PvdA-woordvoerder megamoskee treedt in dienst bij initiatiefnemer megamoskee
Door Carel Brendel, 5 maart 2015
Khalid Tatou (tweede van links) tijdens een inzamelingsactie voor de Goudse moskee, geleid door prediker Tarik Chadlioui.
Met aanvulling
Het Goudse PvdA-raadslid Khalid Tatou heeft een nieuwe baan. Sinds februari is hij directeur van de islamitische basisschool An-Noer in Alphen aan den Rijn. Bij deze feliciteer ik hem met de nieuwe uitdaging.
Toch roept de benoeming een vraag bij mij op. An-Noer is volgens de Schoolgids (pdf hier) onderdeel van de Stichting Islamitische Scholen Rijn en Gouwe (ISR&G). Letterlijk staat er: “Het dagelijks bestuur van deze stichting bestaat uit de dagelijks bestuurder, de heer mr. S. Boukayouh.”
De vacature voor de directeurspost van An-Noer is nog te vinden op de website van de Islamitische Schoolbesturen Organisatie (ISBO). Sollicitaties moesten voor 9 oktober 2014 worden ingediend bij de Stichting ISR&G.
Eventuele sollicitanten konden meer informatie inwinnen bij dagelijks bestuurder Boukayouh. De sollicitatiegesprekken waren gepland op 16 en 23 oktober.
Boukayouh is tevens initiatiefnemer van de zeer omstreden “megamoskee” El-Wahda in Gouda. Tatou is woordvoerder namens de PvdA-fractie in dit zeer gevoelige dossier.
Op 10 oktober 2014 maakte hij op de website van de PvdA Gouda bekend dat zijn fractie had gekozen voor het samen delen van het kazerneterrein tussen El-Wahda en een combinatie van de speciale school De Ark en medisch dagverblijf Gemiva. De PvdA, zo meldde Tatou, steunde ook de door het college gekozen ABC-constructie voor de verkoop van het terrein.
Op 5 februari was Tatou nog steeds de woordvoerder van de PvdA Gouda over dit onderwerp.
Op het moment dat Tatou namens zijn partij moest oordelen over een plan van moskeeleider Boukayouh solliceerde Tatou bij diezelfde Boukayouh voor een functie als schooldirecteur. Inmiddels aangenomen op de door Boukayouh bestuurde school voert hij in de gemeenteraad nog steeds het woord over een plan van moskeeleider Boukayouh.
Ik vraag me af waarom Tatou zich niet heeft teruggetrokken als woordvoerder, al was het alleen maar om de schijn van belangenverstrengeling te vermijden.
Aanvulling (6 maart): De mogelijke belangenverstrengeling rond de nieuwe baan van het Goudse PvdA-raadslid Khalid Tatou was meer mensen opgevallen. In de Goudse Post van afgelopen woensdag (4 maart) schreef columniste Marianka Peters al over “een PvdA-raadslid die via een lobby bij moskee-spreekstalmeester Boukayouh een mooie job krijgt als directeur van een islamitische school”. Mede naar aanleiding van de Telegraaf-berichtgeving van gistermorgen over Tatou’s bemoeienis met een benefiet voor de moskee met de salafistische prediker Tarik Chadlioui heeft de groep Bontes Van Klaveren gisteren Kamervragen gesteld over de schijn van belangenverstrengeling bij de Goudse PvdA.
Over de visumuitgifte gaat de overheid, niet een religieus overlegorgaan
Door Carel Brendel, 4 maart 2015
Uit een haatpreek van Muhammad Hassan.
De gisteren gepubliceerde brief van de ministers Lodewijk Asscher en Ivo Opstelten en een begeleidend schrijven van anti-terreurbaas Dick Schoof hebben geen eind gemaakt aan het labbekakkengala rond de in Rijswijk geweigerde haatpredikers.
