CarelBrendel.nl

Ahmad Skineh (links) en Amin Abou Rashed tijdens de Turkse betoging in Rotterdam.

MET UPDATE: Kamer van Koophandel handhaaft PLO-aanhanger Amer Kaddoura als voorzitter

De verkiezingen voor een nieuw bestuur van de Palestijnse Gemeenschap.NL (PGNL), de koepelorganisatie van in Nederland wonende Palestijnen, hebben de verwachte uitkomst gekregen. Hamas heeft zijn greep op de hier wonende Palestijnen verstevigd. Afgelopen zondag kwamen de pas gekozen regionale vertegenwoordigers bijeen die uit hun midden een dagelijks bestuur kozen. De nieuwe voorzitter is Ahmad Skineh, een naaste medewerker van Hamas-activist Amin Abou Rashed, die zelf — samen met andere medestanders — is toegetreden als gewoon bestuurslid.

Skineh is de voorman van de Vereniging van Palestijnse Jongeren (VPJ), die in januari 2016 werd opgericht met steun van Abou Rashed en de Council for Palestinian European Relations (CEPR), een frontorganisatie van Hamas. Namens de CEPR was Mazen Kahel, een van de leiders van de politieke lobby van Hamas in Europa, aanwezig bij de lancering

Skineh steunde Abou Rashed bij de fondsenwerving voor de Palestijnse hulpstichting ISRAA. Het duo trok ook samen op in juli 2016 bij de betoging in Rotterdam tegen de mislukte coup en vóór president Erdogan. Skineh was in mei 2016 een van de oprichters van de PGNL. Kort daarna werd Skineh leider van het voorbereidend comité van de Palestinians in Europe Conference, beter bekend als de Hamas-conferentie.

Deze conferentie zorgde voor de nodige verdeeldheid in de Palestijnse gelederen. De eerste PGNL-voorzitter Amer Kaddoura, een zelfverklaard aanhanger van PLO-oprichter Yasser Arafat, werkte aanvankelijk enthousiast mee aan de voorbereiding van het evenement. In het voorjaar van 2017 ging hij opeens dwarsliggen. Vlak voor de conferentie kwam hij met een verklaring waarin hij “Abou Rashed en zijn meute” aanviel en beschuldigde van het organiseren van “conferenties van verdeeldheid en één kleur”. Wat burgemeester Ahmed Aboutaleb en minister Stef Blok glashard ontkenden, kwam onverwacht uit de mond van een direct betrokkene. De Palestijnse bijeenkomst in De Doelen was een Hamas-conferentie. Binnen een week werd Kaddoura door zijn medebestuurders ontslagen en werden nieuwe bestuursverkiezingen uitgeschreven. De achtergronden beschreef ik uitvoerig in een vorig blog.

De twee andere dagelijkse bestuurders zijn allebei ingenieur en in de afgelopen jaren vanuit Syrië naar Nederland gekomen. Vice-voorzitter is Hussein Ali Rashdan, terwijl Ali Hamada als algemeen secretaris zal optreden.

Abou Rashed, de grote man bij talloze PGNL-activiteiten, neemt genoegen met een plaats in het algemeen bestuur. Daar zit hij samen met Ahmad Nourallah, eveneens een centrale figuur bij de voorbereiding van de Hamas-conferentie. Nourallah is volgens zijn Facebook-account executive director van de Al-Wafaa Campaign, de door Abou Rashed geleide Europese Hamas-campagne ter ondersteuning van Palestijnen in Syrië. Nourallah en Abou Rashed waren de Nederlandse bezoekers van de Palestinians Abroad Conference in Istanboel, een wereldwijde versie van de Hamas-conferentie.

Nourallah regelde in april het ontslag van Kaddoura, en werd daarin bijgestaan door Amjad Rahal en Saher Hasiba, die eveneens terugkeren als PGNL-bestuurder. Rahal was tevens lid van het mediacomité van de Palestinians in Europe Conference.

Een andere steunpilaar voor Abou Rashed in het vernieuwde bestuur is Adnan Abou Adass, voorman van de Palestijnse Werkers en tevens betrokken bij Het Palestijnse Huis en de organisatie van konvooien voor Gaza. In totaal telt het nieuwe PGNL-bestuur twaalf leden.

Met zo veel vrienden in het bestuur kan het eigenlijk niet meer misgaan voor Hamas-activist Abou Rashed. Tenzij de weggewerkte PLO-sympathisant Kaddoura met een beroep op de rechter de nieuwe verkiezingen alsnog ongeldig weet te verklaren.

ISRAA-delegatie in Libanon met (v.l.n.r.) Rob Groenhuijzen, Adnan Abou Adass, Amin Abou Rashed en een onbekende deelnemer.

UPDATE (6 oktober): Amin Abou Rashed en zijn pro-Hamas-vrienden mogen dan de uitgeschreven verkiezingen hebben gewonnen, volgens de Kamer van Koophandel is de ontslagen PLO-aanhanger Amer Kaddoura nog steeds voorzitter van Stichting Palestijnse Gemeenschap.NL. Collega-blogger Kees Broer nam een kijkje in het handelsregister en ontdekte dat Kaddoura sinds 17 augustus de enige PGNL-bestuurder is. Drie volgelingen van Abou Rashed – Ahmad Nourallah, Nabil Abbas en Eiad Atalla – werden uit het bestuur geschrapt.

Het is nog onduidelijk wat de praktische gevolgen van deze beslissing zijn. De twee Facebook-groepen van PGNL zijn nog steeds in handen van de pro-Hamas-groep. Terwijl Kaddoura thuis van zijn Pyrrhus-overwinning geniet, is Abou Rashed onderweg in Libanon voor een humanitaire missie van Stichting ISRAA, een andere Palestijnse stichting uit zijn netwerk. Voorzitter van ISRAA is tegenwoordig Rob Groenhuijzen, voormalig lid van stadsguerillagroep Rode Jeugd, die sinds enkele jaren is toegewijd aan de Palestijnse zaak in het algemeen en die van Hamas in het bijzonder.

