CarelBrendel.nl

Azzedine Karrat preekt over de Palestijnse kwestie.

De Essalam Moskee is geen groot haatpaleis. Factchecker Christian Jongeneel van de Stellingchecker* kon deze week moeilijk een andere conclusie trekken na de uitlatingen van Jan Roos in De Telegraaf.

VNL-lijsttrekker Roos had zich laten strikken voor een islamdebat in de Essalam, georganiseerd door de Rotterdamse moskeekoepel SPIOR met subsidie van Stichting Democratie en Media. Op advies van Tanya Hoogwerf, nummer 4 op de VNL-lijst en tevens raadslid voor Leefbaar Rotterdam, haakte Roos echter af.

Tegenover De Telegraaf motiveerde Roos zijn afzegging als volgt: “Ik hoopte eindelijk eens op een normale manier in gesprek te kunnen gaan met elkaar, maar nu blijkt deze moskee ook een plek waar imams staan te gillen over dat homoseksualiteit een ziekte is. Ze werken bovendien samen met het moslimbroederschap en er is enorme jodenhaat. Het is een groot haatpaleis en ik ga dat soort haatpaleizen niet legitimeren met een bezoek.”

Roos deed in deze alinea twee beweringen die hij niet kan hardmaken. Allereerst over het gillen van imams. Roos doelde op de opvattingen over homoseksualiteit van Essalam-imam Azzedine Karrat. Voor zover mij bekend gilde Karrat niet op de preekstoel van de moskee, maar vertelde hij kalm en bedaard over zijn bezwaren tegen homoseksualiteit in het programma Nieuwsuur naar aanleiding van de Gaypride. Karrat was na afloop — waarschijnlijk terecht – boos omdat er in zijn verhaal was geknipt.

Naar aanleiding van dit incident schreef ik: “Na de uitzending kreeg Karrat her en der het label ‘haatimam’ opgeplakt, maar dat vind ik niet fair. Karrat riep niet op tot geweld. In feite verschilt zijn standpunt over homo’s niet van de opvattingen van orthodox joodse of christelijke voorgangers. Alleen zullen reformatorische dominees met dergelijke ideeën niet zo snel worden geprezen als ‘bruggenbouwers’, noch zullen burgemeesters als Ahmed Aboutaleb de deur plat lopen bij kerken van de Gereformeerde Gemeente.”

Onderbouwing leverde Roos evenmin voor zijn bewering dat er “een enorme Jodenhaat” zou heersen binnen de Essalam Moskee. Er zijn mij geen gevallen bekend waaruit zou blijken dat Karrat of andere sprekers zich te buiten zijn gegaan aan antisemitisme. In november 2014 besteedde Karrat in een grotendeels Nederlandstalige preek aandacht aan “De zaak van Al-Aqsa”, ofwel het Israëlisch-Palestijnse conflict. Zijn toespraak paste geheel in het politiek-religieuze verhaal van de Moslimbroederschap. Karrat liet zich echter niet in antisemitische termen over de kwestie uit. Evenmin riep hij op tot geweld. Gillen deed hij ook niet. Kortom, Roos probeerde een punt te maken op grond van verkeerde argumenten.

Citaat uit Radicale Dawa in Verandering, een AIVD-rapport uit 2007

Op één belangrijk punt heeft Roos wel gelijk. De Essalam Moskee werkt inderdaad samen met de Moslimbroeders. Juist dit punt wordt niet weerlegd door Jongeneel, die ook mijn blogs heeft geraadpleegd. In zijn factcheck maakt Jongeneel er zich juist van af. Hij schrijft: “Brendel neemt vooral een band waar tussen de moskee en de Moslimbroederschap een politiek-religieuze organisatie met een ambigue relatie ten aanzien van geweld. Het voert wat te ver om al Brendels posts langs te lopen, dus laten we ons concentreren op deze, waarin Brendel laat zien dat imam Karrat aanwezig was op een Europese vergadering van een aan de Broederschap verwante organisatie. Enkele andere aanwezigen waren duidelijk minder verlicht (zoals die Mauretaanse (sic) prediker die vond dat slaan binnen het huwelijk moest kunnen) en je moet zeker niet uitsluiten dat sommigen banden met terreurgroepen onderhouden.”

Met andere woorden, Jongeneel raffelt zijn werk af. De zaak precies uitzoeken vindt de factchecker te ver voeren. In plaats van meer artikelen te lezen, of bij andere auteurs na te gaan of er een band bestaat tussen de Essalam Moskee en de Moslimbroederschap, volstaat hij met één blog waaruit hij zonder achtergrondinformatie te geven de onschuldigste krenten plukt.

Lees de rest van dit artikel »

Moslimbroeders bijeen met dank aan Open Society Foundations. Links Linda Sarsour, rechts Julie Pascoët.

“Kom in actie tegen moslimdiscriminatie,” stond er in december boven een oproep van de Stichting Democratie en Media (SDM), de geestelijke erfgenamen van Het Parool, om subsidieaanvragen in te dienen. In een blog zette ik de nodige kanttekeningen bij dit initiatief. In een achterliggend document (pdf) stond namelijk dat aanvragen in verband met de Tweede-Kamerverkiezingen met voorrang zouden worden behandeld. De subsidies hadden dus een politiek doel.

De handleiding maakte verder duidelijk dat het geld deels afkomstig was van de Open Society Foundations (OSF) van miljardair George Soros. Een medewerkster van OSF treedt op als programmamanager. Dat alles tegen de achtergrond van een (voor een van oorsprong seculiere organisatie als Het Parool onbegrijpelijke) eerdere SDM-subsidie aan de Rotterdamse moskeekoepel SPIOR ten einde de beeldvorming over de islam te beïnvloeden. Dezelfde SPIOR mag zich verheugen op ruimhartige OSF-steun (pdf) van 125.000 dollar in verband met het tegengaan van de zogenaamde “islamofobie” – de containerterm waarmee zakelijke kritiek op de islam en allerlei radicale stromingen binnen de islam op één hoop wordt gegooid met alledaagse haat.

De eerste ontvanger van de SDM/OSF-subsidie is inmiddels bekend. And the winner is… SPIOR, dat op 10 maart het Nationale Islamdebat organiseert in de Essalam Moskee in Rotterdam, de grootste moskee van Nederland, die is gelieerd aan de Moslimbroederschap. Geert Wilders was van harte uitgenodigd, maar wees de uitnodiging ook van harte af. Zoals ik ooit schreef is Wilders een ramp voor het islamdebat, maar in dit geval kan ik me zijn weigering voorstellen. Hij heeft niets te winnen als de zaak wordt georganiseerd en gesubsidieerd door zijn tegenstanders.

Verrassend kan de afwijzing ook niet zijn voor de organisatoren. In 2008 wees Wilders maar liefst acht uitnodigingen voor een debat met moslims af. En in 2010 probeerde huidig Essalam-directeur en SPIOR-bestuurslid Jacob van der Blom om Wilders tevergeefs te strikken voor een conferentie van de Federatie van Islamitische Organisaties in Nederland (FION), destijds de afdeling Nederland van de Moslimbroederschap in Europa (FIOE).

De affaire lijkt dus mijn scepsis over de subsidies van SDM en OSF te bevestigen. Ja maar, tegen steun aan de bestrijding van racisme en discriminatie kan toch niemand bezwaar hebben? Inderdaad, er is geen enkel bezwaar tegen het zonder aanziens des persoons tegengaan van racisme en discriminatie. Daarentegen maak ik wel bezwaar wanneer in het concrete geval van OSF de steun plaatsvindt aan organisaties, die van heel hard “islamofobie!” roepen en de verspreiding van slachtofferdenken een hoeksteen van hun ideologie en propaganda hebben gemaakt.

Lees de rest van dit artikel »

“Verzetsstrijder” Ismail Haniyeh (rechts) eert “verzetsstrijder” Amin Abou Rashed.