Het weigeren van een visum voor predikers – uit visumplichtige landen – die oproepen tot haat en geweld was dus al lang een onderdeel van het Actieprogramma Integrale Aanpak Jihadisme, zo lees ik. Maar toen de haatimams daadwerkelijk aanklopten voor een stempel in hun paspoort, hadden Nederlandse ambassademedewerkers niets in de gaten.
“Van sommigen van hen is bekend, dat zij in contact staan met radicaal-islamitische personen en organisaties,” schrijft NCTV-chef Schoof. Maar het was niet bekend bij Onze Man in Caïro. En ook niet bij Onze Man in Koeweit. De regering greep pas in na de ophef in de media, na de publicaties door GeenStijl en de Telegraaf.
Schoof adviseerde mede op grond van “verschillende incidenten rond moslims en gebedshuizen”. In plaats van deze bedreigers en vernielers op te sporen en aan te pakken, wat inderdaad een hoop onrust zou wegnemen, worden deze incidenten aangegrepen om de visumfouten te herstellen.
Nog steeds weten we niet welke predikers niet binnen mochten komen. Door hierover te zwijgen en geen man en paard te noemen, versterken Asscher en Opstelten de organisatoren in hun verongelijktheid en slachtofferdenken.
In de discussie over het Rijswijkse gala kom ik veel misverstanden tegen over het fenomeen visum. Visumverstrekking gaat niet over de vrijheid van meningsuiting, maar over een heel andere, zeer cruciale vraag: Wie willen we in ons land over de vloer hebben? Niet iedereen dus. Daarom is juist een visum verplicht gesteld voor de inwoners van bijna honderd landen.
Labbekakkengala van Nederlandse gezagsdragers gaat gewoon door
Door Carel Brendel, 21 februari 2015
Uit een preek van Muhammad Hassan.
Het veelbesproken salafistische liefdadigheidsgala in Rijswijk gaat niet door. De organiserende stichting Rohamaa gooide gistermiddag de handdoek in de ring omdat “het liefdadigheidsdoel van hun bijeenkomst door alle gebeurtenissen op de achtergrond is geraakt”.
Het door Nederlandse gezagsdragers georganiseerde labbekakkengala daarentegen gaat wel door. Gistermiddag was het de beurt aan de Rijswijkse burgemeester Michel Bezuijen (VVD). Hij vertelde dat hij geen mogelijkheid had om het gala in zijn gemeente verbieden.
“Dat kan alleen als de openbare orde en de veiligheid in het geding is. Maar daarvoor waren geen indicaties, dus kon ik het niet verbieden,” aldus Bezuijen.
Op dat punt heeft de burgemeester gelijk. Het houden van dergelijke bijeenkomsten is in Nederland niet verboden. Ook zonder de drie op de valreep afgestopte haatpredikers had het gala rustig door kunnen gaan.
De overheid is daarentegen niet verplicht om carte blanche af te geven voor het inreizen van haatzaaiende sheiks uit het Midden-Oosten. Meewerken aan de financiering van jihadisme (Othman al Khamis), dwepen met terrorist Osama bin Laden (Wahid Baali) of eigenaar zijn van Al-Rahma TV, een van de ergste antisemitische haatzaaizenders in het Midden-Oosten (Muhammad Hassan), het is allemaal voldoende reden om iemand een visum te weigeren. Kijkt u anders nog eens naar de gore smeerlapperij, die onder auspiciën van Hassan de ether in werd geslingerd.
Maar dat zei Bezuijen niet in zijn reactie op de afgelasting van het gala. Hij begon wat te stotteren over “het moedige en moeilijke besluit” van Rohamaa. De stichting had het zelf genomen, benadrukte de burgemeester. Maar lees ik bij Omroep West: “Wel heeft de zogenaamde driehoek (hijzelf dus, samen met de politiechef en de officier van justitie) in gesprekken met Rohamaa gewezen op de mogelijke risico’s als de bijeenkomst wél was doorgegaan. Het ging daarbij om demonstraties en bedreigingen ‘die zich zouden kunnen manifesteren’. Maar volgens Bezuijen heeft hij geen druk op de stichting uitgeoefend.”
