdenking verder onder de vlag van het PSRU. In 2000 ging de herdenking uit van de gemeente Amsterdam.

4. Wat is Nederland Bekent Kleur?

NBK werd opgericht in 1993 als antwoord op extreemrechts geweld in Duitsland en Nederland. Aanvankelijk was het een brede beweging, die duizenden mensen op de been bracht op manifestaties waar onder anderen vakbondsleidster Karin Adelmund en de politici Ruud Lubbers en Frits Bolkestein als sprekers optraden. Na enkele jaren raakte de beweging in (extreem) links politiek vaarwater.

De centrale figuur in NBK is de activist René Danen, die ook de leiding had in bewegingen als Keer Het Tij en Nederlands Sociaal Forum. Medeoprichter was de Nederlands-Marokkaanse activist Abdou Menebhi, later voorman van de Stedelijke Marokkaanse Raad (SMR) en het Euro-Mediterraan Centrum Migratie & Ontwikkeling (Emcemo).

Een vooraanstaande NBK-activist is Miriyam Aouragh, prominent lid van de Internationale Socialisten (IS), een internationale trotskistische beweging die zeer actief is in straatdemonstraties.

5. Welke organisaties zitten in het Platform Stop Racisme en Uitsluiting?

De leden komen voornamelijk uit de links-activistische hoek, veelal uit de directe omgeving van de IS. Het eerste jaarverslag noemde onder meer de IS, NBK, het Komitee Marokkanen in Nederland (KMAN), Emcemo, het Nederlands Palestina Komitee (NPK), het Landelijk Beraad Marokkanen (LBM), Doorbraak en Grenzeloos. Bekende namen uit het Comité van Aanbeveling zijn schrijfster Anja Meulenbelt, oud-minister Hedy d’Ancona, oud-GroenLinkser en LBM-oprichter Mohammed Rabbae, columnist Thomas von der Dunk en cabaretier Vincent Bijlo. Woordvoerder is de oud-journalist en kritische Israël-blogger Maarten-Jan Hijmans.

6. Sinds wanneer herdenkt het CJO de Kristallnacht?

De Joodse organisaties organiseerden aanvankelijk eens in de vijf jaar een herdenking in Amsterdam. De eerste daarvan vond plaats in 2003. In 2008 hield het CJO een tweede bijeenkomst. Sinds 2011 organiseert het CJO elk jaar een herdenking. Het besluit om voortaan jaarlijks te herdenken werd vooral ingegeven door ergernis in Joodse kringen over de NBK-bijeenkomsten.

7. Wat gebeurde er in 2000?

In 2000 nam de gemeente Amsterdam het initiatief voor een bredere herdenking bij de Dokwerker, waaraan onder meer NBK, het CIDI en het Nederlands Auschwitz Comité (NAC) deelnamen. Kennelijk tegen de afspraken in betrok SMR-voorzitter Menebhi de toestand in Israël in zijn toespraak, waarop NAC-voorman Jacques Grishaver hem van het podium haalde. Na dit incident ging NBK weer alleen verder.

8. Waarom organiseerde NBK geen herdenkingen van 2002 tot en met 2007?

De Kristallnachtherdenking van november 2001 stond in het teken van de opkomst van Pim Fortuyn. In de maanden daarna voerde NBK, samen met de IS, een agressieve campagne tegen Fortuyn. IS en NBK riepen op tot een landelijke demonstratie tegen Fortuyn met “Stop de Hollandse Haider” als een van de leuzen. Op een NBK/IS-oproep daarvoor stond een foto van Fortuyn met een driehoek op zijn voorhoofd. Na de moord op 6 mei 2002 kreeg NBK het verwijt dat het mede door deze affiche de haat tegen Fortuyn had aangewakkerd. Pas in 2008, met de opkomst van Geert Wilders, voelde NBK zich weer geroepen om de Kristallnacht te herdenken.

9. Waardoor is er zoveel ophef sinds 2008?

NBK kreeg vooral veel kritiek omdat het de Kristallnachtherdenking gebruikte voor politieke doeleinden. Alle toespraken in 2008 stonden bijvoorbeeld in het teken van Wilders, waardoor de herdenkers het verwijt kregen dat ze politiek bedreven over de rug van vermoorde Duitse Joden. In de jaren daarna ging het vaak over “islamofobie” en relatief weinig over het naoorlogse antisemitisme.

Steen des aanstoots vormde ook de prominente aanwezigheid van IS-leden en de nauwe samenwerking tussen NBK en IS. In maart 2004 organiseerde IS, samen met de antisemitische Arabisch-Europese Liga (AEL), Emcemo en het KMAN een herdenking op de Dam van de door Israël geliquideerde sjeik Ahmed Yassin, oprichter van de zeer antisemitische terreurbeweging Hamas. Onder de sprekers waren de bij NBK betrokken Aouragh en Menebhi. Volgens critici geeft het geen pas om de ene keer een antisemitische terrorist te herdenken, en de andere keer door antisemieten vermoorde Joden.

10. Maar die herdenking van Yassin was toch geen herdenking?

Volgens alle verslagen uit 2004 was het wel degelijk een herdenking van Ahmed Yassin. Het links-anarchistische blad De Fabel van de Illegaal schreef bijvoorbeeld over de herdenking door IS en AEL van de “religieuze fascist” Yassin. Pas jaren later gingen de betrokkenen opeens vertellen dat het geen herdenking van Yassin was geweest.