Rienksma roept volgers op om zich aan te sluiten bij Telegram-kanaal StaatsNieuws. De foto is van ISIS-leider Abu Mohammad Al-Adnani.

Al drie jaar kan de Amsterdamse salafist Keith Rienksma ongehinderd zijn gang gaan met het verspreiden van propaganda voor de Islamitische Staat. De hoofdstedelijke anti-terreur-recherche is sinds het voorjaar van 2016 op de hoogte van zijn bezigheden. Misschien kan de vraag waarom Rienksma niet wordt aangepakt worden meegenomen in het komende spoeddebat over de aanpak van radicalisering in Amsterdam.

Het heeft een tijdje geduurd maar eindelijk heeft ook stadskrant Het Parool ontdekt dat de Amsterdamse bekeerling Keith Rienksma alias Abdullah West al vele jaren optreedt als propagandist van de Islamitische Staat. “Uit onderzoek van Het Parool” nota bene zou blijken dat Rienksma, vrijwilliger bij de salafistische El Tawheed Moskee, in nauw contact staat met Nederlandse jihadisten en andere terreurverdachten.

In een interview met Het Parool vertelde Rienksma dat hij Nederland graag in een kalifaat ziet veranderen. Rienksma erkende ook het delen van gewelddadige jihadfilms met instructies voor terroristen. Ook bevestigde hij zijn contacten met Raoul A., een in Suriname aangehouden terreurverdachte.

Dat Rienksma optreedt als ISIS-propagandist is beslist geen ontdekking van Het Parool. Op 14 januari 2017 al schreef NRC-journalist Andreas Kouwenhoven dat Rienksma “op internet een centrale rol speelt bij de verspreiding van jihadistische propaganda”. Kouwenhoven schreef verder dat Rienksma optreedt als beheerder van (de inmiddels verdwenen) Facebook-pagina De Zuivere Aanbidding, “een pagina die terreurbeweging Islamitische Staat steunt”.

Parool-verslaggevers Maarten van Dun en Rasit Elibol waren ook niet de eersten die Rienksma tot een interview wisten te bewegen. In januari sprak Kouwenhoven al met hem. Rienksma vertelde hem dat hij “in plaats van de wapens op te pakken, ISIS steunde van achter zijn toetsenbord”.

Dat De Zuivere Aanbidding als Nederlands steunpunt van ISIS fungeerde, was dus geen ontdekking van Het Parool en evenmin van NRC Handelsblad. In maart 2016 bracht Bart Olmer van de Telegraaf het nieuws dat Baraa Ahmad, een van de beheerders van de Facebook-pagina, zich had aangesloten bij ISIS. Ahmad was op de Nederlandse terreurlijst geplaats. Voor zijn vertrek was Ahmad betrokken bij de vrijwilligersactiviteiten van El Tawheed, waar hij samen met Rienksma kinderfeestjes organiseerde.

Als de Parool-verslaggevers wat beter hadden opgelet, dan hadden ze het nieuws over Rienksma al in december 2015 kunnen publiceren in plaats van hun “onthullingen” in augustus 2017 per trekschuit te bezorgen. Op 12 december 2015 schreef ik op mijn blog namelijk al over de propagandistische activiteiten van “Keith R./Abdullah West”.

Lees de rest van dit artikel »

Screenshots van Sheikwatch van een benefiet in Gouda. Op de bovenste foto zit Abdelhamid Ainelhayat tweede van links. Rechts Tarik Chadlioui. VVD-medewerker Rik de Jong (links) werd naar eigen zeggen onder fysieke dwang op het podium gezet.

De actie Help Sjeik Fawaz De Transvaalbuurt Door is nog geen overweldigend succes. Onder een protestbrief tegen het gebiedsverbod voor de imam van boekwinkel Qanitoen stonden 23 namen van islamitische organisaties. Dat aantal is nog minder groot dan het lijkt. Bij nadere beschouwing blijkt dat de Fawaz-vrienden Arnoud van Doorn en Suhayb Salam de brief met meerdere petten op hebben ondertekend.

Het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO), de grootste moskeekoepel in Nederland, staat niet achter de “te scherpe boodschap” van de Fawaz-aanhang, aldus voorzitter Rasit Bal in de Volkskrant. Ook de Vereniging van Imams in Nederland (VIN), een op de Moslimbroeders georiënteerd gezelschap, vermoedt dat de overheid “gegronde redenen” heeft voor de maatregel tegen Fawaz.

Gisteren stelde ik in een weblog al vast dat grote salafistische organisaties als Al-Fourkaan in Eindhoven en As-Soennah in Den Haag niet meedoen. Het voornaamste resultaat van de protestbrief is dat de ondertekenaars zichzelf in de schijnwerpers hebben gezet. De brief laat zich lezen als een soort “Who is Who” voor radicaal salafistisch Nederland.

De opvallendste ondertekenaar blijkt Abdelhamid Ainelhayat, die hier omstreeks 2014 neerstreek na een opvallende carrière in Spanje. In mijn weblog citeerde ik gisteren de Spaanse krant El Mundo, die melding maakte van zijn nauwe vriendschap met Mohammad Atta, de aanvoerder van de vliegkapers van 11 september. Ainelhayat werd aangeduid als oprichter van de “meest geradicaliseerde moskee” van Reus in Catalonië. De Telegraaf gaat vandaag verder in op Ainelhayat, die in 2015 al eens in het nieuws kwam door onverdraagzame uitingen vanaf de kansel van de Al-Fadjr-moskee in Helmond.