UPDATE: Volkskrant corrigeert factcheck

Dit artikel heb ik vanmorgen aangeboden aan de Volkskrant. De opinieredactie heeft besloten om het niet te plaatsen. Dat is haar goed recht want ze maakt haar eigen afweging bij de keuze uit de vele binnenkomende stukken. Desondanks wil ik u de inhoud niet onthouden.

Het artikel “De foto was nep, maar met wie stond Pechtold op het Malieveld?”, dat op 10 februari verscheen op op uw website, heeft me nogal verbaasd.

Ik kan mij vinden in de vaststelling dat de D66-leider niet de organisator was van de anti-Trump-betoging en niet bewust samen met dubieuze figuren demonstreerde. Al kan het gebeurde wellicht aanleiding zijn om minder hoog van de toren te blazen als er dubieuze types opduiken bij manifestaties van Wilders.

Wel zet ik grote vraagtekens bij uw factcheck over de Palestijns-Nederlandse demonstrant Amin Abou Rashed. U schrijft dat volgens de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb “uit geen enkele bron blijkt” dat Hamas is betrokken bij de door Abou Rashed georganiseerde Palestinians in Europe Conference. Verder meldt u dat Abou Rashed ontkent aangesloten te zijn bij Hamas. Dat alles mondt uit in de nogal ontwijkende omschrijving van Abou Rashed als “een persoon waarvan er vermoedens zijn dat hij deel uitmaakt van Hamas of sympathisant is.”

Daarmee gaat u voorbij aan talloze bronnen die aangeven dat het Palestinian Return Centre (PRC), de Londense organisatie achter de conferentie, nauw verbonden is met Hamas en dat de drie organisatoren (behalve Abou Rashed zijn dat de Brit Majed al Zeer en de Oostenrijker Adel Abdallah) vooraanstaande Hamas-activisten zijn.

Naar aanleiding van Aboutaleb’s uitspraak schreef ik op 3 februari een blog waarin ik elf bronnen noemde. Op 11 februari heb ik dat uitgebreid met nog eens twee bronnen die de bemoeienis van Hamas aanduiden.

“Verzetsstrijder” Ismail Haniyeh eert “verzetsstrijder” Adel Abdallah, secretaris-generaal van de Palestijnse conferentie.

De belangrijkste bron is de Duitse Verfassungsschutz, die zowel op nationaal niveau als in de deelstaten Berlijn en Nordrhein Westfalen oordeelt dat de PRC een Europese frontorganisatie van Hamas is. Eén verslag noemt de conferentie “de belangrijkste activiteit van Hamas-aanhangers”. De Verfassungsschutz is de Duitse tegenhanger van de AIVD. Deze verslagen alleen al tonen aan dat er wel degelijk bronnen zijn voor de stelling dat Hamas betrokken is bij de conferentie.

Daarnaast hebben internationale onderzoekers en journalisten zich in Abou Rashed en het PRC verdiept. Ik noem de Nederlands-Amerikaanse onderzoeker Ronald Sandee, die Abou Rashed uitgebreid bespreekt in zijn rapport over de Moslimbroederschap in Nederland, Steven Merley van de zeer gedegen website Global Muslim Brotherhood Daily Watch, en Andrew Gilligan, die het Londense netwerk van Hamas heeft onderzocht voor The Telegraph. Aangezien Hamas-activisten standaard ontkennen dat zij lid zijn van deze organisatie, was het verstandig geweest om deze experts te raadplegen en niet te volstaan met het antwoord van Abou Rashed.

Israël beschouwt het PRC als een verboden organisatie vanwege de nauwe banden met Hamas. Daarnaast beschouwt Israël een groep organisaties en personen, aangeduid als “Het Hoofdwartier van Hamas in Europa” als een illegale organisatie. De drie organisatoren van de conferentie, Al-Zeer, Abou Rashed en Adel Abdellah, staan alle drie op de lijst van personen die volgens Israël deel uitmaken van deze Europese top van Hamas. Daarnaast is er een Israëlisch rapport dat zeer gedetailleerd ingaat op dit alles en grotendeels put uit materiaal afkomstig van het PRC zelf en van aanverwante organisaties. Israël is uiteraard partij in deze zaak, maar dit materiaal komt wel boven op alle andere bronnen.

Nederlandse journalisten verlieten in 2011 de Nederlands-Italiaanse Gazaboot vanwege de rol van Abou Rashed in de organisatie. Zij vonden dit in tegenspraak met beweringen dat Hamas niet betrokken was bij deze boot.

Op zijn eigen website plaatste Abou Rashed foto’s van een huldiging in 2012 in Gaza door Hamas-leider Ismail Haniyeh. Ook Adel Abdallah werd daar geëerd. Dit alles ter gelegenheid van een door Europese Hamas-activisten georganiseerd hulpkonvooi.

Wat jammer dat uw factcheck dit alles over het hoofd heeft gezien.

Ismail Haniyeh (links) en Amin Abou Rashed in 2013.

UPDATE (6 april): Helaas was het me ontgaan, maar de Volkskrant heeft op 14 februari, een dag na de aanbieding van dit artikel en de publicatie ervan op mijn website, de factcheck rond Amin Abou Rashed van een update voorzien. De Volkskrant voegde de volgende alinea toe. “Dat Rashed contact met Hamas niet schuwt blijkt uit een foto op zijn Facebookpagina waar hij poseert met Hamas-kopstuk Ismail Haniyeh, voormalig premier van Palestina. Hij was het hoofd van de Hamasregering vanaf maart 2006 gedurende een jaar.”

Aan de huldiging van Abou Rashed door Haniyeh in 2012 en de nieuw opgedoken foto uit 2013 kan ik nog toevoegen dat Haniyeh in 2007 als spreker was uitgenodigd op de vorige, eveneens door Abou Rashed georganiseerde Palestijnse conferentie in Rotterdam. Toen Haniyeh geen visum kreeg, sprak hij de conferentie per video toe.

“Verzetsstrijder” Ismail Haniyeh (rechts) eert “verzetsstrijder” Amin Abou Rashed.

In verband met twee nieuwe bronnen kreeg dit blog op 11 februari een update. De burgemeester van Rotterdam, de hem adviserende diensten en de factcheckers van de Volkskrant kunnen er hun voordeel mee doen.

Uitspraak: “Uit geen enkele bron is gebleken dat de conferentie door Hamas wordt georganiseerd.”

Gedaan door Ahmed Aboutaleb, burgemeester van Rotterdam, naar aanleiding van de 15de Palestinians in Europe Conference, gepland voor 15 april 2017 in De Doelen in Rotterdam.

Volgens een mededeling op Facebook (3 december 2016) wordt de Palestijnse conferentie georganiseerd door het Palestinian Return Centre (PRC) in Londen, in samenwerking met de Nederlandse organisaties Het Palestijnse Huis en de Palestijnse Gemeenschap Nederland.

PRC is eveneens de organisator van alle 14 voorgaande Palestinian in Europe conferenties. Op de PRC-website staat in een overzicht van activiteiten: “A key commitment of the PRC is organizing an annual conference in Europe which brings together thousands of Palestinians in remembrance of the Nakba and to tackle issues around their diasporas.”

Over de vijfde Palestinians in Europe Conference, op 5 mei 2007 in Rotterdam, zegt PRC op de eigen website: “The one-day event was organized by the Secretariat of the Palestinians in Europe, the Palestinian Return Centre, London, and the Palestinian Forum in the Netherlands.”

Wie “Palestinians in Europe Conference” googelt op de PRC-site stelt vast dat PRC alle voorgaande conferenties heeft georganiseerd. Volgens een verslag van de vorige conferentie in Malmö (gedateerd 8 mei 2016) is de Brit Majed al-Zeer voorzitter van de Palestinians in Europe Conference. Uit het Britse handelsregister blijkt dat Al-Zeer directeur is van PRC, dat is gevestigd in Crown House, North Circular Road in Londen. Uit alles blijkt dat PRC de drijvende kracht is achter de conferentie.