11. Maar dat was in 2004. Kun je dat het Platform nog in 2016 nadragen?

NBK duldde de Yassin-herdenkers al in 2008 in zijn gelederen. IS, Emcemo en KMAN zijn lid van het Platform. Zou het PSRU ook organisaties en personen toelaten die in 2004 betrokken zouden zijn geweest bij een herdenking van nazi-leider Rudolf Hess?

11. Wat kun je het Platform nog meer verwijten?

In de eerste jaren na 2011, toen het PSRU de organisatie overnam van NBK, hadden de herdenkingen een minder uitgesproken politiek karakter en kreeg de Kristallnacht zelf meer aandacht. In november 2015 evenwel besloot het PSRU echter om het optreden van Israël centraal te stellen. Dankzij een subsidie van Stichting Democratie en Media kwam het controversiële Arabische Knesset-lid Haneen Zoabi naar Nederland. Zoabi was in 2010 deelneemster aan de eerste Hamas-vloot richting Gaza. Opvallend was verder dat de notoire antisemitische rapper Appa in maart 2015 mocht spreken op een “antiracistische” manifestatie waar PSRU-organisaties volop bij betrokken waren. Veel Joden vragen zich af waarom Israël zo nodig aan de orde moet komen bij een herdenking van vermoorde Joden. De nauwe samenwerking met Hamas-sympathisanten en figuren als Appa doet helemaal de deur dicht.

13. Is de PSRU-bijeenkomst een “alternatieve” herdenking?

Nee, dat is onzin. Er bestaat geen officiële herdenking van de Kristallnacht. Het etiket “alternatief” is bedacht door tegenstanders van het Platform.

14. Waarom was er nu opeens sprake van een derde herdenking?

In het verleden waren er al stille protesten tijdens NBK-herdenkingen. De zelfbenoemde “Joods-Christelijke” evangelische pastor Ben Kok, die eindtijdverwachtingen koppelt aan het bestaan van Israël, droeg enkele keren een Israëlische vlag, soms bijgestaan door niet-religieuze tegenstanders van de NBK-IS-herdenkingen.

Het protest laaide op in 2015 toen tegenstanders van Zoabi’s aanwezigheid zich in de Platform-herdenking mengden. Dit jaar hadden deze Israël-sympathisanten vroegtijdig een claim gelegd op het Joodse verzetsmonument op het Waterlooplein. Door de aanmelding van deze herdenking was het Platform genoodzaakt een andere herdenkingsplek te zoeken.

15. Waardoor herdenken de “vrienden van Hamas” de Kristallnacht in een synagoge?

Door onoplettendheid van het bestuur van de Stichting Uilenburgersjoel. Deze oude synagoge, gelegen in een tussen 1940 en 1945 zwaar getroffen Joodse volksbuurt, werd na een langdurige restauratie in mei heropend door Van der Laan. Het gebouw wordt gebruikt voor Joodse religieuze en culturele manifestaties, maar ook verhuurd aan derden, bijvoorbeeld voor televisie-opnamen.

Stichtingsvoorzitter Maurits Jan Vink heeft de afgelopen jaren onder een steen gelegen en had kennelijk niet in de gaten wie hij in huis haalde. De wakker geschrokken Vink wilde vervolgens de herdenking alsnog afzeggen, maar hij moet hem onder dreiging van een kort geding toch door laten gaan.

16. Tegenstanders zouden dreigen met verstoring van de Platform-herdenking. Moet Van der Laan ingrijpen en de bijeenkomst verbieden?

Natuurlijk niet. Het laatste wat Van der Laan moet doen is zwichten voor (mogelijke) dreiging met geweld. Ook de politieke onderwereld van PSRU, IS en NBK heeft het recht om ongestoord haar stuitende bijeenkomsten te organiseren.

17. Waarom verplaatste Van der Laan de derde herdenking naar het Jonas Daniel Meijerplein?

In een brief aan Time to Stand up for Israel noemt hij de zorgen over de waardigheid van het Joodse verzetsmonument als voornaamste argument. Van der Laan neemt het de groepsleden kwalijk dat mede door hun oproepen de vorige Platform-herdenking – met het omstreden Knesset-lid Zoabi – werd verstoord. Daarnaast vermoedt hij dat de claim op het verzetsmonument (de Facebook-groep had de plek op drie dagen gereserveerd tussen 12 en 21 uur) alleen bedoeld was om het Platform dwars te zitten. Tenslotte is hij bezorgd voor wanordelijkheden doordat twee groepen aanspraak maken op de herdenkingsplaats. Hoewel dit laatste niet de hoofdreden was voor zijn aanwijzing, wekt Van der Laan toch de indruk in dit geval wel te wijken voor een eventuele geweldsdreiging.