De “nauwe vriendschap” tussen Ainelhayat en Atta werd gemeld in een opiniestuk voor El Mundo van de hand van Oscar Lopez Navarro, medewerker van het Spaanse ministerie van Binnenlandse Zaken en tevens woordvoerder van een politievakbond op de Balearen. Tijdens de voorbereidingen voor 11 september was Atta in juli 2001* inderdaad kortstondig in Cambrils bij Reus, voor gesprekken met Al-Qaida-lid Ramzi bin al-Shibh, die uiteindelijk niet aan de terreuractie kon meedoen omdat hij geen visum voor de Verenigde Staten kreeg.

Ainelhayat ontkent elke vriendschap met Atta. Andere bronnen die de stelling van Lopez Navarro kunnen bevestigen, heb ik niet gevonden. Ainelhayat komt daarentegen zeer concreet voor in een rapport van het Centro Nacional de Intelligencia (CNI, de Spaanse AIVD) over de buitenlandse financiering van Spaanse moskeeën. In 2011 sloeg het CNI alarm over de geldstroom uit Saoedi-Arabië, Koeweit, Qatar, de Verenigde Arabische Emiraten, Libië en Marokko.

Het Spaanse dagblad El Pais meldde dat de inlichtingendienst zich bijzondere zorgen maakte om de financiering uit Koeweit via de Revival of the Islamic Heritage Society (RIHS). De Koeweiti’s betaalden onder meer de bouw van moskeeën in Reus en Torredembarra (eveneens Catalonië), waar “een religieuze interpretatie wordt verspreid die haaks staat op de integratie in de Spaanse samenleving en die de afscheiding van en de haat tegen niet-moslims bevordert”.

Het Amerikaanse ministerie van financiën heeft RIHS in 2008 op de terreurlijst geplaatst” wegens financiering van Al-Qaida. De belangrijkste begunstigde en tevens beheerder van Saoedische fondsen, aldus de Spaanse geheime dienst, was “de Nederlandse salafist van Marokkaanse afkomst Abdelhamid el Hyat.” De naam wordt verschillend gespeld, maar het gaat hier wel degelijk om Abdelhamid Ainelhayat, de toenmalige imam van Reus.

Het Algemeen Dagblad onthulde overigens in 2016 dat de RIHS steun verleende aan de AlFitrah-moskee in Utrecht. Deze wordt gerund door Suhayb Salam, een van de ondertekenaren van de steunbetuiging aan Fawaz.

In mei 2013 kwam Ainelhayat weer in het Spaanse nieuws in verband met de uitzetting van een Marokkaanse spion. Deze Nureddin Ziani bemoeide zich met het Catalaanse separatisme, maar gaf tevens leiding aan een islamitische koepelorganisatie. El Pais schreef dat Ziani ook banden had met het salafisme. “Ziani werkte vooral met de radicale imam Abdelhamid Ain el Hayat in Reus en met Mohamed Atlaouil in Girona.” Ziani steunde hun bouwprojecten en droeg volgens het CNI bij aan de verspreiding van radicaal gedachtengoed.

Ainelhayat verhuisde niet lang hierna naar Nederland, waar hij nu actief is in het radicaal salafistische circuit. Hij preekt niet alleen in Helmond, maar is ook actief als fondsenwerver voor salafistische moskeeën. Sheikwatchers signaleerden hem begin dit jaar op een benefiet in de Assalam Moskee in Gouda. Hij zat op het podium met de omstreden fondsenwerver Tarik Chadlioui, die onlangs werd opgepakt in Engeland als mogelijke inspirator van een terreurcel op Mallorca. Naast het tweetal zat merkwaardig genoeg Jalta-auteur en VVD-fractiemedewerker Rik de Jong. Op Twitter legt De Jong uit dat hij naar de moskee was gegaan om de ontwikkelingen rond de Goudse megamoskee kritisch te volgen. Daar werd hij vervolgens onder fysieke dwang op het podium neergezet.

Ainelhayat en Chadlioui namen in december 2015 deel aan een islamitische conferentie in de Ar-Rahman Moskee in Duisburg-Marxloh, een berucht trefpunt van haatpredikers. Ainelhayat is daarnaast welkom in de Hilversumse Al-Amal-moskee, thuishonk van de radicale salafist Fouad el Bouch, een andere ondertekenaar van de Fawaz-steunactie.

De grote vraag in dit alles is natuurlijk: Hoe komt een radicale imam als Abdelhamid Ainelhayat in Nederland terecht? En ook: Wordt het niet tijd om de man een gebiedsverbod voor heel Nederland op te leggen?

* Op 10 november 2017 heb ik een tikfout in het jaartal van het bezoek van Mohahammad Atta aan Catalonië gecorrigeerd. Daarnaast heb ik toegevoegd dat Ainelhayat met klem ontkent dat hij bevriend was met Atta.

Fawaz Jneid (links) en de Saoedische sjeik Mohamad al-Arifi tijdens een steunconferentie voor de Syrische jihad in Caïro.

“Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.” Deze klassieke, graag door Theo van Gogh gebruikte uitspraak, kwam boven toen ik gisteren de “gezamenlijke verklaring van islamitische organisaties” zag, die protesteren tegen de “heksenjacht” op sjeik Fawaz, slachtoffer van een door minister Stef Blok opgelegd gebiedsverbod. De onverzoenlijke vleugel van het Nederlandse salafisme schaart zich massaal achter de voormalige imam van As-Soennah in Den Haag, die sinds kort preken geeft vanuit een boekhandel in de Transvaalbuurt. Dat laatste valt slecht bij burgemeester Pauline Krikke, die net als haar voorganger Jozias van Aartsen alles uit de kast haalt om de moskeeplannen van Fawaz’ stichting Qanitoen te dwarsbomen.

Fawaz krijgt steun van salafistische centra in Utrecht (AlFitrah en aanverwante organisaties) en Amsterdam (El Tawheed), die zelf de nodige problemen hebben met radicalisering. Suhayb Salam van AlFitrah is voortdurend in het lokale nieuws, omdat hij onverdraagzame ideeën zou verspreiden onder zijn achterban.

