Nida Rotterdam is heel boos, maar weerlegt geen enkel feit
Door Carel Brendel, 25 januari 2016
Nourdin el Ouali geeft training op een cursus van EuroPal Forum.
Nourdin el Ouali, politiek leider van het islamitisch geïnspireerde Nida Rotterdam, reageerde heel boos op mijn blog van 8 januari, waarin ik stelde dat zijn partij steeds meer in het vaarwater van de Moslimbroeders raakte.
“U bent kwalijk bezig. Als er ook maar iets zou kloppen was dit nooit gebeurd,” twitterde El Ouali met een link naar een verslag van zijn toespraak op een conferentie van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). Toen ik hem vroeg wat er dan niet klopte aan mijn artikel, antwoordde El Ouali: “Al uw conclusies en suggestieve verdachtmakingen. Guilty by association tactieken etc. U kent mij niet, zoveel is duidelijk.”
Vorige week, op 20 januari, kwam er ook een officiële reactie op de website van Nida Rotterdam. Nieuwsgierig begon ik te lezen. De partij had immers 12 dagen de tijd genomen om de in mijn blog aangedragen en met links onderbouwde feiten te weerleggen.
Om een kleine greep te doen: Klopt het niet dat veel kaderleden van Nida Rotterdam actief waren binnen Milli Görüs, banden hebben met de bekeerlingenbeweging rond islamitisch centrum De Middenweg of deelnamen aan solidariteitsacties van Hamas? Helaas, het Nida-artikel ging er niet op in.
Was het dan niet waar dat El Ouali in 2011 woordvoerder was namens de Nederlandse opvarenden van de Stefano Chiarini, waarvan de aankoop was geregeld door Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed? Het Nida-artikel ging er niet op in. Overigens was mijn blog op dat punt onvolledig. Volgens RTV Rijnmond was El Ouali in 2011 tevens coördinator van het Nederlands-Italiaanse schip.
Sprak El Ouali soms niet op 25 oktober 2015 op een dawah-conferentie van De Middenweg met als thema “Islam de onbegrepen levenswijze”? Was hij op 27 december 2015 niet een van de sprekers op een andere conferentie van De Middenweg, over een (wat mij betreft onwenselijk) verbod op salafisme? En keerde hij dan niet op 10 januari terug naar De Middenweg als spreker op een trainingscursus van het EuroPal Forum, waar hij na afloop op de foto ging met de Londense Hamas-activist Zaher Birawi? En ook met Ibrahim Akkari, vice-voorzitter van Europe Trust Nederland, vastgoedorganisatie van de Moslimbroeders die niet geheel toevallig ook eigenaar is van De Middenweg.
El Ouali met Hamas-activist Zaher Birawi en Nederlandse Moslimbroeder Ibrahim Akkari.
“Guilty by association” noemt El Ouali dit, maar in dit geval is het El Ouali zelf die zich associeert, niet als toevallige bezoeker maar als regelmatige spreker in een centrum van de Nederlandse Moslimbroeders. El Ouali associeerde zich ook zelf met EuroPal en Birawi, die beiden nauw zijn verbonden met de Moslimbroederschap en de steunbeweging voor Hamas, aldus onderzoeker Steven Merley in een recent bericht over de training in De Middenweg.
Nida Rotterdam weerlegt dus geen feiten. Wel ageert de partij tegen enkele zaken die niet in mijn artikel staan. Zo zou ik Nida hebben “geframed als staatsgevaarlijk” en zou ik goede bedoelingen van moslims afdoen als “takiyyah”. Laten nu uitgerekend de woorden “staatsgevaarlijk” en “takiyyah” juist niet in mijn artikel voorkomen.
Wie mijn blog regelmatig volgt, weet dat ik niet meedoe aan de kretologie rond “takiyyah”. Regelmatig heb ik benadrukt dat de Moslimbroeders in het Westen gewelddadige en terroristische tactieken hebben afgezworen en nog steeds krachtig afwijzen. Wel vind ik dat hun beweging een belemmering vormt voor de succesvolle integratie van moslims, wat volgens de AIVD op de langere termijn schadelijk kan zijn voor de democratische rechtsorde. Daarnaast heb ik grote bezwaren tegen de steun aan en de solidariteit met de antisemitische terreurbeweging Hamas.
Maar de alarmistische term “staatsgevaarlijk” heb ik dus nooit gebruikt voor de Moslimbroeders in Nederland, en ook niet voor NIDA Rotterdam. Dat El Ouali, ondanks iets wat ik nooit heb beweerd, mocht spreken bij de NCTV is dus geen bewijs dat mijn blog niet deugt. Zijn optreden daar verandert immers niets aan de door mij aangedragen feiten.
De kwalificatie “vage blogger” voor een oud-journalist, die 40 jaar heeft gewerkt voor respectievelijk Het Parool, Vrij Nederland, Amersfoortse Courant en Algemeen Dagblad, verandert evenmin iets aan de feiten. Ook de suggestie dat kritiek op Nida Rotterdam het gevolg is van “een financiële prikkel van een of andere lobby” verandert niets aan de feiten. Over “suggestieve verdachtmakingen” gesproken.