Op de Facebook-pagina van The Palestinians in Europe Conference worden Al-Zeer en de Nederlanders Amin Abou Rashed en de vrij onbekende Ahmad Skineh (voorzitter van de Vereniging van Palestijnse Jongeren) genoemd als sprekers op de eerste voorbereidende bijeenkomst voor de conferentie in Rotterdam. In het kader van de voorbereidingen inspecteerden Al-Zeer en Abou Rashed onlangs congrescentrum De Doelen, zo blijkt uit de Facebook pagina van Al-Zeer.

Inmiddels is er een website voor de conferentie. Het bestuur van de conferentie bestaat uit drie personen. Voorzitter is Majed al-Zeer, secretaris-generaal is Adel Abdallah, secretaris is Abou Rashed. De website vermeldt verder Abou Rashed als algemeen coördinator van de conferentie, en Skineh als voorzitter van het voorbereidende comité in Nederland.

De grote vraag is dus of PRC, Majed al-Zeer, Adel Abdallah en Amin Abou Rashed een onderdeel zijn van Hamas? Bestaan er bronnen die dit bevestigen? Ja zeker, die bronnen bestaan.

Bron 1: Het Verfassungsschutzbericht van het Duitse Ministerie van Binnenlandse Zaken over 2011 (pdf), vergelijkbaar met de jaarverslagen van onze AIVD. In het hoofdstuk over islamistische bewegingen is ruime aandacht voor Hamas. Citaat: “Die HAMAS tritt in Europa nicht offen auf. Als Forum nutzt sie stattdessen u.a. das „Palestinian Return Centre“ (PRC) mit Sitz in London (Großbritannien). Das PRC fordert ein „Rückkehrrecht für palästinensische Flüchtlinge nach Israel“. Diese Forderung wird durch Veranstaltungen und Publikationen unterstützt. Seit 2003 organisiert das PRC jedes Jahr im Frühjahr eine internationale Großveranstaltung („Palestinians in Europe Conferences“/„Konferenz der Palästinenser in Europa“) mit mehreren Tausend Teilnehmern in unterschiedlichen Europäischen Städten. In Deutschland fand die Konferenz bislang dreimal statt (2004, 2010 und 2011). An der „9. Konferenz der Palästinenser in Europa“ am 7. Mai 2011 in Wuppertal (Nordrhein­ Westfalen) nahmen ca. 3.000 Personen teil. Generalsekretär der Veranstaltungsreihe der „Konferenz der Palästinenser in Europa“ ist der in Österreich lebende Adel Doghman, der öffentlich auch als „Adel Abdallah“ auftritt. Er leitete die „Palästinensische Vereinigung in Österreich“, die 2003 von den USA wegen Zugehörigkeit zum weltweiten HAMAS­ Finanzierungsnetzwerk in die Liste der Organisationen aufgenommen wurde, die den Terrorismus unterstützen.”

Bron 2: Het jaarverslag over 2010 van de Verfassungsschutz (de binnenlandse inlichtingendienst) in de Duitse deelstaat Berlijn. Onder de noemer regionaal (lees: niet in Duitsland, maar in Israël/Palestina) geweld plegende islamisten — Hamas staat: “Die wichtigste Aktivität von HAMAS-Anhängern in Berlin 2010 war die Durchführung der „8. Jahreskonferenz der Palästinenser in Europa“ am 8. Mai. Diese Konferenz findet seit 2002 jährlich in verschiedenen europäischen Großstädten statt. Organisiert wird sie durch das „Palestinian Return Center“ (PRC) sowie durch das sogenannte „Generalsekretariat der Konferenz der Palästinenser“ mit Sitz in Wien. Bei dem PRC handelt es sich um eine in London ansässige Organisation, die Verbindungen zur islamistischen HAMAS unterhält.” De Verfassungsschutz voegt er aan toe dat Hamas-activisten in Berlijn niet tot geweld opriepen, maar schrijft wel degelijk dat de conferentie een Hamas-aangelegenheid is.

Bron 3: Een overzicht van Hamas-activiteiten (pdf) in 2015, opgesteld door de Verfassungsschutz in deelstaat Nordrhein Westfalen. Aan de orde komt ook de 13de Palestinians in Europe Conference in Berlijn. Citaat: “Am 25. April 2015 fand in Berlin die 13. Europakonferenz des Hamas-nahen Palestinian Return Center (PCR) statt. An ihr nahmen bis zu 12.000 Personen teil. Das Motto der Veranstaltung war „Palästinenser Europas und das palästinensische Nationalprojekt“. Organisator der Konferenz war PCR in Zusammenarbeit mit der Palästinensischen Gemeinschaft in Deutschland e.V. (PGD).”

Lees de rest van dit artikel »

Europese Hamas-leiders Majed al-Zeer (links) en Amin Abou Rashed inspecteerden onlangs De Doelen

UPDATE: Duitse inlichtingendienst: Organisatoren nauw verbonden met Hamas

Zoals ik vorig jaar voorzag, ziet de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb de komende Hamas-conferentie niet als een bedreiging voor de openbare orde. Een van zijn argumenten is wel heel merkwaardig. Volgens de NCTV zou uit geen enkele bron blijken dat de conferentie door Hamas wordt georganiseerd. Deze inschatting wekt ernstige twijfel aan de competentie van Dick Schoof en zijn terreurbestrijders.

Amin Abou Rashed (links) met Yusuf al Qaradawi.

In mijn eerste blog over de komende Palestinians in Europe Conference, gepland voor 15 april 2017 in Rotterdam, voorspelde ik dat een verbod van deze bijeenkomst er niet in zat. Op 27 juli 2016 schreef ik: “Op een moment dat Moslimbroeders en AKP-aanhangers samen optrekken door Rotterdam zitten veel mensen vermoedelijk niet te wachten op een bijeenkomst van Hamas-supporters. Maar de 14 vorige conferenties van Palestijnen in Europa zijn overal in goede orde verlopen. Ik denk daarom dat eventuele pogingen om het Palestijnse samenzijn in Rotterdam te verbieden bij voorbaat tot mislukking zijn gedoemd.”

Leefbaar Rotterdam stelde, mede naar aanleiding van een vervolgartikel in het Nieuw Israelietisch Weekblad, raadsvragen en kreeg daaruit — ten onrechte — de indruk dat burgemeester Ahmed Aboutaleb de bijeenkomst zou dwarsbomen. Aboutaleb keek vooral naar de openbare orde en veiligheid. Hij concludeert dat deze geen gevaar lopen.

Leefbaar is woedend en stelt aanvullende vragen met een voorspelbare uitkomst. Bijeenkomsten van mensen die zich in een congrescentrum ordelijk gedragen, kun je niet vooraf verbieden – ook al hebben de organisatoren een zeer bedenkelijke achtergrond.

Door Aboutaleb’s beleid ben ik dus niet verrast. Wel viel ik bijna van mijn stoel toen ik las wat de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) over de achtergrond van de conferentie te melden had. De Telegraaf meldde gisteren dat uit informatie van onder meer de politie en NCTV “uit geen enkele bron is gebleken dat de conferentie door Hamas wordt georganiseerd”.

Aangezien de politie zich niet bezighoudt met Hamas, neem ik aan dat deze analyse afkomstig is van de NCTV. Een merkwaardige conclusie. Er bestaan namelijk talloze bronnen die aantonen dat een frontorganisatie van Hamas achter deze conferenties zit.

Laat ik allereerst op een rij zetten wie de Rotterdamse conferentie organiseren. De eerste uitnodiging om de conferentie bij te wonen bevat de logo’s van het Palestinian Return Centre (PRC) in Londen en van de Nederlandse organisaties Het Palestijnse Huis en de Palestijnse Gemeenschap Nederland. Een voorbereidende bijeenkomst met vrijwilligers, op 25 juli 2016 in Rotterdam, stond onder leiding van Majed al-Zeer, algemeen directeur van het PRC, Amin Abou Rashed, de centrale figuur bij Het Palestijnse Huis, en Ahmad Skineh, voorman van de begin 2016 met hulp van Abou Rashed en de Council for European Palestinian Relations (CEPR) opgerichte Vereniging van Palestijnse Jongeren (VPJ) in Nederland.