El Tawheed kwam rond 2004 in opspraak door extremistische preken. In een recenter verleden gaf de moskee in Amsterdam-West alle ruimte voor de activiteiten van ISIS-aanhangers als Keith Rienksma (alias Abdullah West) en de naar Syrië vertrokken Baraa Ahmad.

Natuurlijk is de verklaring ondertekend door oud-PVV’er Arnoud van Doorn. Hij staat zelfs met drie petten op in de verklaring, via de Partij van de Eenheid, de European Dawah Foundation en op persoonlijke titel. Met de imam Abdul-Jabbar van de Ven staat er een tweede radicale bekeerling op de lijst van Fawaz-vrienden.

Opvallend is ook de deelname van “Ustadh Abu Hafs”, het alias van de Hilversumse prediker Fouad el Bouch. Eind december 2013 was El Bouch nog een van de sprekers op een door de Haagse jihadsympathisanten georganiseerde betoging voor “moslimgevangenen” (onder wie de later tot 12 jaar cel veroordeelde Sharia4Belgium-leider Fouad Belkacem). Kort daarna plaatste El Bouch een jihadistische nasheed op YouTube. El Bouch keerde zijn jasje na de arrestatie van de Haagse jihadkopstukken, maar het is hem niet helemaal gelukt om de sporen van zijn extremistische activiteiten uit te wissen. Tijdens de Haagse jihadzaak vroeg de advocaat van Context-verdachte Rudolph Holierhoek zich af waarom zijn cliënt gevangen zat terwijl El Bouch mocht spreken in moskeeën.

Een andere Fawaz-supporter is “Umair Aboe Aasiya”. Zijn echte naam is Umair Bantvawala en hij is net als El Bouch actief bij het radicale Platform BewustMoslim. Bantvawala, voorman van de lokale moslimjongeren, haalde begin 2016 de omstreden Britse prediker Haitham al-Haddad naar Almere.

Nog een naam om zeker te onthouden is die van AbdelHamid Aynelhayat. Deze imam was vroeger actief in Spanje. De Spaanse krant El Mundo noemde hem onlangs in een reportage over jihadisme en wel als vriend van 11-september-terrorist Mohammed Atta tijdens diens verblijf in Catalonië. Ainelhayat geldt als de stichter van de moskee in Reus, “de meest geradicaliseerde moskee” van Spanje. Begin 2015 verhuisde Aynelhayat naar Nederland. In een preek in Helmond veroordeelde hij de democratie met haar door mensen gemaakte wetten en prees hij de sharia, de wetten van de Koran en de Sunnah.

Het is altijd roerend om te zien hoe deze voorstanders van de sharia en tegenstanders van onze wetgeving zich opeens beroepen op de Nederlandse Grondwet, de vrijheid van godsdienst, en allerlei democratische vrijheden, die ze zelf direct de nek om draaien mochten ze zelf ooit aan de macht komen. Het doet een beetje denken aan de kraakbeweging rond 1980, die “Jullie rechtsstaat is niet de onze” scandeerde in demonstraties, maar voortdurend een beroep deed op “jullie rechtsstaat” als het in de kraam te pas kwam.

In het namenlijstje ontbreken overigens ook bekende salafistische namen. Misschien komt het doordat hij op vakantie is, maar de handtekening van Tilburger Ahmad Salam, de vader van Suhayb, is opvallend genoeg afwezig. De Al-Fourkaan Moskee in Eindhoven doet ook niet mee. Evenmin solidair met Fawaz is zijn oude werkgever, As-Soennah in Den Haag. De brief is verder niet ondertekend door de “salafisme light” predikers Remy Soekirman en Ali Houri (“Broeder Alkhattab”), die meer te vinden zijn in de centra van de Moslimbroeders dan in de moskeeën van het hardcore salafisme.

Zo illustreert de brief onbedoeld een al langer woedend schisma binnen het Nederlandse politieke salafisme, tussen de meer onverzoenlijke hardliners, en degenen die samenwerking met de overheid tot onderdeel hebben gemaakt van hun dawah (verkondiging van de islam) activiteiten. Anders gezegd: de strijd gaat tussen degenen die vijf jaar geleden Haitham al-Haddad als gastspreker uitnodigden, en degenen die hem nog steeds uitnodigen.

Opvallend daarbij is vooral de koerswijziging van As-Soennah, die overigens al werd ingezet in de tijd van Fawaz. In 2007 bijvoorbeeld meldde toenmalig burgemeester Wim Deetman “een kentering” in de openbare uitingen van Fawaz. Deetman, in antwoord op raadsvragen van de VVD: “De indringende gesprekken die de burgemeester met hem gevoerd heeft, hebben daar naar ons oordeel zeker een belangrijke bijdrage aan geleverd. De matiging van de toon van de imam heeft verder volgens inlichtingendiensten tot effect gehad dat meer radicale jongeren de moskee de rug toe hebben gekeerd.”

Dat laatste werd in juni 2013 bevestigd in een reportage van Hassan Bahara in De Groene. Bahara noemde Fawaz als belangrijke inspirator van het jihadisme in Den Haag, maar stelde tegelijk vast dat hij zich volgens jonge extremisten als “Abdullah West” (Rienksma dus) had laten muilkorven. Bahara: “Ook Fawaz Jneid verloor veel van zijn glans voor West en zijn vrienden. Predikte hij vroeger nog dat democratie een dwaalleer is en stemmen een zonde, een paar jaar later maakte hij een radicale draai en riep moslims op om massaal te gaan stemmen. Een zelfde omslag maakte de moskee door zich voortaan verre te houden van al te nadrukkelijke stellingname in het maatschappelijk debat. De breuk tussen de moskee, de imam en de jongeren als Abdullah West is het duidelijkst te merken op internet, waar filmpjes verschijnen die Fawaz Jneids hypocrisie aan de kaak stellen.”