18. Waarom bedacht Van der Laan dit pas twee dagen van tevoren?

Een goede vraag waarop alleen Van der Laan het antwoord weet. Alle argumenten voor de verplaatsing waren al bekend toen de Facebookgroep op 10 november 2015 – de dag na de Platform-bijeenkomst met Zoabi – de “derde herdenking” aanmeldde bij de gemeente Amsterdam. Van der Laan heeft bijna een jaar gewacht voor hij met de indieners een gesprek voerde, maar ondertussen moest het Platform wel weg van het Waterlooplein. Wellicht vond Van der Laan dat eigenlijk wel prima gezien de wijdverbreide ergernis over de kaping van de Jodenvervolging door extreemlinkse groepen. Vervolgens heeft Van der Laan niet voorzien dat het Platform zou neerstrijken in de Uilenburgersjoel en daarmee voor blijvende ophef ging zorgen.

19. Komt het nog goed?

Het zou mooi zijn als het Platform eindelijk zou beseffen dat het met deze herdenkingen veel mensen op hun hart trapt. Er zijn zoveel andere gelegenheden en dagen in het jaar, waarop de deelnemende organisaties alle aandacht kunnen geven aan racisme en/of de toestand in Palestina. Gezien de heersende obsessie met Joden en Israël blijft dit een vrome wens van mijn kant. René Danen, Anja Meulenbelt en de Internationale Socialisten zullen hun speeltje nooit meer afstaan.

Azzedine Karrat (rood omcirkeld) bij de European Council for Fatwa and Research. Achter de bestuurstafel onder anderen Al-Qaradawi, Al-Qaradaghi en Halawa.

AANVULLING: Alle sprekers op een rij.

Voor de tweede keer woonde Azzedine Karrat een bijeenkomst bij van de European Council for Fatwa and Research, een adviesraad van de Europese Moslimbroeders. De Rotterdamse imam is een beminnelijk man, maar dat geldt niet voor de politiek-religieuze beweging waarvan hij deel uitmaakt.

Azzedine Karrat, imam van de Essalam Moskee in Rotterdam, ontving vorige maand “een mooi geschenk” van sheik Salman al-Ouda. De Saoedische islamprediker met 10,4 miljoen Twitter-volgers overhandigde hem een exemplaar met persoonlijke opdracht van zijn boek How to Disagree.

Een dag later deelde Karrat “een prachtig advies” van sheik Mohamed al-Hassan Ould Dedew aan de jongeren in Nederland. Ould Dedew, een islamitische leider uit Mauritanië, drukte de Nederlandse moslims op het hart om vast te houden aan hun geloof, waarschuwde hen voor begeertes en lusten, en drong er op aan zich ver te houden van extremisme.

Interessante vraag: waar liepen Karrat, Al-Ouda en Ould Dedew elkaar tegen het lijf? Het antwoord is te vinden op de website van het Islamic Cultural Centre of Ireland (ICCI) in Dublin, tevens hoofdkwartier van de European Council for Fatwa and Research (ECFR), een afdeling van de Moslimbroederschap in Europa (FIOE) die religieuze adviezen en richtlijnen verstrekt aan moslims in het Westen. Uit ICCI-foto’s blijkt dat de drie aanwezig waren op de 26ste ECFR-jaarvergadering in Istanbul, voorgezeten door Yusuf al-Qaradawi, geestelijk leider van de Moslimbroeders. Op een van de foto’s zit Karrat in zijn karakteristieke djellaba in het linker rijtje van de vergaderzaal.

Voor Karrat is het alweer de tweede deelname aan de ECFR-beraadslagingen. In 2014 maakte hij zijn debuut in Istanbul. Hij ging toen op de foto met onder anderen voorzitter Al-Qaradawi en algemeen secretaris, tevens ICCI-imam Hussein Halawa. ICCI (pdf) is trouwens een zustermoskee van Essalam. Beide centra zijn gefinancierd door de Al-Maktoum Foundation uit Dubai. Nooh al-Kaddo, topman bij ICCI, geldt tevens als de sterke man in het Essalam bestuur. Zoals Rotterdamse kranten zelden of nooit melden, zijn beide moskeeën verbonden aan de Moslimbroederschap. Karrat’s aanwezigheid bij de Europese fatwaraad staat niet op zichzelf.

Lees de rest van dit artikel »

De Leidse student Shabir Burhani mag dan een rare duikelaar zijn die binnenkort aan het werk moet voor de Nederlandse gemeenschap wegens het versturen van opruiende tweets, dat neemt niet weg dat de als Maiwand al-Afghani bekende activist soms het gelijk aan zijn zijde heeft.

Eind vorig jaar verspreidde Burhani via zijn eigen sociale media een waarschuwing onder de kop “Geheime facebook pagina/groep met de naam ‘Staatsnieuws’ verspreid (sic) actief IS propaganda in Nederland!” De waarschuwing gold het gedrag van de Twitteraar Ibrahiem Awwad in wie Burhani het voormalige Straat Dawah-lid Abdullah West herkende, die op zijn beurt volgens Vrij Nederland als Keith R. voorkomt in het Context-dossier rond de Haagse jihadzaak.

Abdullah West, aldus Burhani, “moet Allah vrezen en stoppen met zijn geheime IS khawarij supporters Facebook pagina Staatsnieuws”. (Khawarij, extremisten uit de begintijd van de islam, is de scheldnaam voor ISIS in “gematigde” jihadkringen).