Op 20 december 2016 meldde Abou Rashed op Facebook dat Skineh voorzitter is van het organisatiecomité, waarin hij zelf de functie van algemeen secretaris vervult. In een interview met Shehab News Agency (een persbureau van Hamas), waarin hij zich beklaagde over “zionistische” tegenwerking, werd Abou Rashed aangeduid als “algemeen coördinator” van de conferentie.

Vanaf de eerste conferentie in Londen (in 2003) tot en met de 14de bijeenkomst in Malmö (in 2016) treedt het PRC steeds op als organisator, in samenwerking met lokale Palestijnse groepen, zo staat te lezen op de eigen website.

Rotterdam 2007. Dries van Agt tussen de Hamas-kopstukken Al-Zeer (links) en Abou Rashed (rechts).

Het PRC was in 2007 mede-organisator van de vorige conferentie in Rotterdam. De bekendste spreker was oud-premier Dries van Agt. Hamas-leider Ismail Haniya sprak de Palestijnse aanhang per video toe omdat hij geen visum kreeg. Andere Hamas-sprekers in Rotterdam waren PRC-leider Al-Zeer, Adel Abdullah, Mohammad Sawalha, en “Amin Abu Ibrahim”, volgens het PRC-verslag voorzitter van het Palestijns Platform voor Mensenrechten en Solidariteit (PPMS) en volgens de bijpassende foto niemand minder dan Amin Abou Rashed.

Als “Amin Abu Ibrahim” dook de Neder-Palestijn op in het strafrechtelijk onderzoek naar de Amerikaanse Holy Land Foundation (pdf), een tot in de hoogste instantie veroordeelde organisatie die geld inzamelde voor Hamas. Amin’s handtekening stond onder een lijst van Europese financiers van Hamas-terreur, en mede naar aanleiding daarvan bevroor de Nederlandse overheid de tegoeden van de Al-Aqsa Stichting in Heerlen.

Nederlandse media berichtten uitgebreid over Abou Rashed’s bemoeienis met de door Hamas georganiseerde Gaza Flotilla’s. Hij zat in de leiding van de European Campaign to End the Siege of Gaza (ECESG). Meegereisde verslaggevers verlieten de Nederlandse boot in 2011 toen de organisatoren geen opheldering gaven over zijn rol. Vrijwel tegelijkertijd publiceerde De Telegraaf een foto van Abou Rashed samen met Yusuf al-Qaradawi, geestelijk leider van de Moslimbroeders en tot voor kort voorstander van zelfmoordaanslagen in Israël.

Volgens een decreet van het Israëlische Ministerie van Defensie (december 2013) maakt Abou Rashed deel uit van het Europese hoofdkwartier van Hamas. Op deze lijst van 15 organisaties en personen staan eerder genoemde organisaties CEPR en ECESG. Lid van de Europese Hamas-top zijn ook Sawalha, Al-Zeer en Adel Abdullah, drie sprekers op de Rotterdamse conferentie van 2007. Ook PRC-functionaris Zaher Birawi (vorig jaar nog op bezoek in Rotterdam) en CEPR-leider Mazen Kahel (vorig jaar bij de VPJ-lancering in Den Haag) maken volgens de Israëli’s deel uit van de Europese leiding van Hamas.

Israël verklaarde het PRC in 2010 al tot verboden organisatie als onderdeel van Hamas. Volgens het besluit is het PRC betrokken bij het organiseren van anti-Israëlisch geweld in Europa. Het besluit noemde ook enkele namen, onder wie Al-Zeer, de organisator van de komende conferentie, en Birawi.

De Israëlische inlichtingensite ITIC (pdf) publiceerde in maart 2011 een uitgebreid rapport over het PRC, vol namen en dwarsverbanden, en vooral gebaseerd op wat het PRC zelf en aanverwante organisaties via hun eigen mediakanalen hebben prijsgegeven.

Daarnaast zijn er diverse niet-Israëlische bronnen, die op grond van gedegen onderzoek, hebben vastgesteld hoe nauw de band is tussen Hamas, PRC en bij de conferentie betrokken personen. Ze zijn bijvoorbeeld te vinden bij de Global Muslim Brotherhood Daily Watch of in de artikelen van Andrew Gilligan in The Telegraph.

De leden van de Europese Unie beschouwen Hamas in Palestina als een terreurorganisatie, maar zien geen reden om de Hamas-lobby in Europa te verbieden. Daar zijn wellicht goede en politiek valide redenen voor te bedenken. Maar dat betekent nog niet dat er geen bronnen zijn voor de vaststelling dat de komende conferentie in Rotterdam door Hamas Europa wordt georganiseerd.

Ik vind het niet prettig dat met de antisemitische terreurbeweging Hamas verbonden clubs een conferentie houden in Rotterdam. Maar de vrijheid van meningsuiting is er ook voor vervelende mensen. Een dagje met Hamas-toespraken en Palestijnse zang en dans overleven we wel. Veel erger vind ik dat een overheidsinstantie als de NCTV kennelijk niet weet of wil laten weten dat Hamas achter het evenement zit. Dick Schoof en zijn mensen waken over onze veiligheid maar demonstreren in dit geval een verontrustende incompetentie.

UPDATE (1 februari): Burgemeester Aboutaleb beweert na onderzoek van de NCTV dat “uit geen enkele bron is gebleken dat de conferentie door Hamas wordt georganiseerd”. Waarom hij dit volhoudt is voor mij een raadsel, want in twee verslagen van de Verfassungsschutz (de Duitse inlichtingendienst) wordt Hamas wel degelijk genoemd als drijvende kracht achter deze conferentie.

Op 8 mei 2010 organiseerde het Palestinian Return Centre de 8ste Palestinians in Europa Conferentie. In het jaarverslag over 2011 schrijft de Verfassungsschutz van de deelstaat Berlijn: “De belangrijkste activiteit van Hamas-aanhangers in Berlijn in 2010 was de organisatie van de 8ste Palestijnen in Europa Conferentie op 8 mei. Deze conferentie vindt sinds 2002 jaarlijks plaats in diverse Europese grote steden. Ze wordt georganiseerd door het Palestinian Return Centre (PRC) en door het zogenaamde Algemeen Secretariaat van de Palestijnse Conferentie, gevestigd in Wenen. Bij de PRC gaat het om een in Londen gevestigde organisatie die banden onderhoudt met de islamistische Hamas.”

Over de 13de conferentie, op 25 april 2015 eveneens in Berlijn, valt te lezen in een rapport over Hamas-activiteiten, (pdf) opgesteld in 2015 door de Verfassungsschutz in deelstaat Nordrhein Westfalen. De Duitse inlichtingendienst schrijft: “Op 25 april 2015 vond in Berlijn de 13de Europese conferentie van het nauw met Hamas verbonden (“Hamas-nahen”) Palestinan Return Centre plaats.”

De Duitse inlichtingendienst ziet dus wel dat het Palestinian Return Centre, de organisator van de komende conferentie in Rotterdam, nauwe banden met Hamas onderhoudt. De burgemeester van de tweede stad van Nederland verkondigt dus onzin op gezag van een overheidsdienst die over onze veiligheid waakt. Dat lijkt me een zeer ernstige zaak.

Abdul Mohsin al-Mutairi (rechts) met Imad Eldin Bakri Ismail. Een dag voor zijn komst naar Eindhoven zetten de Amerikanen hem op een terreurlijst.

Een van de opvallendste geestelijken in het internationale netwerk van Imad Eldin Bakri Ismail, al 38 jaar imam en penningmeester van de Al-Fourkaan Moskee in Eindhoven, is Abdul Mohsin al-Mutairi uit Koeweit.