Glibberiger kan het bijna niet. Bezuijen gaat niet over visa, maar gaat wel over openbare orde en veiligheid. En die waren dus juist wel in het geding. Een beetje burgemeester zet de politie aan het werk om de bedreigers op te sporen in plaats van de organisatie op te zadelen met de bedreigingen. Het is ook de verantwoordelijkheid van de burgemeester om eventuele tegendemonstraties in goede banen te leiden. Bezuijen miste de moed om beide plichten te vervullen. In plaats daarvan prijst hij de moed van de organisatoren die wijken als gevolg van zijn lafheid.
Kabinet moet duidelijk zeggen wie de griezels zijn en waarom ze dat zijn
Door Carel Brendel, 19 februari 2015
Holocaust-beelden met enthousiast commentaar op Al-Rahma TV, de zender van Muhammad Hassan
Twee dagen na het intrekken van de visa van drie geplande sprekers (“griezels” volgens minister Lodewijk Asscher) op het salafistische gala in Rijswijk, hult de Nederlandse overheid zich nog steeds in stilzwijgen over de namen. Vanwege de privacy, heet het. Merkwaardig. In omringende landen doen politici minder geheimzinnig over dergelijke maatregelen.
In november 2014 trok de Belgische minister van Binnenlandse Zaken & Veiligheid, Jan Jambon, het visum in van Tareq al-Suwaidan, voorgenomen spreker op de Moslimbeurs in Brussel, een evenement van de Belgische Moslimbroeders. Al-Suwaidan, leider van de Moslimbroederschap in Koeweit, trok eerder de aandacht met antisemitische en jihadistische uitspraken.
Ook in dit geval was er ophef vlak voor het evenement. Aanleiding om het visum alsnog in te trekken was een rapport van het Coördinatieorgaan voor de Dreigingsanalyse, de Belgische tegenhanger van onze Nationale Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV).
“Deze prediker verkondigt antisemitische stellingen die onaanvaardbaar zijn. Zijn aanwezigheid in ons land zou een reëel gevaar inhouden voor de openbare veiligheid,” zei de woordvoerder van Jambon. Enkele maanden daarvoor was Brussel opgeschrikt door een terroristische aanslag op het Joods Museum, gepleegd door een Franse Syrië-ganger.
Nederland kan haatpredikers simpel weren door de visumregels toe te passen
Door Carel Brendel, 16 februari 2015
Hoe krijg je zo veel omstreden haatpredikers bij elkaar? Die vraag kwam bij me op toen ik enkele weken geleden voor het eerst de line up zag van een “liefdadigheidsevent” in Rijswijk. De organisator van de bijeenkomst is de Haagse stichting Rohamaa die zich naar eigen zeggen ‘met de islam als vertrekpunt’ inzet voor humanitaire projecten in Marokko en Syrië.
De bekendste prediker is Tarik Chadlioui, beter bekend als Tarik ibn Ali. Zijn rol als salafistische fondsenwerver is inmiddels uitgebreid belicht, met name zijn contacten met moslimradicalen in Nederland en Duitsland. Chadlioui reisde onder anderen naar Syrië voor de omstreden hulporganisatie World Wide Relief, samen met Fouad el Bouch (alias Abou Hafs), een zanger van jihadistische nasheeds en in december 2013 spreker op een manifestatie van Nederlandse jihadsupporters.
Op de sprekerslijst staan verder de Egyptische sheik Wahid Baali, die openlijk rouwde om de dood van terrorist Osama bin Laden. Baali prees hem als volgt: „Ik vraag Allah, geprezen is Hij, om hem te accepteren onder de Shoehadaa (martelaren), de man die zijn leven doorbracht met het bestrijden van de Koeffaar (ongelovigen) en de Moeshrikien (polytheïsten). Verheven is hij, dus felicitaties voor zijn martelaarschap.”