Wat was er aan de hand volgens Burhani? Zijn uitleg: “In de geheime Facebook pagina ‘Staatsnieuws’ wordt actief IS propaganda verspreid. Ook wordt daar takfir (iemand afvallig verklaren, CB) gedaan op moslims en geroddeld en gelasterd. Ik vind dat ze daar onmiddellijk mee moeten stoppen. Anders komen er maatregelen. Bovendien verschillen ze niet veel in hun domheid, onwetendheid, kinderachtigheid en verdorven gedrag met die IS cheerleaders uit Engeland die memes en neppe pagina’s maken om moslims met wie ze van mening verschillen zwart te maken. Als deze mensen zo doorgaan, dan zullen ze ook hier vernederd worden en bestraft door Allah zoals hun voorlopers.”

Of het de straf was van Allah of de strenge hand van Facebook weet ik niet, maar kort na Burhani’s waarschuwing verdween Staatsnieuws van het toneel. R. en zijn andere, niet-geheime Facebook groep De Zuivere Aanbidding kregen ondertussen alle ruimte voor het organiseren van activiteiten in de Amsterdamse El Tawheed moskee, ook al lijkt het onwaarschijnlijk dat de leiding van deze salafistische moskee niet op de hoogte is van R.’s radicale opvattingen.

Op het eerste gezicht is De Zuivere Aanbidding vooral een orthodox-salafistische club. De oplettende lezer ontdekt echter met regelmaat teksten van jihad-ideoloog Anwar al-Awlaki tussen de vrome adviezen door. Op de website van De Zuivere Aanbidding staat zelfs een theologische rechtvaardiging voor het ISIS-kalifaat.

De naam Staatsnieuws dook voor het eerst op in het najaar van 2014, kort na de sluiting van het virtuele jihadclubhuis De Ware Religie. Maar van Staatsnieuws werd sinds Burhani’s donderpreek weinig meer vernomen. Toch bestaat de groep nog steeds, of opnieuw. Afgelopen weekeinde plaatste R. oproepen aan zijn volgers om StaatsNieuws te volgen op Telegram, een berichtendienst voor het uitwisselen van versleutelde boodschappen.

Staatsnieuws was ooit, in de jaren 80 van de vorige eeuw, de mediatak van de Politieke Vleugel van de Kraakbeweging. R. heeft het in dit geval echter niet over de legendarische krakers Theo en Jack uit de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Ook pleegt hij geen “domrechtse” satire op het NOS Journaal. Gezien de foto van Abu Mohammad al-Adnani, de onlangs gesneuvelde mediachef van ISIS, bij een inmiddels door R. verwijderde boodschap over StaatsNieuws, gaat het in dit geval gewoon om propaganda voor de Islamitische Staat.

NRC-versluiering van politieke achtergronden.

“Stel je voor. Als we nu al uiteenlopende meningen gaan afdrukken op opiniepagina’s. Waar eindigt dit toch?” Met deze dooddoener reageerde NRC-hoofdredacteur Peter Vandermeersch gisteravond op een losbarstend Twitterstormpje. Aanleiding was het opiniestuk Een echte feminist komt juist op voor moslima’s van de hand van Donya Alinejad, Domitilla Olivieri en Catherine Black over het veelbesproken boek Heilige Identiteiten van Machteld Zee.

Uiteenlopende meningen? Ja Graag! Maar de lezer mag op zijn minst verwachten dat de auteurs van dergelijke opiniestukken zich bij hun redeneringen aan de feiten houden en geen onjuiste beweringen doen over hun tegenstanders. Een tweede vereiste is dat de uiteenlopende meningen niet onder een valse vlag worden opgediend. Aan beide minimum vereisten voldoet de bijdrage van het drietal niet.

Alinejad, Olivieri en Black beweren bijvoorbeeld dat de ideeën over de islam van Zee (en feministische medestanders als Jolande Withuis en Elma Drayer) “steeds meer lijken op die van rechts populistische partijen. Hun speerpunten vormen hetzelfde rijtje. Keulen, de sharia, vrouwenbesnijdenis, hoofddoeken.”

Natuurlijk, de aanrandingen tijdens de nieuwjaarsnacht in Keulen waren heel vervelend. Maar weet u wel dat “seksueel geweld tegen vrouwen ook stevig geworteld is in de westerse cultuur”? Kijk maar naar Donald Trump!

De drie zetten Ayaan Hirsi Ali (die inmiddels pleit voor de in zeer rechtse kringen als onmogelijk beschouwde hervorming van de islam) weg als “neoconservatieve ideoloog met zeer rechtse praatjes”. Vervolgens schrijven Alinejad, Olivieri en Black: “Haar persoonlijke levensverhaal, en genitale verminking van vrouwen in het algemeen, wordt als voorbeeld gebruikt om het meest barbaarse patriarchale geweld te verbinden aan de islam. Maar steun aan vrouwen die strijden voor het terugdringen van dit geweld, vraagt de bereidheid in te gaan op de complexe werkelijkheid van genitale verminking en de specifieke rollen die het heeft in verschillende culturen en geloven, waar de islam er maar een van is.”

Ook het dragen van een hoofddoek moeten we vooral in de “context” zien. Wie dat niet doet, maakt zich schuldig aan “koloniaal denken”. Een leuke opsteker voor de vrouwen die in talloze landen met strenge islamitische regimes onder levensgevaar strijden voor het recht om geen hoofddoek of niqab of boerka te dragen.

Lees de rest van dit artikel »

Gebouw van de Islamic Sharia Council in Londen.