Zoals ik in mijn blog van 11 januari schreef is Al-Mutairi voorzitter van de in Bern gevestigde Association des Savants Musulmans (ASM), een club met een opmerkelijk hoog gehalte aan door terreurfinanciering en jihadpropaganda in opspraak geraakte salafistische geleerden. De in Soedan geboren Ismail fungeert als penningmeester van deze organisatie. In het bestuur zit ook Abd al-Wahhad al-Humayqani uit Jemen, die in december 2013 op een Amerikaanse terreurlijst werd gezet wegens het ondersteunen van Al-Qaida op het Arabisch Schiereiland.

Al-Mutairi is daarnaast algemeen secretaris van de Muslims Scholars Association (MSA), een internationale organisatie van salafistische leiders. De MSA heeft twee Nederlandse leden: Al-Fourkaan oprichter Ismail en de bekende Haagse sjeik Fawaz Jneid. Ismail vergezelde Al-Mutairi in december 2012 op een solidariteitsmissie naar Gaza. Daarnaast verwelkomde Ismail hem twee maal (in 2013 en 2014) op de conferentie, die Al-Fourkaan elk jaar tijdens de kerstdagen organiseert.

Al-Mutairi, Al-Humayqani en nog zes andere ASM-bestuurders tekenden in mei 2013 namens de MSA een oproep om de jihad in Syrië te ondersteunen. Aanleiding tot de verklaring was een veldslag tussen Jabhat al-Nusrah (de aan Al-Qaida gelieerde strijdgroep) en Hezbollah. De oproep viel op door het “zeer sektarische betoog” en het gebruik van antisemitische en anti-Westerse complottheorieën. Achter alle ellende in Syrië zaten namelijk de Joden en Christenen die Syrië in kantons wilden opdelen ten einde de bevrijding van Palestina te voorkomen.

Abdul Mohsin al-Mutairi (uiterst links) in juni 2013 op de jihadconferentie in Caïro. Derde van rechts Yusuf al-Qaradawi.

Al-Mutairi en de MSA waren in juni 2013 prominent aanwezig op de grote soennitische conferentie in Caïro ter ondersteuning van Syrische strijdgroepen zoals de jihadistische beweging Ahrar al-Sha’m. De deelnemers, onder wie Yusuf al-Qaradawi, geestelijk leider van de Moslimbroederschap, en de bekende Saoedische prediker Mohammed al-Arifi (in 2011 op bezoek in Eindhoven), verklaarden dat het een verplichting was om geld en wapens te sturen naar de Syrische jihadisten. Ismail uit Eindhoven was er vermoedelijk niet, maar Hagenaar Fawaz ging er wel op de foto met de groten der islamitische aarde.

Amper vijf maanden nadat burgemeester Rob van Gijzel zeven omstreden sprekers weerde van een Al-Fourkaan bijeenkomst, maakte Al-Mutairi weer zijn opwachting in Eindhoven. Hij was van 20 tot 22 mei 2016 een van de sprekers op de Lenteconferentie met het zeer actuele thema “Radicalisme: Oorzaken en Oplossingen”. Opvallend was dat Al-Fourkaan de namen van de sprekers niet bekend maakte.

De timing van Al-Mutairi’s komst was verbluffend. Op 19 mei 2016 maakte het Amerikaanse Ministerie van Financiën namelijk bekend dat Al-Mutairi was toegevoegd aan een lijst van personen verantwoordelijk voor de financiële steunverlening aan terroristische organisaties. Volgens het besluit zamelde Al-Mutairi al vanaf 2012 geld in voor Jabhat al-Nusrah bij andere steunverleners in de Golf staten. Al-Mutairi gebruikte liefdadigheidsfondsen om het geld binnen te krijgen. Hij zou ook verantwoordelijk zijn voor het afleveren van de opbrengsten bij de met Al-Qaida verbonden Syrische strijdgroepen.

Kort samengevat. Op 19 mei 2016 wijzen de Verenigde Staten Al-Mutairi, die al jaren vóór dit besluit in de kijker loopt als supporter van de jihad in Syrië, aan als terreurfinancier. Op 20 mei 2016 praat diezelfde Al-Mutairi in Eindhoven de bezoekers van Al-Fourkaan bij over de oorzaken van en de oplossingen voor radicalisme.

Nadere uitleg van de verantwoordelijke Nederlandse autoriteiten lijkt hier wel op zijn plaats, om het voorzichtig te formuleren.

Zie ook: Bestuurslid Al-Fourkaan Moskee lid van nog meer extremistische organisaties.

Imad Eldin Bakri Ismail

Tot voor kort had vrijwel niemand gehoord van Imad Eldin Bakri Ismail, oprichter en imam van de Al-Fourkaan Moskee in Eindhoven. NRC Handelsblad berichtte eind vorig jaar over zijn rol in een Zwitserse organisatie waarvan enkele bestuurders zijn bestempeld tot terreurfinanciers. Uit nader onderzoek blijkt dat Ismail bovendien lid is van twee internationale organisaties die het jihadisme ondersteunen. Hij ondertekende zelfs een verklaring die opriep tot geweld tegen Britse oorlogsschepen.

In tegenstelling tot voorgaande jaren bleef het eind vorig jaar rustig rond de jaarlijkse “kerstconferentie” in de Al-Fourkaan Moskee in Eindhoven. Na het debacle van 2015, toen burgemeester Van Gijzel zeven sprekers weerde, besloot de organisatie Waqf (Islamitische Stichting) Eindhoven om de deelnemers dichter bij huis te zoeken.

Dit keer geen jihadfinanciers zoals de in Syrië met een Kalashnikov gefotografeerde Walid al-Tabatabae (Koeweit). Ook geen omstreden Moslimbroeders zoals Issam al-Bashir (Soedan) en Mohammed Rateb al Nabulsi (Syrië), maar relatief onbekende sjeiks uit Brussel, Aken en Keulen.

Als gevolg daarvan kwam de opvallendste deelnemer dit keer uit eigen kring: Imad Eldin Bakri Ismail. Sinds de oprichting in 1989 fungeert Ismail (geboren in 1957 in Soedan) als penningmeester van Stichting Waqf. Daarnaast is hij (sinds augustus 2013) directeur van Waqf, samen met Nasr el Damanhoury, die als woordvoerder naar buiten treedt.

Al 28 jaar is Ismail verbonden aan Al-Fourkaan. Hoewel deze moskee regelmatig in opspraak kwam wegens extremisme, wist Ismail vrijwel altijd onder de radar te blijven. Tv-rubriek Nova noemde hem in 2003 als oprichter en bestuurslid van een salafistische basisschool. De Telegraaf bestempelde hem in 2004 als de “belangrijkste imam” van Al-Fourkaan. “Hij heeft veel macht en aanzien in de Eindhovense moslimwereld en staat altijd klaar voor zijn broeders. Volgens ingewijden regelt hij zelfs valse paspoorten.”

Het duurde twaalf jaar voordat Ismail opnieuw de aandacht trok. In november 2016 kwam ik hem tegen als penningmeester van de Association des Savants Musulmans (ASM), een van de elf organisaties van de Zwitserse salafist Nicolas Blancho, de voorzitter van de Islamitische Centrale Raad Zwitserland (IZRS) in Bern. Het Zwitserse openbaar ministerie neemt Blancho en de IZRS op de korrel vanwege jihadpropaganda via een video met de Saoedische sjeik Abdallah Al-Muhaysini, de geestelijk leidsman van Jabhat al-Nusrah (Al-Qaida) in Syrië.

Zwitserse kranten schreven dat Blancho’s IZRS financieel werd ondersteund door Eïd Charity, het in Qatar gevestigde hulpfonds dat ook betrokken was bij de afgeblazen plannen voor een islamitisch centrum in Rotterdam (de zogenaamde “salafistenschool”). Burgemeester Ahmed Aboutaleb ging op reis naar Qatar nadat NRC Handelsblad onthulde dat oprichter Abd al-Rahman al-Nuaymi (Qatar) en fondsenwerver Abd al-Wahhad al-Humayqani (Jemen) in december 2013 op een Amerikaanse terreurlijst zijn geplaatst.

