CarelBrendel.nl

Reizen de Nederlandse jihadisten af in groepjes van drie? Drie veteranen van de Haagse kerngroep reisden eind 2013 af naar Syrië en zijn nu alle drie morsdood. In het afgelopen najaar verdwenen drie hoofdstedelijke moslimextremisten van de radar. Een heeft zich mogelijk opgeblazen in Fallujah, de tweede is er gesignaleerd, en wellicht (zie aanvulling onderaan) een derde was de vermoedelijke brenger van het zelfmoordnieuws van nummer één.

Het gaat opeens hard met de polderjihadisten. Vorige maand kreeg de vader van de Amsterdamse jongen Achraf het treurige nieuws dat zijn zoon dodelijk was getroffen door een bombardement in ISIL-bolwerk Raqqa. Vader Farid had in 2013 tevergeefs geprobeerd om de jihadgang van zijn toen 16-jarige zoon te voorkomen. Geen kletspraatjes over ‘groene vogels’ in dit geval.

Vermoedelijk hetzelfde bombardement betekende het einde van Gooi-jihadi Soufian el Jelali uit Huizen. Zijn broer Rachid, bestuurslid van een lokale koranschool onder het voorzitterschap van Hofstadgroeper Jermaine W., werd vorig jaar aangehouden omdat hij plannen zou hebben om met zijn gezin, en het gezin van een plaatsgenoot, naar het kalifaat te emigreren.

Kort daarna kregen familieleden het nieuws dat twee veteranen uit het Haagse jihadcircuit waren gevallen in Kobane, het “Stalingrad” van de Islamitische Staat. Volgens de Telegraaf ging het om Soufiane Zerguit, ook wel bekend als de “Fighting Journalist”, en Driss Douarriy. Beide heren waren bekend als hardnekkige jihadgangers. Douarriy was al eens “op vakantie” aangetroffen in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan, en een mogelijke etappeplaats op weg naar Tjetsjenië. Later zat hij in een groepje van vier Haagse jongeren, die in Kenia werden opgepakt toen ze onderweg waren naar Somalië.

Zerguit belandde samen met zijn vriend Chahied in een Pakistaanse martelgevangenis, al dan niet op doortocht naar Afghanistan. Deze Chahied (“Abu Faris”) is in 2014 omgekomen in Irak, zo staat te lezen in een bijzin van een dik rapport van antropoloog Martijn de Koning (en anderen) over “activistische dawa-netwerken”. Daarover schreef ik begin dit jaar een blog. Zerguit reageerde vanuit het kalifaat met de aankondiging dat de “nobele geschiedenis” van zijn vriend Chahied binnenkort zou worden gepubliceerd. Dat komt er dus niet meer van, tenzij de “vechtende journalist” zijn dood in scène heeft gezet, een scenario waar opsporingsdiensten altijd rekening mee houden.

Vanuit Marokkaanse kring heb ik inmiddels meer achtergrond ontvangen over deze Chahied. Alles wijst erop dat het gaat om Chahid el Kharbouchi. Hij werd in het voorjaar 2011 als vermist opgegeven door bureau Middelburg van de regiopolitie Zeeland. El Kharbouchi keerde niet terug van een reis naar Mekka. Na een tussenstop in Turkije verdween ieder spoor van hem. Kort daarna echter bleek dat hij in Pakistan zat opgesloten. Begin 2012 meldde de papieren Telegraaf dat Soufiane Z. en Chahied el K. waren vrijgelaten en wel “na intensief diplomatiek contact tussen Nederland en Pakistan” (pdf op de website van Özdemir Advocaten).

De regionale dagbladen hebben vorig jaar overigens al over de dood van Chahied bericht, maar zonder zijn naam te noemen en zonder verband te leggen met zijn Afghaans-Pakistaanse avontuur. De regiobladen meldden de dood van een kalifaatstrijder, begin twintig, die altijd in Vlissingen had gewoond tot hij in Den Haag ging studeren, waar hij zou zijn geronseld voor de jihad in Syrië. De man zou eind 2013 zijn afgereisd en al in januari 2014 zijn omgekomen, aldus de regiobladen.

Als eind 2013 klopt, dan betekent dit dat hij mogelijk tegelijk met zijn Haagse maten Zerguit en Douarriy door de mazen van de opsporingsdiensten is geglipt, want ook zij namen in die periode een enkele reis naar het kalifaat.

De mazen in het net zijn groot, want het lijkt er sterk op dat vorig najaar ook minstens twee (en geen drie, zie aanvulling) Amsterdamse moslimextremisten aan de aandacht zijn ontsnapt. Begin deze week meldde het Algemeen Dagblad dat Omar H., die in hoger beroep tot anderhalf jaar werd veroordeeld, uit Nederland is verdwenen en opdook in de buurt van de Iraakse stad Fallujah. Volgens de Volkskrant verdween hij ondanks talloze tekenen van radicalisering. Zijn tegoeden waren geblokkeerd, maar die maatregel heeft niet geholpen om deze “dromerige en verlegen jongen” tegen te houden. En dat terwijl hij volgens zijn advocaat altijd “smoesjes verzon om zijn Syrië-reis uit te stellen”.

Eveneens bij Fallujah blies een Nederlandse jihadist zich gisteren op. Volgens de eerste berichten gaat het om de Amsterdammer Lotfi S. Hij is vooral bekend als Abou Hanief. “Inlichtingenbronnen” hebben deze naam bevestigd aan RTV Noord-Holland.

Bij dit soort nieuws moet je altijd een slag om de arm houden, maar de naam “Abou Hanief” komt via iemand die redelijk op de hoogte zou kunnen zijn, namelijk “Haaritha”, twitternaam van Shukri F. (“Oum Usama”), de vrijgesproken vrouwelijke helft van het teruggekeerde jihadkoppel dat afgelopen najaar voor de Haagse rechter stond.

Shukri kreeg het bericht weer van Abdullah Gharb. Mijn Arabisch is niet meer wat het nooit is geweest, maar dankzij de Algarve weet ik wel dat “Gharb” staat voor “West”. Anders gezegd heet de brenger van het zelfmoordnieuws Abdullah West. In de Amsterdamse pro-jihadscene loopt een gelijknamige bekeerling rond. Zijn laatste tweet dateert alweer van 24 september 2014.
Ik kan me uiteraard vergissen, maar het zou me niets verbazen als ook deze Abdullah West zich nu ergens in Irak ophoudt.

Met de radicalisering van zelfmoordterrorist Lotfi S. (als hij het inderdaad is) lijkt het ondertussen hard te zijn gegaan. In juli 2012 liep hij nog als lid van Straat Dawah rond op een Rotterdamse markt, waar hij vriendelijk maar wel dringend omstanders tot de islam probeerde te bekeren. In juli 2014 was deze Abou Hanief een van de sprekers bij een pro-ISIS-demonstratie in de Haagse Schilderswijk. Lotfi S. viel daar op door zijn rabiate antisemitische taal. Daarnaast maakte hij zich druk om de aanwezigheid van (toen nog) GeenStijl-verslaggeefster Annabel Nanninga: “Die vrouw is vervelend.”

Na het oprollen door politie en justitie van het nepkalifaat in de Schilderswijk hebben Omar, Lotfi en Abdullah kennelijk hun heil gezocht in het echte kalifaat.

Aanvulling: Volgens Twitteraar “Abu Assiyah” is Abdullah West, een van de brengers van het nieuws over Lotfi S., niet in Irak.