De Machteld Zee-discussie woedt verder. De Leidse onderzoekster waarschuwt volkomen terecht voor de missiedrang van de politieke islam. Helaas moet ik vaststellen dat Zee tijdens haar onderzoek belangrijk bewijsmateriaal rond de Islamic Sharia Council niet goed heeft onderzocht.

“Hoe Machteld Zee haar eigen debat doodslaat”, kopte de Volkskrant dinsdag boven een artikel van verslaggever Toine Heijmans. Na lezing van het veelbesproken Heilige Identiteiten concludeerde Heijmans dat Zee een “bozig boek” heeft geschreven dat “goed onderzoek in de weg staat”.

Omdat Zee geen trek had in een interview, reisde Heijmans af naar Culemborg voor een gesprek met Halim el Madkouri, die al vele jaren allerlei stromingen binnen de politieke islam zeer kritisch volgt. De verrassende uitkomst: afgezien van de toon geeft El Madkouri de schrijfster op belangrijke punten gelijk.

El Madkouri waarschuwde de Nederlandse overheid zes jaar geleden tegen invoering van de (door Zee in Engeland onderzochte) shariaraden. Officieel bestaan die niet maar volgens de Culemborger zijn er wel “nep-imams, werkend in de schaduw”.

Net als Zee ziet El Madkouri achter de komst van predikers, de financiering van moskeeën en de opzet van allerlei organisaties “een plan om Europa te islamiseren”. Maar betoogt hij, het is de orthodoxen vooral te doen om het “herislamiseren” van moslims die in hun ogen te ver zijn losgezongen van de islam.

Ik denk dat El Madkouri hier een punt heeft. Je hoeft bijvoorbeeld alleen maar naar de doelstellingen van de islamitische jongerengroep ProMoslim te kijken. De club is opgericht omdat “door verscheidene redenen vele Nederlandse moslims de Islamitische mentaliteit en denkwijze hebben ingeruild voor de wereldse mentaliteit. De jongeren van ProMoslim streven ernaar om de Islamitische denkwijze weer te doen opwekken in Nederland.” Een van de eerste activiteiten van het in 2013 opgerichte ProMoslim was het uitnodigen van de omstreden Britse prediker Haitham al-Haddad, die tot voor kort was verbonden aan de Islamic Sharia Council (ISC) in Londen.

Overigens, maakt u zich geen illusies. Waarschuwingen voor de onaangename kanten van de islam zijn in deugende kringen hoe dan ook ongewenst. Het maakt niet uit of de boodschapper een “witte” Nederlander is of een immigrant met een moslim achtergrond; evenmin of de toon hard of juist verzoenend is; en ook al niet of je de hele islam en alle moslims op de korrel neemt, of je beperkt tot de groeperingen – (jihadi) salafisten, Moslimbroeders, Hizb ut-Tahrir – die uit de islam hebben geput om hun eigentijdse politieke ideologie te creëren.

Lees de rest van dit artikel »

Op 28 juli 2007 zond Qatar TV een toespraakje uit van Yusuf al-Qaradawi, de geestelijk leider van de Moslimbroeders. Al-Qaradawi ging in op een vraag over de hadith (overlevering van de profeet Mohammed) die voorspelt dat de islam Rome zal veroveren. Betekende dit dat “wij” (de moslims) opnieuw de Europeanen zullen verslaan”?

Al-Qaradawi antwoordde: “De verovering van Rome – de verovering van Italië, van Europa – betekent dat de islam naar Europa zal terugkeren. Zal deze verovering per se via een oorlog plaatsvinden? Nee. Er bestaat ook zoiets als een vreedzame verovering.”

Al-Qaradawi legde verder uit: “De vreedzame verovering is gefundeerd in deze religie, en daarom verwacht ik dat de islam Europa zal veroveren, zonder haar toevlucht te nemen tot het zwaard of oorlog. Zij zal dit doen door middel van dawah [islamitische missie, CB] en ideologie. Europa is ongelukkig met het materialisme, met de filosofie van losbandigheid, en met de immorele overwegingen die de wereld regeren – overwegingen van eigenbelang en genotzucht. Het is hoog tijd dat Europa ontwaakt en een uitweg vindt. Europa zal geen andere reddingsboot dan de islam vinden.”

“De islam zal Europa redden van het woedende materialisme waaraan het lijdt. De losbandigheid, die mannen toelaat om met mannen te trouwen, en vrouwen met vrouwen te trouwen, is huiveringwekkend. Alle religies veroordelen dit. [De Islam] is in staat om Europa en het gehele Westen de volgende wereld te geven, zonder hen deze wereld te ontzeggen. Zij kan hen het geloof geven zonder hen de wetenschap te ontzeggen. Zij kan hen de waarheid geven, zonder hen de macht te ontzeggen. Het kan hen verbinden met de hemel, zonder hen van de aarde weg te scheuren. Het kan hen de geest geven, zonder hen de materie te ontzeggen. De boodschap van de islam is een boodschap van mondiaal evenwicht, en daarom geloof ik dat de volgende
verovering zal plaatsvinden door middel van dawah. Maar uiteraard moeten de moslims in actie komen om deze wereld te veroveren.”