Penningmeester van omstreden organisatie in Zwitserland

NRC ontdekte vervolgens (2 december 2016) dat Ismail penningmeester is van een club met zeer omstreden bestuursleden. ASM-voorzitter is de Koeweiti dr. Abdul Mohsin al-Mutairi. Hij staat sinds mei 2016 op de sanctielijst wegens steun aan Jabhat al-Nusrah. Adel Hassan Hamad heeft volgens media in Bahrain zijn steun aan Jabhat al-Nusrah uitgesproken. In het bestuur zit ook bovengenoemde Al-Humayqani. Shefqet Krasniqi, een imam uit Kosovo, is eveneens in opspraak geraakt als jihadsupporter. Een IZRS-zegsman daarentegen noemt de ASM een organisatie die eens per jaar bijeenkomt om fatwa’s uit te vaardigen. Al-Mutairi en Al-Humayqani zijn “gerespecteerde moslims”, zei hij in NRC Handelsblad.

Abdul Mohsin al-Mutairi tijdens de Al-Fourkaan conferentie van 2013.

Ismail zit in het hoofdbestuur van nog twee Zwitserse organisaties. Hij is penningmeester van de Internationaler Islamischer Rat (IIR). Voorzitter is Ali al-Suwaidi, de huidige directeur van Eïd Charity in Qatar. Secretaris-generaal is Monief Al-Shammari, volgens Zwitserse media verbonden aan een stichting die door de Koeweitse regering werd opgeheven wegens te nauwe banden met terrorisme. Blancho is vice-president.

Daarnaast is Ismail vice-voorzitter van de Union der Internationalen Humanitären Organisationen (UIHO). Voorzitter is Al-Hashemi Hashim (Koeweit). De Albanees Arben Ramkaj gaat over de kas. En ook Blancho is weer van de partij.

Samen met Fawaz Jneid lid van Muslim Scholars Association

Het lijkt erop dat de ASM een verlengstuk is van de Muslim Scholars Association (MSA), een overkoepelende internationale organisatie van salafistische geleerden. Ismail is een van de 116 leden van deze Salafistische Internationale. Op de ledenlijst staat ook de omstreden Haagse sjeik Fawaz Jneid.

In mei 2013 riep deze MSA op om steun te verlenen aan de Syrische jihad, naar aanleiding van de slag om de Syrische stad Qusayr tussen Jabhat al-Nusrah en Hezbollah. Acht van de tien ondertekenaars van de MSA-oproep zijn tevens bestuurslid van de ASM. Onder hen Al-Mutairi, Al-Humayqani, Krasniqi, Hamad en de in 2015 door Van Gijzel geweerde Egyptenaar Mohammed Yousri.

Fawaz bezoekt jihadcongres in Caïro, ontmoet Moslimbroeders

Kort daarna, in juni 2013, kwamen diverse soennitische organisaties bijeen in Caïro om de steun aan de Syrische strijdgroepen te bespreken. De conferentie was georganiseerd in samenspraak met de Global Anti Aggression Campaign (GAAC), een samenwerkingsverband van salafisten en Moslimbroeders. Yusuf al-Qaradawi, de geestelijk leider van de Moslimbroederschap was er, met andere leden van de door hem voorgezeten International Union of Muslim Scholars (IUMS). Onder de deelnemers was sjeik Hassan Aboud, het hoofd van de salafistische Ahrar al-Sha’m (voluit Harakat Ahrar al-Sha’m al-Islamiyya: de Islamitische Beweging van Ongebondenen in Groot-Syrië), een van de grote spelers in de Syrische jihad.

Aanwezig was ook de bekende Saoedische prediker en prominent MSA-lid Mohammed al-Arifi. Na afloop verklaarde de Egyptische geestelijke Mohammed Hassan dat “jihad om het Syrische volk te steunen een verplichting is, op verschillende manieren bijvoorbeeld door wapens en geld te sturen of alles wat het Syrische volk kan redden.”

Onderonsje in Caïro tussen de Mauritanische Moslimbroeder Ould Dedew (links) en de Nederlandse salafist Fawaz Jneid.

Sjeik Ismail was vermoedelijk niet op de conferentie in Caïro. Zijn Haagse collega Fawaz was er wel. Hij ontmoette er Adnan al Aroer, een toonaangevend Syrische tv-prediker in ballingschap. In Nederland bestaat de indruk dat Fawaz een extremistisch buitenbeentje is, maar in de wandelgangen van Cairo ging de Haagse prediker op de foto met internationale “gematigde” grootheden. Op zijn Facebookpagina plaatste Fawaz foto’s van zichzelf samen met Al-Arifi, met de toonaangevende (inmiddels gevangen gezette) Egyptische Moslimbroeder Safwat Higazi, en met IUMS-lid Mohammed al-Hassan Ould Dedew, de leider van de Mauritanische Moslimbroeders (die onlangs nog Nederlandse jongeren opriep om zich verre te houden van extremisten).

Ismail met salafistische leiders op bezoek in Gaza

Ismail maakte in december 2012 wel deel uit van een zes man sterke MSA-delegatie naar Gaza. Hij kon blijkbaar ongehinderd de grens tussen Egypte en Gaza passeren. Hij reisde samen met MSA-voorzitter Al-Amin Al-Hajj (uit Soedan) en de hierboven genoemde van terreurfinanciering verdachte Koeweiti sjeik dr. Abdul Mohsin al-Mutairi, assistent-secretaris van de salafistische Internationale. Doel van het bezoek was solidariteit te tonen met de Palestijnse broeders na de laatste oorlog van Gaza tegen Israël.

Een lokale website interviewde Ismail over de toestand in Gaza. Voor een Arabisch lezend publiek hoefde Ismail niet te moeilijk te doen over “zionisten” wanneer hij “de Joden” bedoelde. Ismail zei: “Maar de Joden, zoals jullie weten, hun hebzucht is groot, heel groot. Zij willen nergens stoppen. Wij prijzen Allah de Gezegende en Allerhoogste dat Hij voor ons het volk van Palestina aangewend heeft om grenzen te stellen aan hun verspreiding en hun expansie te stoppen.”

Op dezelfde website van dit Centrum van het Heilige Huis (Bayt al-Maqdis, de rotskoepel in Jeruzalem) Voor Documentatie Studies staat op de literatuurlijst prominent een Arabische vertaling van het anti-Joodse schotschrift van Maarten Luther getiteld Nifaaq al-Yahoed “de huichelarij van de Joden” met de Engelse ondertitel “The Jews and their Lies”.

Ismail lid van Global Anti Aggression Campaign

Bij het interview met Ismail stond een bio. Die vermeldt dat de in Soedan geboren sjeik heeft gestudeerd aan de universiteit van Peshawar (Pakistan) voordat hij in Brabant neerstreek. De bio meldde zijn betrokkenheid bij de MSA. Opvallend is ook zijn lidmaatschap van eerder genoemde GAAC. Deze mensenrechtenorganisatie zag in 2005 het leven in Doha (Qatar) en weert zich tegen “Amerikaanse en zionistische agressie”. Diverse leden, onder wie Al-Nuaymi, zijn in opspraak geraakt wegens terreurfinanciering. Sommige leden hebben banden met Al Qaida, terwijl ook Hamas en de Moslimbroederschap met Qaradawi ruim zijn vertegenwoordigd. Namen en rugnummers van omstreden sjeiks vindt u op de website Ikhwan Info, die de Moslimbroeders kritisch volgt. De Amerikaanse onderzoeker Steven Merley kondigt al enige tijd een uitgebreid rapport over de GAAC aan.