Eerst Den Haag, dan Amsterdam: glippen jihadisten weg in groepjes van drie?
Door Carel Brendel, 5 februari 2015
Reizen de Nederlandse jihadisten af in groepjes van drie? Drie veteranen van de Haagse kerngroep reisden eind 2013 af naar Syrië en zijn nu alle drie morsdood. In het afgelopen najaar verdwenen drie hoofdstedelijke moslimextremisten van de radar. Een heeft zich mogelijk opgeblazen in Fallujah, de tweede is er gesignaleerd, en wellicht (zie aanvulling onderaan) een derde was de vermoedelijke brenger van het zelfmoordnieuws van nummer één.
Het gaat opeens hard met de polderjihadisten. Vorige maand kreeg de vader van de Amsterdamse jongen Achraf het treurige nieuws dat zijn zoon dodelijk was getroffen door een bombardement in ISIL-bolwerk Raqqa. Vader Farid had in 2013 tevergeefs geprobeerd om de jihadgang van zijn toen 16-jarige zoon te voorkomen. Geen kletspraatjes over ‘groene vogels’ in dit geval.
Vermoedelijk hetzelfde bombardement betekende het einde van Gooi-jihadi Soufian el Jelali uit Huizen. Zijn broer Rachid, bestuurslid van een lokale koranschool onder het voorzitterschap van Hofstadgroeper Jermaine W., werd vorig jaar aangehouden omdat hij plannen zou hebben om met zijn gezin, en het gezin van een plaatsgenoot, naar het kalifaat te emigreren.
Kort daarna kregen familieleden het nieuws dat twee veteranen uit het Haagse jihadcircuit waren gevallen in Kobane, het “Stalingrad” van de Islamitische Staat. Volgens de Telegraaf ging het om Soufiane Zerguit, ook wel bekend als de “Fighting Journalist”, en Driss Douarriy. Beide heren waren bekend als hardnekkige jihadgangers. Douarriy was al eens “op vakantie” aangetroffen in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan, en een mogelijke etappeplaats op weg naar Tjetsjenië. Later zat hij in een groepje van vier Haagse jongeren, die in Kenia werden opgepakt toen ze onderweg waren naar Somalië.
Zerguit belandde samen met zijn vriend Chahied in een Pakistaanse martelgevangenis, al dan niet op doortocht naar Afghanistan. Deze Chahied (“Abu Faris”) is in 2014 omgekomen in Irak, zo staat te lezen in een bijzin van een dik rapport van antropoloog Martijn de Koning (en anderen) over “activistische dawa-netwerken”. Daarover schreef ik begin dit jaar een blog. Zerguit reageerde vanuit het kalifaat met de aankondiging dat de “nobele geschiedenis” van zijn vriend Chahied binnenkort zou worden gepubliceerd. Dat komt er dus niet meer van, tenzij de “vechtende journalist” zijn dood in scène heeft gezet, een scenario waar opsporingsdiensten altijd rekening mee houden.
Vanuit Marokkaanse kring heb ik inmiddels meer achtergrond ontvangen over deze Chahied. Alles wijst erop dat het gaat om Chahid el Kharbouchi. Hij werd in het voorjaar 2011 als vermist opgegeven door bureau Middelburg van de regiopolitie Zeeland. El Kharbouchi keerde niet terug van een reis naar Mekka. Na een tussenstop in Turkije verdween ieder spoor van hem. Kort daarna echter bleek dat hij in Pakistan zat opgesloten. Begin 2012 meldde de papieren Telegraaf dat Soufiane Z. en Chahied el K. waren vrijgelaten en wel “na intensief diplomatiek contact tussen Nederland en Pakistan” (pdf op de website van Özdemir Advocaten).