In november 2001 vielen Zwitserse en Italiaanse speurders enkele villa’s binnen in de grensplaats Campione d’Italia op zoek naar de bewijzen van mogelijke terreurfinanciering door de Moslimbroeders Ghaleb Himmat en Yousef Nada. Bij de inbeslaggenomen spullen was ook een Arabisch document (pdf), gedateerd op 1 december 1982, waarvan de titel in het Engels is vertaald als “Towards a worldwide strategy of Islamic policy.”

Het document staat inmiddels bekend als “Het Project”. Volgens Moslimbroederschap-expert Lorenzo Vidino (The New Brotherhood in the West) vormden de plannen “een perfecte beschrijving” van wat deze religieus-politieke beweging in de decennia erna heeft gedaan: het opzetten van een bloeiend netwerk van islamitische organisaties. “Dankzij hun (financiële) bronnen, activisme en opmerkelijke intellectuele capaciteiten, hebben groepen met historische banden met de Moslimbroederschap andere groepen vaak overschaduwd bij het beïnvloeden van de moslimgemeenschap.”

Zowel aan de toespraak van Qaradawi als aan de vondst van Het Project moest ik denken toen de ophef ontstond rond Heilige identiteiten van Machteld Zee, de Nederlandse bewerking van haar proefschrift over Britse shariaraden. Aanjager van de opwinding was een interview door Algemeen Dagblad-journalist Wierd Duk met de kop “Achter islamisering zit een plan.” Daarnaast meldde Duk dat volgens Zee de Moslimbroederschap uit was op “werelddominantie”. Een derde punt van commotie was Zee’s stelling dat invloedrijke Westerse intellectuelen de criticasters van de islam ontmoedigen en zodoende de fundamentalisten helpen.

De linkse haatsite Krapuul en Joop-denker Mihai Martoio Ticu meenden dat Zee haar eigen Protocollen van de Wijzen van Zion had ontdekt. Ewout Klei beschuldigde Zee op website Jalta van “ondergangsretoriek,” waarbij hij eerlijk toegaf dat hij het boek nog niet had gelezen en zijn oordeel zou kunnen herzien. (Zie Update onderaan).

Het is vervelend voor degenen die Zee van complotdenken beschuldigen, maar Al-Qaradawi heeft zijn toespraak over de vreedzame verovering van Europa wel degelijk gehouden. Aan de vertaling uit het Arabisch hoeven we niet meer te twijfelen sinds Femke Halsema en haar team voor een NTR-serie ruimschoots van MEMRI clips gebruik maakten.

Deskundigen twijfelen evenmin aan de echtheid van “Het Project”. Vidino noemt het uitdrukkelijk in zijn boek. “Deugmedia” als de Volkskrant, Algemeen Dagblad, De Groene en Het Parool hebben Vidino de afgelopen jaren geciteerd als terrorisme-expert of als kenner van de internationale Moslimbroederschap. De Britse deskundige Alison Pargeter twijfelt in The Muslim Brotherhood, The Burden of Tradition evenmin aan de echtheid van het document. Anders dan De Protocollen van de Wijzen van Zion is het dus geen fabricaat van een geheime dienst.

Lees de rest van dit artikel »

De sponsors van de conferentie in Sarajevo.

Een van de grote raadselen van deze tijd is de innige samenwerking tussen Regressief Links en Religieus Rechts. Zichzelf “links” en “progressief” noemende mensen staan voorop bij het kritiseren van orthodoxe christenen, maar sluiten de ogen voor onderdrukkend conservatisme in islamitische kring. Diversiteit, net wat u zegt.

Op jacht naar Turkse stemmen haalden linkse politieke partijen allerlei aanhangers van de islamistische AKP in huis zonder na te gaan of hun opvattingen wel spoorden met de eigen beginselen. De vaak terechte kritiek op de Israëlische politiek brengt “progressieven” ertoe om kritiekloos de terreurbeweging Hamas te omarmen, de Palestijnse tak van de Moslimbroederschap, die in haar Handvest verwijst naar de Protocollen van de Wijzen van Zion en andere complottheorieën, en nog steeds op haar tv-zenders volop ruimte geeft aan antisemitische bagger.

Vorige week was een groepering met de modieus Engelse naam “Critical Collective” aan de beurt om kritiekloos achter een Hamas-activist aan te lopen. In het Utrechtse centrum De Kargadoor organiseerde het een bijeenkomst over “islamofobie” — een containerterm die gerechtvaardigde kritiek op de politieke islam op één hoop gooit met reëel bestaande haat tegen moslims, en daarmee alle islamcritici in de verdachtenbank zet. Keynote speaker (via Skype) was de Amerikaanse “islamofobie” deskundige Hatem Bazian, een “de-koloniale islamitische denker”.

Dat “de-koloniale” zal ongetwijfeld in de smaak zijn gevallen bij Abulkasim al-Jaberi, de activist die als host van de avond fungeerde. Bazian’s biografie vermeldt echter niet dat de door hem opgerichte en voorgezeten lobbygroep American Muslims for Palestine nauw verweven is met de Moslimbroeders en Hamas.

Waar de term “islamofobie” opduikt, is de Moslimbroederschap nooit ver weg. Tegenwoordig zijn Erdogan en de AKP, de Turkse variant van deze beweging, eveneens dicht in de buurt om alles wat zweemt naar kritiek op Religieus Rechts langs hun “islamofobe” meetlat te leggen. De Turkse overheid (zowel via een Promotion Fund als via het ministerie van Buitenlandse Zaken) was dit voorjaar de grote sponsor van een grote “islamofobie”-conferentie in Sarajevo.