Imad Eldin Bakri Ismail staat inderdaad op de meest recente ledenlijst. Ismail’s handtekening staat ook onder de Verklaring van Istanboel, een in februari 2009 (kort na de grote Gaza-oorlog) op een GAAC-conferentie opgestelde resolutie die in felle bewoordingen opriep tot jihad tegen Israël. Als “proselytiser Imad al-Din Bakri, Sudan” staat Ismail op nummer 53 op een Engelstalige versie van de lijst van 90 ondertekenaars.

Opnieuw komen we Eïd Charity-fondsenwerver Al-Humayqani tegen (48). Andere steunbetuigers waren de Tunesische Moslimbroeder Rachid Ghannouchi (19), de Londense Hamas-activist Muhammad Sawalha (72), organisator van diverse Gaza Flotillas, en eerder genoemde jihadfinancier Al-Tabatabae (88).

Volgens een aanwezige BBC-verslaggever woonden ongeveer 200 soennitische geestelijken de conferentie bij. In de wandelgangen spraken de deelnemers over de opening van een “derde jihadistisch front in Palestina, in navolging van Afghanistan en Irak.” De deelnemers beloofden wapens, geld en strijders naar Gaza te sturen.

Ismail ondertekenaar van jihadistische verklaring met oproep om Britse marine aan te vallen

De Verklaring van Istanboel (pdf) riep ook op tot aanvallen op marineschepen die in opdracht van de Verenigde Naties de wapensmokkel richting Gaza moesten voorkomen. Dat laatste leidde tot grootte deining in het Verenigd Koninkrijk, omdat ook de Royal Navy betrokken was bij deze operatie. Daud Abdullah, adjunct-directeur van de moskeekoepel Muslim Council of Britain (MCB), bleek een van de ondertekenaars van de oproep om de eigen marine aan te vallen.

De Britse regering verbrak de banden met de MCB en riep op tot het terugtreden van Abdullah. Pas in januari 2010 werden de banden hersteld nadat de MCB eventuele aanvallen op Britse soldaten categorisch had afgewezen. De MCB ontkende vervolgens dat de Verklaring van Istanboel tot aanvallen op Britse schepen had opgeroepen en wees met de vinger naar “islamofoben en pro-Israëlische lobbyisten”.

De Verklaring van Istanboel was overigens duidelijk en ondubbelzinnig. In de Engelse vertaling staat letterlijk: “The obligation of the Islamic Nation to regard the sending of foreign warships into Muslim waters, claiming to control the borders and prevent the smuggling of arms to Gaza, as a declaration of war, a new occupation, sinful aggression, and a clear violation of the sovereignty of the Nation. This must be rejected and fought by all means and ways.” Met deze Islamic Nation worden moslims wereldwijd bedoeld die geacht worden te behoren tot één “Oemma” (natie of groep).

In dit internationale milieu van tot jihad oproepende islamistische geestelijken opereert dus ook de vrijwel onbekende oprichter, imam en penningmeester van de Al-Fourkaan moskee in Eindhoven. Dat deze steunpilaar van het internationale salafisme bijna 30 jaar nauwelijks werd opgemerkt, geeft aan dat in ons land het onderzoek naar de radicale politieke islam nog in de kinderschoenen staat.

Bij het schrijven van dit weblog werd ik bij het raadplegen van enkele Arabische teksten bijgestaan door arabist Simon Admiraal.

Amin Abou Rashed spreekt de vrijwilligers toe, Achter de bestuurstafel Majed Al-Zeer (rechts) en Ahmad Skineh.

UPDATE: Apotheker uit Aleppo leidt organisatiecomité

In april houdt de Europese achterban van Hamas voor de 15e keer zijn jaarlijkse conferentie. De Palestinians in Europe Conference doet voor de tweede keer Rotterdam aan. Bij de organisatie zijn minstens drie mensen betrokken die volgens Israël deel uitmaken van de Europese leiding van Hamas.

De Maasstad wordt volgend jaar mei voor één dag de Hamas-stad. De jaarlijkse Palestinians in Europe Conference (PEC) strijkt op 23 april neer in De Doelen in Rotterdam. De exacte datum en locatie werden vorige week bekendgemaakt op de Facebookpagina van de Nederlandse Palestina-activist Amin Abou Rashed.

De conferentie is bedoeld om het wij-gevoel onder Palestijnen in Europa te versterken. Elk jaar strijkt de PEC neer in een andere grote Europese stad. In 2016 was Malmö aan de beurt, in 2014 Berlijn. De conferentie deed in 2007 al eens Rotterdam aan, eveneens in congrescentrum De Doelen.

Een belangrijk thema voor de conferentie van volgend jaar is de honderdste verjaardag van de Balfour-verklaring, waarin de Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur James Balfour de stichting van een Joods nationaal tehuis in Palestina ondersteunde. Het Palestinian Return Centre (PRC) in Londen, de belangrijkste PEC-sponsor, ijvert er al enige tijd voor dat de Britse regering haar excuses aanbiedt voor de ‘beruchte verklaring’.

Het PRC omschrijft zichzelf als ‘een onafhankelijk adviesbureau dat zich richt op de historische, politieke en legale aspecten van Palestijnse vluchtelingen’. Volgens Steven Merley, een Amerikaanse kenner bij uitstek van de Moslimbroederschap, is het PRC echter een onderdeel van het Britse netwerk van Hamas en de Moslimbroeders. PRC-leiders zijn betrokken bij de Union of Good, een netwerk van organisaties die Hamas financieel ondersteunen, en bij de European Campaign to End the Siege of Gaza (ECESG), een van de organisaties achter de Gaza flotillas. Hamas-activisten en vooraanstaande Moslimbroeders zijn vaste prik op de sprekerslijst.

Lees de rest van dit artikel »

De Open Society Foundations steunt via Stichting Democratie en Media nieuwe initiatieven tegen moslimdiscriminatie. Gezien de lange staat van dienst van George Soros bij het ondersteunen van de Moslimbroeders is enige argwaan op zijn plaats.

“KOM IN ACTIE TEGEN MOSLIMDISCRIMINATIE. Heb jij een creatief idee voor een campagne tegen moslimdiscriminatie? Heeft jouw organisatie een sterk plan voor actieonderzoek om structurele moslimdiscriminatie inzichtelijk te maken? Of zie je kans krachten te bundelen voor een effectievere aanpak van discriminatie? Stichting Democratie en Media is op zoek naar jouw initiatief. Stuur je aanvraag voor financiering in vóór 1 februari 2017.”

Zo begint een oproep die de Stichting Democratie en Media (SDM), die zichzelf beschouwt als de geestelijke erfgenaam van Het Parool, afgelopen vrijdag op haar website plaatste. SDM gaat bedragen tot 50.000 euro (gemiddeld 15.000 euro) uitdelen aan initiatieven tegen moslimdiscriminatie. Zo waar een mooi initiatief. Want wie is er tegen discriminatie, en wie kan er tegen zijn dat een particuliere stichting in Nederland de strijdt aanbindt met discriminatie?

Toch ben ik zo vrij om na lezing van de volledige oproep met alle informatie (pdf) enkele kanttekeningen te zetten.

1. SDM kondigt de subsidie-actie aan, maar in feite gaat het om een initiatief van de Open Society Foundations (OSF) van de zakenmagnaat en filantroop George Soros. “Deze oproep is tot stand gekomen in samenwerking met Open Society Foundations. Beide fondsen willen met deze oproep bijdragen aan een versterking van effectieve initiatieven tegen structurele discriminatie van moslims in Nederland.” Het subsidieprogramma wordt geleid door Maartje Eigeman, die volgens haar LinkedIn profiel op dit moment werkt als consultant voor Nederland en Zweden van het Open Society Initiatieve for Europe (OSIFE).