Hoofddoekkwestie: PVV glorieert opnieuw in haar rol als Partij van de Prutsers
Door Carel Brendel, 29 januari 2015
Geert Wilders viert in 2011 de provinciale verkiezingsoverwinning, samen met de inmiddels afgesplitste Laurence Stassen.
Groot nieuws voor liefhebbers van politiek leedvermaak. In vijf provincies heeft de PVV het hoofddoekverbod voor ambtenaren uit haar verkiezingsprogramma verwijderd. Deze provinciale “afdelingen” (vreemd woord voor een partij zonder leden) hopen met het schrappen van dit programmapunt meer kans te maken op het meebesturen in provinciale bestuurscolleges.
Alsof het bij voorbaat schrappen van een omstreden programmapunt de partij opeens acceptabel maakt. Sinds de ondergang van de gedoogcoalitie en zeker sinds het “minder minder minder” gedoe wil niemand meer in zee met de Wilders-partij.
Wilders zal het trouwens worst wezen. Zijn regiovolgelingen mogen gerust hun eigen programmaatjes maken. Het gaat de PVV-leider vooral om zo veel mogelijk zetels in de Provinciale Staten, zodat zijn partij veel zetels zal veroveren in de Eerste Kamer.
Als die belangrijke verkiezing eenmaal achter de rug is, mogen de provinciale afgevaardigden weer hun goddelijke gang gaan met brekebenen, ruzie zoeken en afsplitsen. Zonder de koppeling van de provinciale verkiezingen aan de samenstelling van de senaat zou Wilders vermoedelijk afzien van deelname. Of hooguit één of twee provinciale lijsten opstellen. Zie zijn geringe animo voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Het geschipper met de hoofddoek bevestigt dat de PVV geen heldere visie heeft over essentiële liberale beginselen. De partij tast in het duister rond seculiere principes als de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van godsdienst en de scheiding van kerk en staat.
BBC documentaire over rol van ‘niet-gewelddadig islamextremisme’
Door Carel Brendel, 13 januari 2015
De Britse BBC-rubriek Panorama zond gisteravond een belangrijke en interessante documentaire uit, The Battle for British Islam. Tegen de achtergrond van de Franse terreuraanslagen stelde documentairemaker John Ware de vraag of het jihadisme gevoed werd door het “wij-zij-denken” van niet-gewelddadige, maar wel extremistische predikers.
Sommige “vooruitstrevende moslims” (de term gebruik ik bij gebrek aan beter en vanwege de verwarring rond het woord “gematigd”) vinden van wel. Aan het woord als tegenstanders van dit extremisme kwamen onder anderen Adam Deen en Sarah Khan. Omer el Haldoon, voorzitter van de Muslim Association of Britain, daarentegen vindt de term “extremisme” onterecht en spreekt liever van “conservatieve islam”.
De BBC documentaire wees op de “Trojan Horse” affaire, de ophef rond enkele staatsscholen in Birmingham, waar de leiding wordt beschuldigd van het indoctrineren van schoolkinderen met intolerant islamitisch gedachtengoed.
Veel aandacht was er voor de opvattingen van de invloedrijke prediker Haitham al-Haddad. De Brit heeft ook ruime bekendheid in Nederland, dankzij een debat in het Amsterdamse centrum De Balie. Al-Haddad is een geziene gast in ons land, onder anderen bij “universitaire toppers” aan de Vrije Universiteit, moslimjongeren in Almere en in het Rotterdamse dawah centrum De Middenweg, sinds kort ook bekend als de Nieuwsuur Moskee.
Panorama toonde beelden van het Baliedebat, waar Al-Haddad zich voorstander toonde van de doodstraf voor afvalligen, mits uitgesproken door een rechtbank in een islamitisch land.
Al-Haddad werd een jaar tien geleden nog als een randfiguur beschouwd, maar hij en vergelijkbare figuren krijgen steeds meer invloed, zo waarschuwden de voorstanders van een islam, die het slachtofferdenken willen afschudden en wel moderne Britse waarden omarmen. Adam Deen aan het slot van de uitzending: “We moeten het opnemen tegen een goed gefinancierde machine.”
