CarelBrendel.nl

De Internationale Socialisten (IS) doen niet mee aan het schrijven van hagiografieën en lovende grafredes rond het politieke verscheiden van Femke Halsema. De trotskisten laten geen tranen om het vertrek van de leidster van GroenLinks, die onder haar regime een ‘desastreuze draai naar rechts’ zou hebben gemaakt.

Op hun website gaat John van Mullem er stevig tegen aan. “Kenmerkend aan GroenLinks onder Halsema is het opportunistische gedraai als het gaat om het winnen van stemmen. In 2004 sprak Halsema nog 350.000 demonstranten op het Museumplein toe dat het beleid van het kabinet Balkenende-II asociaal was. In 2005 bracht zij echter samen met Ineke van Gent het manifest ‘vrijheid van eerlijk delen’ uit, waarin ze voorstellen deden die in feite overeenkwamen met het beleid van datzelfde kabinet.”

Ook rond het thema racisme heeft GL een verwerpelijke ommezwaai gemaakt, meent Van Mullem. Pijnlijk voor zijn beweging is dat de trotskistische bondgenoten en voorposten René Danen en Mohamed Rabbae zijn afgeserveerd door de partijtop. Van Mullem: “Onder het mom van homo- en vrouwenemancipatie heeft (Halsema) bijgedragen aan de racistische hetze tegen moslims in Nederland. Recentelijk ging ze er nog toe over om links op te roepen tot islamkritiek over te gaan om Wilders de wind uit te zeilen te nemen. In maart 2008 besloot Halsema, samen met de andere linkse partijen, tot het boycotten van een antiracismedemonstratie, omdat ze haar ‘collega’ Wilders niet buiten de Kamer wilde bekritiseren. Daarentegen bleek dat ze er aanzienlijk minder moeite mee had om haar partijgenoten Mohamed Rabbae en René Danen, die zich wel actief bezighouden met de strijd tegen racisme, publiekelijk aan te vallen.”

De antiracismedemonstratie van maart 2008 was zoals bekend een gezamenlijke onderneming van Danens stichting Nederland Bekent Kleur en de Internationale Socialisten.

Bij de trotskistische volkswoede kan ik me toch wel iets voorstellen. Het is nog niet zo lang geleden, dat prominente GroenLinksers dicht tegen het gedachtegoed van de IS aanschurkten. Tofik Dibi liep uit solidariteit rond met het bord ’Wilders extremist’. Het oud-bestuurslid van de Turkse arbeidersvereniging HTIB was een regelmatige gast op hun Marxisme Festivals. Oproepen uit de links-extreme hoek werden gretig ondertekend door GL-kopstukken, ook door Halsema zelf. Opmerkingen hierover werden door Halsema onlangs nog hautain afgewimpeld. De critici zouden zich baseren op ondeugdelijke bronnen. Mede dankzij het gebrekkige geheugen van de meeste Binnenhof-journalisten kwam de populaire leidster van GroenLinks hier mee weg.

Met een paar tweets nam Halsema afscheid van het antiracisme van Danen en Rabbae zonder lastige vragen van de parlementaire pers. Nog steeds wachten we op een bevredigend uitleg waarom Halsema in 2005 hun visie zo gretig omarmde en waarom de twee gedumpte activisten tot voor kort wél personae gratae waren binnen GroenLinks.

In november 2004, na de moord op Theo van Gogh, werd een zeer eenzijdige oproep van het trotskistische comité Stop de Hetze! van harte ondertekend door de GL-Kamerleden Halsema en Naima Azough en door mindere partijgoden als Rabbae, publicist Pieter Hilhorst en het Amsterdamse raadslid Fenna Ulichki.

Kort daarna volgde het dieptepunt in Halsema’s politieke carrière: haar toespraak op het partijcongres van maart 2005, waarin ze opnieuw het eenzijdige wereldbeeld van Stop de Hetze! uitdroeg. Het was een felle aanval op Ayaan Hirsi Ali, die omringd zou zijn door een ‘F-side van middelbare mannen’. Het is tekenend voor de journalistieke volgzaamheid, dat afgelopen dagen vrijwel niemand deze hysterische congresrede memoreerde.

In de jaren daarna had Rabbae een abonnement op extreemlinkse manifestaties zonder dat er ooit een tegengeluid kwam uit de partij. De GL-top kwam pas tot bezinning toen het proces-Wilders op een debacle uitliep en Rabbae als GroenLinkser in één adem werd genoemd met juridische Catweazles als mr. Nico Steijnen en de relmoslim Faizel Enait.

Totaal geheugenverlies bij GroenLinks heerst er inmiddels ook rond een voordracht van de kandidatencommissie, die aan de vooravond van het partijcongres van november 2009 Danen kandideerde voor twee bestuursfuncties. “Zijn netwerk kan veel betekenen voor GroenLinks”, aldus de hartelijke aanbeveling. Daar wil Halsema niet graag aan herinnerd worden. Pas op de valreep werden Halsema en partijvoorzitter Henk Nijhof wakker geschud door het rumoer op internet.

Voorwaarts en snel vergeten, is nu het devies. De Internationale Socialisten hebben geen illusies meer. “De benoeming van Jolande Sap als opvolger heeft echter ook voor de toekomst de deur dichtgedaan voor een mogelijke draai naar links. Er wordt regelmatig gezinspeeld op een fusie met de liberalen van D66 en Tofik Dibi stelde zelfs al voor de term ‘links’ te laten vallen. Het lijkt er op dat GroenLinks de linkse haven heeft verlaten en op een ontdekkingstocht in rechtse wateren bezig is. De kans dat de partij naar de thuishaven terugkeert lijkt met Jolande Sap aan het roer kleiner dan ooit. De vraag is wat de nog aanwezige linkse matrozen gaan doen. Blijven zij aan boord van GroenLinks of gaan ze op zoek naar een alternatief?”

De Internationale Socialisten rekenen misschien nog op de linkse matrozen van Kroonstadt, maar ik denk dat de activistische harde kern toch in de minderheid is geraakt. Bij Halsema’s laatste islamkritiek waren de protesten veel minder dan een jaar eerder bij haar hoofddoekafslinger-interview in De Pers en na het gedwongen vertrek van de in opspraak geraakte inbreker Wijnand Duyvendak.

‘GroenLinks is klaar voor de macht’, zegt Sap vandaag in een groot interview met de Volkskrant, alsof er geen rechtse meerderheid in Nederland bestaat. Eén ding is onveranderd in de bakfietsenpartij. De pretenties en de zelfoverschatting blijven reuzengroot.