2. OSF en SDM delen de subsidies mede uit in verband met de Tweede-Kamerverkiezingen in maart. Aanvragers van subsidie moeten hun verzoek indienen vóór 1 februari. Op 31 maart wordt het “beoordelingstraject” afgesloten, zodat de plannenmakers op 1 april met hun project kunnen beginnen. Voor initiatieven die gekoppeld zijn aan de Kamerverkiezingen geldt echter een versnelde procedure. De deadline is 15 januari en op 31 januari zit het “beoordelingstraject erop.” Projecten die niet meegaan met de verkiezingswaan van de dag maken dus minder kans, want de subsidiepot is al voor een deel geleegd voor politieke activiteiten tegen de PVV en Geert Wilders, of tegen andere partijen en politici die niet in de smaak vallen bij OSF en SDM. De subsidieronde zal tot nieuwe vragen leiden over de vele pogingen van Soros om de politiek in zijn richting te beïnvloeden.

Lees de rest van dit artikel »

Keith Rienksma roept vanuit de bibliotheek van El Tawheed op om geld te storten voor deze moskee.

Toen vooral vanuit de Haagse regio de eerste jihadisten afreisden naar Syrië, hoopten sommigen stilletjes dat de tweede radicaliseringsgolf aan Amsterdam voorbij zou gaan. Die stille hoop is inmiddels de bodem ingeslagen. Ook de hoofdstad leverde zijn Syriëgangers.

In september 2014 meldde Aissa Zanzen van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders (SMN) dat drie jongens uit Amsterdam-Noord in Syrië zaten. Een van hen (“Abu Hamza”) was inmiddels gesneuveld. In januari 2015 brachten media het nieuws over de dood van de 17-jarige Achraf. Volgens zijn vader reageerden de autoriteiten te traag toen hij aan de bel trok over de radicalisering van zijn zoon.

In februari 2015 pleegde Amsterdammer Lotfi S. een zelfmoordaanslag in Fallujah, Irak. In de zomer daarvoor liep hij als “Abu Hanief” nog voorop in antisemitische manifestaties van de jihadsupporters in de Haagse Schilderswijk. S. werd kortstondig aangehouden op verdenking van opruiing, maar wist na het oprollen van de Haagse jihadgroep aan de aandacht te ontsnappen.

Eveneens in februari 2015 sneuvelde de Amsterdammer Omar Hmima in Syrië. Hij was al eens veroordeeld wegens jihadplannen maar wachtte zijn hoger beroep in vrijheid af. Ergens ging er iets fout bij het volgen van Hmima, want hij wist naar Syrië weg te glippen. De Volkskrant wist te melden dat Hmima voor zijn vertrek enkele weken had gelogeerd bij de Haagse radicaal Sabir K., die door de Amerikanen wordt verdacht van terrorisme maar niet mag worden uitgeleverd omdat hij in Pakistaanse gevangenissen werd gemarteld met mogelijke medeweten van de CIA.

Volgende week donderdag (8 december) bespreekt de raadscommissie Algemene Zaken de situatie op verzoek van de leden Dilan Yesilgoz (VVD) en Sofyan Mbarki (PvdA) naar aanleiding van berichtgeving in de Telegraaf. Verslaggever Silvan Schoonhoven schreef op grond van geheime stukken dat twee bestuursleden van de Arrayan Moskee in Amsterdam-Noord in het vizier van de opsporingsdiensten zijn. Een van de bestuursleden is de voormalige Hofstadgroep-verdachte Nadir Adarraf. Hij heeft mogelijk zijn leven gebeterd. Interessanter is wellicht wat de Telegraaf te melden had over Arrayan-voorzitter Aziz Oilkadi. Hij raakte in beeld door telefoongesprekken met Sabir K. en met de Hagenaar Soufiane Zerguit, die na zijn vertrek naar Syrië naam maakte als maker van de jihadistische documentaire Oh, oh Aleppo. Zerguit en zijn medejihadist Driss Daouayry sneuvelden in de slag om het Koerdische bolwerk Kobane.

Volgens De Telegraaf had de Amsterdamse politie onderzoek gedaan naar aanleiding van een tip over een Arrayan-bezoeker, die rond de jaarwisseling aanslagen plande op een synagoge en een bank in Amsterdam-Zuid.

De Telegraaf berichtte een dag later over een derde figuur rond Oilkadi. De man, ten onrechte aangeduid met de malle term “loverboy”, zou een spilfiguur zijn in het ronselen en fondsen werven voor de jihad. De onbekende Amsterdammer werd in april aangehouden met in zijn auto een bekeerlinge uit Oss, die weggelopen was uit een jeugdinstelling en zich een niqab had aangemeten.

De moskee ontkent alle aantijgingen en zegt zich te beraden op juridische stappen tegen de Telegraaf. In de papieren Telegraaf noemde Oilkadi de terreurtip “een hoax”. Oilkadi ontkende overigens niet dat hij Sabir K. en Zerguit kende. Maar zei hij: “Wij kennen zo veel mensen, dat zegt niets.”

Omdat papieren kranten nu eenmaal slecht worden gelezen, is het bijna niemand opgevallen dat Arrayan ook al voorkwam in Telegraaf-berichtgeving over het conflict tussen politieman (en oud-PVV-Kamerlid) Hero Brinkman en de Amsterdamse korpsleiding. Brinkman, die na zijn Kamerlidmaatschap moest worden teruggenomen door zijn oude werkgever, hangt een voorwaardelijk ontslag boven het hoofd omdat hij volgens zijn bazen buiten zijn boekje is gegaan.

Een van de verwijten, aldus De Telegraaf van 16 november, is dat Brinkman “tijdens een terreuronderzoek bij een salafistische moskee visitekaartjes zou hebben uitgedeeld van zijn nieuwe politieke groep, de Ondernemerspartij”. Over zijn optreden kwam een klacht binnen namens de Arrayan Moskee, ingediend door Zanzen, die niet alleen SMN-woordvoerder is, maar ook een kaderfunctie heeft bij de PvdA in Amsterdam en grote bewondering koestert voor geleerden van de Moslimbroederschap. Zanzen vond het ongepast dat een anti-islam-politicus gevoelige informatie opvroeg bij een moskee en reclame ging maken voor zijn partij. Volgens een verklaring van Brinkman’s collega waren de moskeebestuurders zelf uitvoerig over politiek begonnen.

De Telegraaf meldde daarnaast op 16 november dat de moskeevoorzitter (Oilkadi dus) “een direct lijntje had met een Amsterdamse agent van Marokkaanse afkomst”. De agent zou de hoop hebben uitgesproken dat Brinkman zou “hangen”, en ook hebben verklapt dat Brinkman deel uitmaakte van een geheime afdeling voor contraterrorisme.

Salafisme-deskundige Martijn de Koning, zo begreep ik uit een verder nietszeggende discussie bij Pauw, schat het aantal radicale salafisten in Amsterdam op 30 tot 35. Of ze inderdaad bij Arrayan rondlopen, moet nog worden bezien, maar vast staat dat ze actief zijn bij de salafistische El Tawheed in West. Diverse keren schreef ik op dit weblog over de radicale bekeerling Abdullah West alias Ibrahiem Awwad (inmiddels bekend als Keith Rienksma) en zijn betrokkenheid bij pro-ISIS-propaganda in social mediagroepen als Ansar Khilafah (Helpers van het Kalifaat) en Staatsnieuws.

Begin dit jaar onthulde ik dat Rienksma en andere radicalen, onder wie de inmiddels naar ISIS afgereisde Baraa Ahmad, gelegenheid kregen om activiteiten te organiseren bij El Tawheed. Rienksma riep vanuit de bibliotheek van El Tawheed op om geld te storten voor de moskee.

Onlangs nog maakte Rienksma reclame voor het Telegram-kanaal van Staatsnieuws. Blogger Azazel nam daar een kijkje en beschreef — onderbouwd met screenshots – dat het kanaal één groot doorgeefluik is van ISIS-berichten en bloederige videos uit het kalifaat.

Alles overziende is er geen enkele aanleiding voor eventuele Amsterdamse zelfgenoegzaamheid als het gaat om de aanpak van jihadisme.