Toen de gemeente Den Haag op de laatste avond van 2011 voor het eerst moskeevrijwiligers van As-Soennah liet patrouilleren in de Schilderswijk, was Fawaz daar nog steeds imam. Zijn hoofdrol bij As-Soennah was voor Deetman’s opvolger en Krikke’s voorganger Jozias van Aartsen geen reden om van de “shariapolitie” af te zien. De salafistische briefschrijvers hebben zeker een punt als ze stellen dat de gemeente Den Haag vroeger graag met Fawaz aan tafel zat in het kader van de bestrijding van het radicalisme.

Merkwaardig in de argumentatie voor het gebiedsverbod is ook dat de overheid hem allerlei oudere zaken verwijt, maar niet rept over de aanwezigheid van Fawaz in 2013 op een jihadconferentie in Caïro, waar hij trots op de foto ging met internationale kopstukken, zowel van het salafisme als van de “gematigde” Moslimbroederschap.

Persoonlijk heb ik sterk de indruk dat Den Haag probeert moskeepolitiek te bedrijven in deze affaire. De “slechte salafisten” van Fawaz deugen niet en de “goede salafisten” van As-Soennah, tot 2012 de meelopers en medestanders van Fawaz, deugen wel. As-Soennah speelt handig in op deze naïviteit. Het mag zich sinds 2013 verheugen op gemeentelijke subsidies, werpt zich op als afweermuur tegen het jihadisme, als bondgenoot tegen radicalisering. As-Soennah doet mee aan de G4, een samenwerkingsverband van moskeeën in de vier grote steden. De drie andere moskeeën zitten in de kring van de Moslimbroeders. Daarom heb ik de G4 wel eens schertsend aangeduid als “het Centraal Comité van de Politieke Islam”.

As-Soennah heeft zich aangesloten bij de fractie binnen het islamistische kamp, die Nederlandse deelname aan de Syrische jihad als schadelijk beschouwt voor de dawah, en samenwerking met de overheid als een kans om de dawah beweging te versterken. Het is de vraag hoe verstandig de overheid er aan doet om bij de deradicaliseing in zee te gaan met mensen die zelf enkele jaren geleden nog omstreden predikers als Haitham al-Haddad, Khalid Yasin, matseskenner Salah Soltan of Al-Nusrah-supporter Othman al-Kamees naar Nederland hebben gehaald.

Toevoeging (op 10 november 2017): Ainelhayat ontkent met klem de bewering in El Mundo, door Oscar Navarro Lopez, medewerker van het Spaanse ministerie van Binnenlandse Zaken, dat hij bevriend was met Atta.

De Palestijnse Gemeenschap vóór het uitbreken van de interne ruzies. Van links naar rechts voorzitter Amer Kaddoura, Palestina-activist Rob Groenhuijzen, PGNL-publiciteitsman Saher Hasiba en Hamas-activist Amin Abou Rashed.,

De Palestijnen in Nederland gaan volgende maand naar de stembus om een 50 leden tellende bestuursraad te kiezen voor hun koepelorganisatie, de stichting Palestijnse Gemeenschap.NL (PGNL). Ruim een jaar na de oprichting van de PGNL zijn de verkiezingen uitgeschreven in verband met een hoogoplopend intern conflict. Aan de ene kant staan de Hamas-gezinden, onder wie een flink aantal uit Syrië gevluchte Palestijnen, rond de bekende activist Amin Abou Rashed. Tegenover hen staan de aanhangers van de Palestijnse Bevrijdings Organisatie (PLO). Hun voorman Amer Kaddoura uitte harde beschuldigingen aan het adres van Abou Rashed en werd vervolgens ontslagen als voorzitter.

Kaddoura vecht zijn ontslag aan. Bij de Kamer van Koophandel betwist hij de legitimiteit van het huidige bestuur onder aanvoering van interim-voorzitter Eiad Atalla (ook gespeld als Eyad Atallah). Collega-blogger Kees Broer (alias “Keesjemaduraatje”) berichtte onlangs al over de ruzie. Broer constateerde tevens een groeiende invloed van pro-Hamas-activisten onder de Palestijnen in Nederland.

PGNL interim-voorzitter Eiad Atalla.

Kaddoura haalt uit naar Abou Rashed en Hamas-conferentie

Uit diepgaander onderzoek blijkt dat het ontslag van Kaddoura het directe gevolg is van zijn openbare kritiek op Abou Rashed. Op 11 april, vier dagen voor de door de politieke tak van Hamas in Europa georganiseerde Palestinians in Europe Conference in de Rotterdamse Doelen, publiceerde Kaddoura een gepeperde verklaring op zijn Facebook pagina. Via een Arabischtalige tekst op PGNL-briefpapier maakte Kaddoura bekend dat hij zich terugtrok van de Palestijnse conferentie.

Kaddoura schreef onder meer: “Tijdens mijn voorzitterschap werd ik geconfronteerd met veel tegenwerking en inmenging van de kant van Amin Abou Rashed die in staat was om het bestuur te bewegen tot een volkomen andere richting dan het doel waarmee wij begonnen waren, de eenheid van de Palestijnse gemeenschap.

Spijtig genoeg was Abou Rashed, via enkele volgelingen in het bestuur, in staat om de Palestijnse Gemeenschap om te buigen in zijn eigen politieke en sektarische richting. Een bewijs daarvan waren zijn bezoeken aan nieuwe broeders onder de asielzoekers in Nederland, en zijn gesprekken met hen uit naam van de Palestijnse Gemeenschap, waarbij hij werd vergezeld door zijn volgelingen in het bestuur; het plaatsen van foto’s op Facebook, waarbij hij misbruik maakte van de PGNL-website zodat de site ondergeschikt werd aan hem, zijn aankondigingen en activiteiten. Als gevolg van zijn inmenging in de Palestijnse Gemeenschap ontstonden er verdeeldheid en grote onderlinge conflicten; sommigen namen ontslag en er waren er die zich van hem afkeerden.”