Deelnemende non-gouvernementele organisaties waren onder meer bij de Moslimbroederschap betrokken organisaties Emisco, het European Forum of Muslim Women en het Franse anti-“islamofobie” collectief CCIF. De Lange Arm van Erdogan was vertegenwoordigd via IHH (de Turkse hulpstichting achter de eerste Gazavloot van Hamas), SETA (de denktank van de AKP) en COJEP International (een Turks-Franse NGO van Erdogan-adepten die zich in Brussel salonfähig heeft gemaakt). Bazian was een van de topsprekers in Sarajevo. Namens Nederland mocht Ineke van der Valk het woord doen.

Jack Straw (Verenigd Koninkrijk), Bernard Kouchner (Frankrijk) en José Luis Zapatero (Spanje) gaven de “islamofobie” conferentie het benodigde cachet. De Europese politici reisden niet naar Sarajevo om kanttekeningen te zetten bij de cocktail van werkelijke haatmisdaden, ongeverifieerde incidenten en legitieme kritiek op islamistische stromingen, die de “islamofobie!” roepers hun voorschotelden.

West-Europa barst van de regressief linkse “critical collectives”. Een kritisch links collectief tegenover de lobby van de politieke islam ontbreekt helaas.

Politieke journalisten riepen NIDA-leider Nourdin el Ouali uit tot beste politicus van Rotterdam.

UPDATE: Projecten met religieuze doelstelling op papier uitgesloten van SDM-subsidie

Hierbij stel ik u voor het project “Bankiers en media: kennis en kennismaking”. Het project krijgt een subsidie van 28.000 euro van de Stichting Democratie en Media (SDM), een particulier fonds dat voortkomt uit verzetskrant Het Parool en allerlei mediaprojecten subsidieert.

Op de website van de Nederlandse Vereniging van Banken lees ik het volgende:

“De media spelen een belangrijke rol in processen van communicatie, informatieoverdracht en kennisproductie. Hiermee rapporteren zij niet alleen ontwikkelingen, denkbeelden en ideeën die plaatshebben binnen onze samenleving, maar beïnvloeden deze ook. In het huidige publieke debat is grote aandacht voor vraagstukken die gerelateerd zijn aan banken en verzekeraars in de Nederlandse samenleving. Echter, het ontbreekt in de gevestigde media aan (economische) diversiteit en zij vinden moeilijk toegang tot de diverse financiële instellingen Zo komt de heterogeniteit binnen de financiële wereld onvoldoende tot uiting in de verslaglegging.”

“Mede hierdoor heerst onder bankiers en verzekeraars groot wantrouwen over het functioneren van de media. Zo worden zij onder meer bekritiseerd voor de eenzijdige en selectieve berichtgeving en de negatieve beeldvorming over bankiers en verzekeraars. Daardoor is men vaak niet bereid met media te werken, waardoor het gebrek aan verschillende perspectieven in de berichtgeving in stand wordt gehouden.”

“Het project ‘Bankiers en media: kennis en kennismaking’ beoogt hierin verandering te brengen door in te zetten op ontmoeting en kennisoverdracht tussen media en lokale banken. Het doel is om door middel van workshops verbinding en samenwerking te creëren tussen beide partijen en daarmee wederzijdse toegang te vergemakkelijken, inzichtelijk te maken bij financiële instellingen hoe de media functioneert en de media bewust(er) te maken van de diversiteit en diversiteit aan perspectieven binnen de financiële wereld. Voor deze pilot wordt het workshopprogramma ontwikkeld en uitgevoerd bij twee verschillende media-instellingen. Bij een positieve evaluatie kan het programma worden aangeboden aan andere media.”

Wacht even? Rond Democratie en Media gebeuren zeer vreemde dingen. Maar subsidiëren de erfgenamen van Het Parool zo maar een poging van bankiers om na alle bank- en fraudeschandalen een positievere berichtgeving in de media te bewerkstelligen?

Nee. Ik heb u als lezer even op het verkeerde been gezet door in de beschrijving van het mediaproject de woorden “moslims” en “islam” te veranderen in “bankiers” en “verzekeraars”. SDM geeft een voor haar doen stevige subsidie van 28.000 euro om de Stichting Platform Islamitische Organisaties Rijnmond (SPIOR), een islamkoepel met 68 aangesloten moskeeën en islamitische organisaties in de regio Rotterdam, te helpen met de verbetering van het image van de islam.

SDM zegt op haar website dat “wij investeren in onafhankelijke, kritische media”. Het project “Moslims en Media” wekt echter de schijn dat het streven juist is naar minder onafhankelijke en kritische media. Het geld gaat niet naar media en journalisten, maar naar een organisatie die wil dat media en journalisten minder negatief over haar achterban berichten.

Lees de rest van dit artikel »

Arnoud van Doorn vertelt bij 1Vandaag over het geplande dawah-centrum.

Salafistenschool is een onjuiste term voor het geplande islamitische dawah-centrum in Rotterdam-Zuid, dat is aangekocht met geld uit de religieuze dictatuur Qatar. Maar het blijft zorgelijk dat hulpfonds Eid Charity, waarvan de oprichters betrokken zijn bij jihadfinanciering, hier een vinger in de pap krijgt.