Panorama verzuimde aan het slot helaas de belangrijkste financieringsbron voor deze machine te vermelden: de westerse ophang- en zweepslag-bondgenoot Saoedi-Arabië.
#ditisgeenislam bevordert wegkijken, #nietmijnislam dwingt tot nadenken
Door Carel Brendel, 10 januari 2015
Aanvulling: Mohamed Azahaf vliegt niet uit de bocht, maar rijdt in het grote peloton
Behalve de jihadisten en hun sympathisanten heeft iedereen de laffe moord op de redactie van Charlie Hebdo veroordeeld. Van de uiterst linkse Internationale Socialisten tot en met de “islamgeleerden” uit de kring van de zeer rechtse Moslim Broederschap. Plus alles wat daar tussen zit: premiers en staatshoofden, politieke leiders, hoofdredacteuren, burgemeesters, columnisten, moskeekoepels, vakbonden. (Overigens, als het gaat om sympathie voor terreurbeweging Hamas naderen de twee uitersten elkaar juist weer.)
Wereldwijd gaan mensen massaal de straat op, in de grote steden in het Vrije Westen, maar ook in islamitische steden als Rabat, Beiroet en zelfs in Teheran, waar je moed nodig hebt om “Charlie” te zijn.
De terroristische broers Chérif en Said Kouachi hebben niet alleen journalisten van Charlie Hebdo geliquideerd, maar ook twee met hun veiligheid belaste politiemannen. Kort daarna werd een politievrouw aan de rand van Parijs vermoord door hun terreurmakker Amedy Coulibaly. Bij een gijzeling in een kosjere supermarkt maakte hij vier joodse slachtoffers. Om schrijver Peter Buwalda te parafraseren: “Ze hadden wat rustiger moeten aandoen met de boodschappen voor de sabbat.”
Dat moesten ze trouwens al, want al tientallen jaren vormen synagogen, joodse gebouwen en winkels, en vooral joden een “legitiem doelwit” voor islamterroristen.
Heeft de massale rouw en verontwaardiging wat veranderd in de Nederlandse bewustwording rond de politieke islam in het algemeen, en het jihadisme in het bijzonder? Niet veel, vrees ik na deze veelbewogen dagen.
Nieuws dat de media amper haalde: Haagse jihadist gesneuveld in Irak
Door Carel Brendel, 3 januari 2015
De Koning op veldwerk bij een demonstratie voor de sluiting van de TA-afdelingen in de gevangenissen van Vught en Rotterdam.
Antropoloog Martijn de Koning wekt wrevel met zijn veldwerk onder moslimextremisten. Met zijn opinies ben ik het zelden eens, maar zijn onderzoek is serieus en informatief. In zijn laatste onderzoek staat tussen de regels nieuws dat de media amper haalde. De Haagse jihadist Chahied, die eerder een jaar in Pakistan gevangen zat, is vorig jaar gesneuveld in Irak.
Mogelijk ben ik in de enige islamkritische blogger en/of journalist die antropoloog Martijn de Koning serieus neemt als wetenschapper. Dat komt vermoedelijk omdat ik de moeite heb genomen om een aantal van zijn boeken en artikelen te lezen.
Met twee Nijmeegse collega’s publiceerde “Dokter Kromzwaard” (zijn bijnaam is uitgegroeid tot een soort geuzennaam) afgelopen zomer een zeer informatief boek over Salafisme in binnen- en buitenland.
Ik beschouw De Koning als de best ingevoerde onderzoeker op het terrein van het “polderjihadisme”, de kleine stroming binnen de Nederlandse islam, waarvan de aanhangers de jihad in Syrië en Irak in woord en daad ondersteunen. In honderden gevallen doen ze dat inmiddels door zelf af te reizen naar het kalifaat en omstreken.