Lees de rest van dit artikel »

Solidariteitswake bij het Centraal Station in Rotterdam.

UPDATE: Leefbaar stelt raadsvragen, NIDA betwijfelt of antisemitische leuzen echt werden geroepen

Het aan Hamas gelieerde persbureau Shebab News Agency verzorgde afgelopen zaterdag een livestream vanaf de ingang van het Centraal Station in Rotterdam. Daar organiseerden Rotterdamse sympathisanten met de Palestijnse zaak een solidariteitswake met de burgers van bezet Jeruzalem.

Aanleiding tot het protest was de plaatsing van detectiepoortjes rond het terrein van Al-Aqsa Moskee na de recente terreuraanslag op twee politiemensen door drie Arabieren uit Umm al-Fahm, een bolwerk van de Islamic Movement Northern Branch, de in Israël actieve tak van de Moslimbroeders. De beruchte sjeik Raed Saleh, leider van de Islamic Movement en verspreider van talloze complottheorieën rond Al-Aqsa, was hier enige jaren burgemeester. Organisaties van de Moslimbroederschap speelden een hoofdrol in de jongste demonstraties tegen de poortjes. De protesten hadden succes want het Israëlische kabinet heeft besloten om de detectiepoorten af te breken en te vervangen door “geavanceerde technologie”.

De Rotterdamse sprekers stonden voor een bord van de Palestijnse Gemeenschap.NL, de koepelorganisatie van de zelf niet aanwezige pro-Hamas-activist Amin Abou Rashed. Op Facebook was het evenement aangemeld door BDS Rotterdam. Onder de deelnemende organisaties waren verder Het Palestijnse Huis (eveneens Abou Rashed), DocP en de lokale islampartij Nida Rotterdam (die gezamenlijk supermarkten inspecteren op producten uit de bezette gebieden), het Palestina Komitee Rotterdam, Movement X Nederland (de beweging van Dyab Abou Jahjah), de Haagse Partij van de Eenheid (PvdE) en Studenten voor de Rechtvaardigheid in Palestina (SRP). PvdE-voorman Arnoud van Doorn protesteerde met twee petten op want ook zijn European Dawah Foundation stond op de deelnemerslijst.

De livestream van Shebab News Agency gaat volgens mijn vertaalmachine over “demonstratie in de nederlandse stad rotterdam in solidariteit met het maximum en de afwijzing van zionistische misdaden in jeruzalem”. We zien toespraken van Sonja Zimmermann (DocP), Van Doorn en Natalie Figeroa Perez (Movement X Nederland). “Het maximum” is waarschijnlijk Google Translate voor Al-Aqsa, ofwel de verste moskee.

Tussen de bedrijven door roepen de bijna 100 betogers leuzen, meestal in het Arabisch, soms in het Engels, zoals “Israël terrorists”, “Netanyahu terrorist” and “Free Palestina”. Rond de 29ste minuut klinkt “Allahu Akbar” (Allah is Groot). Dan heft iemand buiten het zicht van de camera de volgende leus aan: “Khaybar Khaybar, ya yahud, Jaish Muhammad, sa ya’ud” (Joden, herinner je Khaybar, het leger van Mohammed keert terug).

De leus herinnert aan de Slag bij Khaybar (628) waar volgens de overlevering Mohammed een rebellerende Joodse stam uitmoordde. De leus was eerder te horen in april 2002 tijdens zeer antisemitische massabetoging in Amsterdam, en in juli 2014 tijdens een demonstratie van Haagse jihadsupporters.

Op de livestream van de Rotterdamse demonstratie valt te zien dat omstanders wel, maar officials in gele hesjes niet meedoen met de Khaybar-leus. Kort daarna besluit de organisatie dat het weer eens tijd wordt voor een toespraak. Maar toch, heel even marcheerde het leger van Mohammed in Rotterdam.

UPDATE (26 juli): Naar aanleiding van dit weblog heeft Leefbaar Rotterdam-raadslid Tanya Hoogwerf raadsvragen gesteld aan burgemeester Aboutaleb. Hoogwerf wil dat de betrokken demonstranten worden vervolgd wegens het aanheffen van strafbare antisemitische leuzen.

Nida-voorman Nourdin el Ouali reageerde geprikkeld, aldus het Algemeen Dagblad. El Ouali: “Als er antisemitische leuzen zijn gescandeerd, keur ik dat af. Alleen vraag ik me af of echt is gescandeerd wat Leefbaar beweert. Die partij heeft wel vaker dergelijke beschuldigingen geuit, ook bijvoorbeeld over de demonstratie voor mensenrechten in Gaza die 10.000 mensen trok. Die bleken later ongegrond.”

Tijdens de mede door Nida georganiseerde Gaza-demonstratie van 2014 had El Ouali allerlei opruiende teksten van rapper Appa zogenaamd niet gehoord (zie het blog van journalist Chris Aalberts). Maar over de demonstratie van afgelopen zaterdag kan ik El Ouali gerust stellen. Twitteraar Ruben Gischler heeft de video van Shebab News Agency bekeken en een clip gemaakt, waarin de antisemitische Khaybar-leuzen duidelijk te horen zijn. Vandaag deelde hij deze clip op Twitter.

“Wij willen empoweren.” Mounir Dadi (links) en Saadia Ait-Taleb in het Sociaal Jaarverslag 2016 van de gemeente Amsterdam.

In februari 2014 deden drie islamitische koepelorganisaties – Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO), Milli Görüs en het Samenwerkingsverband voor Marokkaanse Nederlanders (SMN) een oproep tot meer overleg tussen gemeenten en moskeeën om radicalisering onder moslimjongeren te voorkomen. Naar aanleiding hiervan maakte het Amsterdamse webmagazine NAP een rondgang langs hoofdstedelijke moslimleiders. De conclusie was dat het nauwe overleg uit de tijd van Job Cohen (PvdA), dat wel eens smalend werd neergezet als “theedrinken”, was verwaterd onder zijn opvolger Eberhard van der Laan (PvdA).