Terwijl de PVV druk bezig is met het voor nog eens vier jaar plaatsnemen in de oppositiebanken, dienen zich in Nederland nieuwe, serieuze problemen aan rond de politieke islam (niet te verwarren met de godsdienst islam, ook al baseren de islamisten hun 20ste-eeuwse ideologie voor een deel op deze godsdienst).

Met elkaar in conflict geraakte Turkse fundamentalistische stromingen vechten hun twisten uit op Nederlandse schoolpleinen. Functionarissen van de Turkse overheid — een religieuze dictatuur in wording – stellen onbeschaamd kliklijnen en zwarte lijsten in om Nederlandse staatsburgers lastig te vallen, en bemoeien zich met het recht op demonstratie in de Nederlandse straten. Achter de schermen worden de klik-Turken aangestuurd door het Departement voor Turken in het Buitenland (YTB), de lange arm van Ankara.

In de Utrechtse wijk Overvecht, thuisbasis van de salafistische prediker Suhayb Salam, steekt het nikabgedram weer de kop op. Het is mij een volslagen raadsel waarom de nikab, de dresscode van ultra-reactionaire stromingen, niet al jaren geleden verboden is. Het uniformverbod is toch niet alleen bedoeld voor fascistische bruinhemden of dragers van Ku Klux Klan-outfits, maar ook voor intimiderende uitingen van het relifascisme?

Stuitend is altijd weer om te zien hoe allerlei pseudo-liberalen tolerantie voor intolerantie prediken. Selma Bos van D66 vraagt zich af of scholen wel “verregaande huisregels” mogen opstellen, terwijl Tara Scally van GroenLinks de wandelende vrouwengevangenis op het schoolplein wil toelaten omdat “keuzevrijheid heel belangrijk is”.

Dan is er de Stichting Waqf, eigenaar van de Al-Fourqaan moskee in Eindhoven, die vorig jaar onder anderen Waleed al-Tabtabae tevergeefs wilde uitnodigen. De Koeweitse sjeik maakte naam als financier en kortstondige deelnemer aan de jihad in Syrië. De komst van Al-Tabtabae, in Syrië zwaaiend met een Kalashnikov gefotografeerd, bleek echter één brug te ver. Burgemeester Rob van Gijzel besloot gelijk maar om nog zes andere visumplichtige predikers, zowel salafisten als Moslimbroeders, uit Eindhoven te weren.

Dankzij publicaties in NRC Handelsblad werd bekend dat de voorman van Waqf namens de Al-Nour Foundation in Heidelberg voor 1,7 miljoen euro een schoolgebouw in Rotterdam-Zuid heeft gekocht. Waqf-directeur Nasr el Damanhoury tekende bij de notaris voor de aankoop van het pand.

Opnieuw dankzij NRC Handelsblad weten we dat het benodigde geld afkomstig is uit Qatar, en wel van Eid Charity, voluit de Sheikh Eid bin Mohammed Al Thani Charitable Association. Het is echter de grote vraag of de Qatarezen zich alleen met liefdadigheid bezighouden. De oprichter van Eid Charity staat namelijk op de terreurlijst van de Verenigde Naties. Ook een Jemenitische fondsenwerver van Eid Charity trok de aandacht als financier van Al Qaida in Syrië. Eid Charity is eveneens genoemd als financier van de antisemitische terreurbeweging Hamas.

Lees de rest van dit artikel »

UPDATE: Het debat staat op YouTube

De trouwe lezers van mijn blog kennen ongetwijfeld De Middenweg in Rotterdam, een centrum voor dawah (islamistische missie) activiteiten van de Moslim Broederschap. In december 2014 doopte ik het gebouw om tot Nieuwsuur-Moskee, nadat redacteur Jan Eikelboom uitgerekend dit gebouw uitkoos voor een reportage over de stemming onder “gewone moslims”.

Morgenavond breng ik zelf een bezoek aan De Middenweg. Na een lichte aarzeling aanvaardde ik een uitnodiging van de bekende bekeerling en islamitische spreker Nourdeen Wildeman om met hem in debat te gaan. Het onderwerp is namelijk een serieus thema, waar beleidsmakers in diverse westerse landen mee worstelen sinds de aanslagen van 11 september en de moord op Theo van Gogh: vormt de “gematigde” dawah een antwoord op het extremisme van de jihadisten?

Wildeman is er van overtuigd dat zijn stroming kan bijdragen aan de beteugeling van het extremisme. Ongetwijfeld zal hij met serieuze argumenten komen om zijn stelling kracht bij te zetten. Zelf ben ik bang dat de balans naar de andere kant doorslaat. Centra als De Middenweg kunnen mensen afhouden van de jihadgang, maar tegelijkertijd vergroot de politieke islam (Moslimbroeders en salafisme) de kweekvijver waaruit de jihadisten kunnen vissen.
De derde deelnemer aan het debat — onderdeel van een reeks bijeenkomsten van het Contactorgaan Moslim en Overheid — is Marianne Vorthoren van de Rotterdamse moskeekoepel SPIOR. Als dagvoorzitter fungeert imam Yassin Elforkani.

Lees de rest van dit artikel »