Cohen, zijn belangrijkste wethouder Lodewijk Asscher (PvdA) en de toenmalige stadsdeelvoorzitter in Slotervaart, Ahmed Marcouch (PvdA) hoopten destijds radicalisme af te stoppen door in zee te gaan met “gematigde” moslims, in de praktijk veelal voormannen van Milli Görüs en de Moslimbroeders. Recente verwikkelingen zijn een indirect gevolg van deze koers.

De drie in 2014 door NAP geciteerde woordvoerders waren toenmalig CMO-woordvoerder Yassin Elforkani, SMN-secretaris Aissa Zanzen en Khalil Aitblal, woordvoerder van de Amsterdamse moskeekoepel UMMAO. De drie “beroepsmoslims” hebben opmerkelijke overeenkomsten. Alle drie zijn actief binnen de Partij van de Arbeid.

Elforkani rondde in 2015 een “talentenklasje” van de PvdA af en speelde in het voorjaar van 2016 even met de gedachte om zich kandidaat te stellen voor de Tweede Kamer. Aissa Zanzen stond in 2013 als nummer 15 op de PvdA-lijst voor de Amsterdamse raad. Door de tegenvallende uitslag werd hij niet verkozen. Aitblal is sinds mei 2015 algemeen bestuurslid van de Banning Vereniging, een nauw met de PvdA verbonden denktank over religie en politiek.

Een andere overeenkomst tussen de drie is dat ze alle drie banden hebben met de Moslimbroeders. Elforkani gaf bijna vier jaar lang leiding aan Europe Trust Nederland, de vastgoedstichting van de Moslimbroeders die eigenaar is van de Blauwe Moskee in Amsterdam-Slotervaart, het dawah centrum De Middenweg in Rotterdam en de Haagse vestiging van de Stichting Sociaal Cultureel Centrum Nederland (SSCCN). Elforkani was tevens voorzitter van de Blauwe Moskee. In 2013 vertrok Elforkani als bestuurder, naar eigen zeggen na vergeefse pogingen om de ideologie van de Moslimbroeders buiten de deur te houden. Gezien zijn regelmatige optredens in de Blauwe Moskee is Elforkani wel uit de Moslimbroederschap, maar is de Moslimbroederschap nog niet uit Elforkani.

Zanzen werkte in het verleden nauw samen met Yahia Bouyafa, voorzitter van de Federatie van Islamitische Organisaties in Nederland (FION), ooit de Nederlandse tak van de Europese Moslimbroeders. Samen schreven ze een brief naar geestelijk leider Yusuf al-Qaradawi. Ze zochten hulp voor de organisatie van een Koranwedstrijd ten einde de negatieve beeldvorming rond moslims te doorbreken. Zanzen viel verder op door zijn deelname aan demonstraties van het Palestijns Platform Mensenrechten en Solidariteit (PPMS), de pro-Hamas-lobby van Amin Abou Rashed. Verder bestempelde hij Issam al-Bashir, een internationale topman van de Moslimbroeders, als “mijn favoriete geleerde”.

Aitblal verkeerde al enige tijd in het vaarwater van de politieke islam. Hij houdt zich onder meer bezig met de uitwisseling van studenten met Qatar. Sinds kort fungeert hij als bestuurslid en woordvoerder van de Blauwe Moskee. Een functionaris van de Moslimbroeders mag dus in PvdA-kringen meedenken over het beleid omtrent religie.

Er is nog een overeenkomst tussen twee van de drie PvdA-broeders. Elforkani en Aitblal zijn zelfstandig ondernemer en mede actief als adviseur van de lokale overheid. Opdrachtgevers van Elforkani’s Vizea zijn onder anderen de gemeente Amsterdam, diverse stadsdelen en gemeentelijke diensten, en de politie Amsterdam-Amstelland. Aitblal is zelfstandig adviseur en eigenaar van Refresh Events. Tot zijn klantenkring rekent hij ook de gemeente Amsterdam.

Het fenomeen van de beroepsmoslim met meer petten (PvdA-lid, Moslimbroeder en gemeentelijk adviseur) is actueel als gevolg van de onthullingen van De Telegraaf over het corruptieschandaal bij de dienst Openbare Orde en Veiligheid van de gemeente Amsterdam. Daar is Saadia Ait-Taleb (PvdA), programmamanager radicalisering en polarisatie en omschreven als rechterhand van Van der Laan, geschorst op verdenking van belangenverstrengeling en vriendjespolitiek. Wie de bevoordeelde (ex-)partner van Ait-Taleb is, blijft vooralsnog onduidelijk.

Lees de rest van dit artikel »

Maartje Eigeman, programmamanager bij de Stichting Democratie en Media (SDM) voor ‘de prioriteit moslimdiscriminatie”, krijgt voor een half jaar versterking. SDM, dat zichzelf beschouwt als de geestelijke erfgenaam van verzetskrant Het Parool, opende onlangs een vacature voor een “projectassistent”, die twee van de drie werkdagen in de weer is met “moslimdiscriminatie”. SDM heeft namelijk besloten om dat laatste fenomeen tot een van haar prioriteiten te maken “vanwege verschillende zorgwekkende ontwikkelingen in de Nederlandse samenleving met betrekking tot de positie van moslims”.

Over het hoe en waarom van dat besluit verstrekt SDM tot dusver bijzonder weinig publieke informatie. De van oudsher zeer seculiere stichting, hoeder van de identiteit van een krant die vroeger totaal niets met religie had, heeft nog niets uitgelegd over deze koersverlegging.

De nieuwe koers zette vorig najaar in met het SDM-besluit om 28.000 euro subsidie toe te kennen aan het project Moslims en Media van de Rotterdamse moskeekoepel SPIOR. Uit de beschrijving van SPIOR kan ik geen andere conclusie trekken dan dat het geld bedoeld is om onwelgevallige berichtgeving over de islam te bestrijden. Een nogal merkwaardig doel voor een stichting die zegt op te komen voor kritische en onafhankelijke journalistiek.

We zijn inmiddels tien maanden verder maar het SPIOR-project is nog steeds niet “uitgelicht” (zo heet dat in het jargon) op de SDM-website. Dankzij enkele tweets van betrokkenen weten we alleen dat er in mei 2017 een vierdelige workshop is geweest op de redactie van de lokale omroep RTV Rijnmond met onder de sprekers Jamal Ahajjaj, beter bekend als “Aboe Ismail” die volgens de AIVD (pdf) een belangrijke rol speelt bij de verspreiding van het salafisme in Nederland.

Op 30 mei meldde SPIOR op Twitter dat na vier bijeenkomsten bij Rijnmond nu de NOS-redactie aan de beurt was. Uit bijgevoegde foto’s bleek dat imam Azzedine Karrat van de Essalam Moskee en de jonge pro-Hamas-activist Mohammed Akkari aan tafel zaten bij de laatste Rijnmond-sessie. Over het verloop van de tweede workshop bij de NOS laten de betrokken echter niets los. SDM, SPIOR, NOS en de ingehuurde freelancer Prya Bisambhar besloten tot een totale radiostilte rond het project. Onduidelijk bleef waarom de publieke omroep zich over de islam laat bijpraten door gesubsidieerde beroepsmoslims.

Lees de rest van dit artikel »

Ekrem Keles

In oktober 2016, in een blog over de deelname van de Rotterdamse imam Azzedine Karrat, aan de beraadslagingen van de European Council for Fatwa and Research (ECFR), wist ik van twee sprekers in Istanbul de juiste naam niet te vinden. De Google-vertaalmachine zadelde mij op met de namen “Mullah Mustafa Oglu” en “Akram Kalash”.

Dankzij nieuw zoekwerk heb ik onlangs de identiteit van beide geestelijken achterhaald. De juiste namen zijn Mustafa Mullaoglu en Ekrem KeleÅŸ. Beiden zijn lid van de ECFR, die in 1997 in het leven werd geroepen door de Federation of Islamic Organisations in Europe (FIOE), de Europese koepelorganisatie van de Moslimbroeders. De ECFR, voorgezeten door Yusuf al-Qaradawi, geeft adviezen en richtlijnen hoe Europese moslims zich moeten gedragen in een niet-islamitische omgeving.

Het hoofdkwartier van de ECFR (pdf) is in Dublin bij het Islamic Cultural Centre of Ireland (ICCI), dat (net als de Essalam Moskee in Rotterdam) tot stand kwam met steun van de Maktoum Foundation uit de Verenigde Arabische Emiraten (VAE). Inmiddels hebben VAE en Moslimbroeders een hoog oplopende ruzie, maar in 2011 betuigde Qaradawi nog zijn dank voor de steun voor ICCI en ECFR vanuit de VAE.

Ekrem KeleÅŸ is een hoge functionaris van Diyanet, het Turkse Presidium voor Godsdienstzaken dat toezicht houdt op moskeeën in binnen- en buitenland. Volgens Turkse media is hij voorzitter van de Hoge Raad voor Religieuze Zaken. De Engelstalige site van de Tukse pro-Erdogan krant Daily Sabah noemde KeleÅŸ “plaatsvervangend hoofd” van Diyanet. Dat was in 2015 toen hij met andere Diyanet-leiders in Zweden een ECFR-vergadering bijwoonde over de Ramadan in periodes dat in het hoge Noorden van Scandinavië de zon niet of heel kort ondergaat.

Blijkens de ledenlijst op de ECFR-website is KeleÅŸ inmiddels officieel lid van de Europese fatwaraad. In een ledenlijst uit 2010 was nog geen sprake van Turkse leden. De benoeming van KeleÅŸ betekent twee dingen. De samenwerking tussen het Erdogan-regime en de Moslimbroeders is weer een stukje intenser geworden. En de Lange Arm van Ankara bemoeit zich nog meer met het reilen en zeilen van alle moslims in Europa.

Lees de rest van dit artikel »

Screenshot van preek uit 2010, waarin Tarik Chadlioui de jihad aanprijst.

Met aanvulling over Chadlioui als vermeende inspirator van terrorist in Parijs.

Vanuit onverwachtse hoek is er een voorlopig einde gemaakt aan de activiteiten van de omstreden imam Tarik Chadlioui, alias “Tarik Ibn Ali”, rondreizend salafistisch prediker en fondsenwerver, die zijn aanhang toespreekt in de Berbertaal van het Rifgebied van Marokko. Chadlioui trad de afgelopen jaren op in zo’n dertig Nederlandse moskeeën, maar was ook geliefd in België, Duitsland, Frankrijk en Spanje. Afgaande op de bedragen op zijn YouTube-kanaal heeft Chadlioui miljoenen euro’s ingezameld voor moskeeën en andere organisaties.

Een arrestatieteam van de West Midlands Counter Terrorism Unit klopte woensdagmorgen (28 juni) aan in Sparkbrook, Birmingham, waar de in Marokko geboren Belg en zijn gezin waren neergestreken. De Britse politie kwam in actie op verzoek van de Spaanse autoriteiten.

De Spaanse politie zelf arresteerde vier mannen op het vakantie-eiland Mallorca. Een zesde verdachte werd opgepakt in Dortmund. De zes arrestanten, allen met een Marokkaanse achtergrond, zouden volgens de Spaanse politie een geheime ISIS-cel hebben gevormd en geprobeerd hebben om jongeren over te halen om zich bij de jihad in Syrië aan te sluiten. Chadlioui (niet bij name genoemd in de eerste Spaanse berichten) zou de geestelijk leider zijn van de Mallorca-jihadis.

Lees de rest van dit artikel »