CarelBrendel.nl

In juli 2016, in mijn eerste blog over de Hamas-conferentie in Rotterdam, schreef ik: “De veertien vorige conferenties van Palestijnen in Europa zijn overal in goede orde verlopen. Ik denk daarom dat eventuele pogingen om het Palestijnse samenzijn in Rotterdam te verbieden bij voorbaat tot mislukking zijn gedoemd.”

In januari herhaalde ik mijn stelling dat een verbod van de conferentie onwenselijk en onhaalbaar was. “Ik vind het niet prettig dat met de antisemitische terreurbeweging Hamas verbonden clubs een conferentie houden in Rotterdam. Maar de vrijheid van meningsuiting is er ook voor vervelende mensen. Een dagje met Hamas-toespraken en Palestijnse zang en dans overleven we wel.” En: “Bijeenkomsten van mensen die zich in een congrescentrum ordelijk gedragen, kun je niet vooraf verbieden — ook al hebben de organisatoren een zeer bedenkelijke achtergrond.”

Aan het doemdenken rond de in 15 april in De Doelen in Rotterdam heb ik dus niet meegedaan. Daarentegen heb ik wel krachtig en duidelijk stelling genomen tegen burgemeester Ahmed Aboutaleb en minister van Veiligheid en Justitie Stef Blok, die ontkenden dat (de politieke organisatie in Europa van) Hamas de drijvende kracht achter de Palestinians in Europe Conference was.

Nee, er liepen geen met Kalashnikovs zwaaiende “Allah akbar!” roepende groene mannen door de “Hamaasstad”. Rotterdam is geen Gaza. En in een keurig congrescentrum in een Europese stad hou je niet de antisemitische terreurverhalen die je afsteekt in moskeeën of op satellietzenders in het Midden-Oosten. Deze conferenties zijn vooral bedoeld om het wij-gevoel onder Palestijnen te bevorderen en dienen daarnaast om de Palestijnse zaak in het algemeen en de agenda van Hamas in het bijzonder te promoten in Europese landen.

Het achterwege blijven van opzichtige Hamas-propaganda betekent niet dat Hamas niets met de Palestijnse conferentie te maken had. Dat leert alleen al een kijkje op de eerste rij waar de Nederlandse organisator Amin Abou Rashed en de belangrijkste deelnemers hadden plaatsgenomen.

Van rechts naar links op de foto zien we onder anderen:

1. Mazen Kahel. door het organiserende Palestinian Return Centre (PRC) aangekondigd als hoofd van de European Campaign to Lift the Siege on Gaza, beter bekend als de European Campaign to End the Siege in Gaza (ECESG), een van de organisaties achter de Hamas Flotillas met “onze” Abou Rashed als een van de oprichters.

De Fransman Kahel is ook betrokken bij andere frontorganisaties van Hamas zoals het EuroPal Forum (EPF), en de Council for European Palestinian Relations (CEPR), een lobbygroep in Brussel. In die laatste hoedanigheid was Kahel in januari 2016 aanwezig bij de lancering van de Vereniging van Palestijnse Jongeren, samen met Abou Rashed.

Volgens Israël maakt Kahel deel uit van het Europese hoofdkwartier van Hamas. Kahel was eveneens penningmeester van het Franse Comité de Bienfaisance et de Secours aux Palestiniens (CBSP), een organisatie die aan het begin van deze eeuw werd genoemd als onderdeel van de Union of Good, een groep instellingen die fondsen inzamelde voor Hamas.

2. Samir Falah, secretaris-generaal van de Federation of Islamic Organisations in Europe (FIOE), de overkoepelende Europese organisatie van de Moslimbroeders. Falah is tevens voorzitter van de Islamische Gemeinschaft in Deutschland (IGD), volgens de Verfassungsschutz de afdeling Duitsland van de Moslimbroeders.

3. Amin Abou Rashed, de bekende vooraanstaande Nederlandse Hamas-activist. Hij is niet alleen oprichter van de ECESG en daarmee een leidende figuur bij de organisatie van de Gaza Flotillas. In een Amerikaans onderzoek naar de Holy Land Foundation dook een lijst op van Europese organisaties die steun verleenden aan Hamas. Het document was namens de Stichting Al-Aqsa ondertekend door “Amin Abou Ibrahim”, een alias van Abou Rashed. Mede naar aanleiding van deze affaire besloot de Nederlandse regering om de fondsen van Al-Aqsa te bevriezen. Abou Rashed was volgens de verslagen “algemeen coördinator” van de conferentie.

4. Majed al-Zeer. Voorzitter zowel van PRC als van de Palestinians in Europe Conference, beiden onderdeel van de politieke tak van Hamas in Europa. Net als Kahel en Abou Rashed beschouwt Israël hem als lid van de Europese leiding van Hamas.

5. Adel Abdallah. Secretaris-generaal van de Palestinians in Europe Conference. In vorige blogs schreef ik dat hij, net als Abou Rashed, een onderscheiding kreeg van Hamas-leider Ismail Haniyeh, en dat zijn Palestijnse Vereniging in Oostenrijk door de VS als financier van Hamas-terreur werd beschouwd.

In de verslagen van Al-Jazeera en Palestijnse media doken nog meer sprekers en prominente aanwezigen op uit de kring van Hamas en de Moslimbroeders.

6. Rami Abdo. Hij werd aangekondigd als voorzitter van de Euro-Mediterranean Human Rights Monitor. Bij andere gelegenheden wordt hij omschreven als vooraanstaand lid van de ECESG. Hij speelt in elk geval een belangrijke rol bij de Gaza Flotillas, en ook in eerder genoemde CEPR. Om deze reden hebben de Israëli’s ook hem bestempeld tot Hamas-topman in Europa.

7. Hossam Shaker. Hij is volgens Al-Jazeera een in Oostenrijk wonende media-adviseur. De geboren Palestijn is al jaren actief binnen de Europese Moslimbroederschap. Hij bezocht al eens Nederland in mei 2010 als spreker op een congres van de FION (destijds de afdeling Nederland van de Europese Moslimbroeders), met matseskenner Salah Soltan als opvallendste gast. Shaker woonde vorig jaar nog een bijeenkomst bij van de European Council for Fatwa and Research (ECFR), de fatwaraad van de Moslimbroeders.

8. Ghassan Faour, vice-voorzitter van het PRC. Hij is tevens trustee van Interpal, een Britse liefdadigheidsorganisatie die controversieel is wegens vermeende banden met de Union of Good.

9. Iman Abu Shwaima, een Italiaanse activiste voor vrouwenrechten, tevens voorzitter van de Palestijnse Vrouwenbond in Europa. Zij is van de tweede generatie Moslimbroeders. Vader Ali was betrokken bij de oprichting van de FIOE en medestichter van het Institut Européen des Sciences Humaine (IESH), het Europese opleidingsinstituut van de Moslimbroeders. De vader van de feministe werd in 1998 overigens tot vijf maanden cel veroordeeld wegens zijn betrokkenheid bij verminking van vrouwen in een illegale besnijdeniskliniek naast zijn moskee.

10. Khalid Turaani. Hij is een Palestijns Amerikaanse activist volgens Al Jazeera. Hij was leider van de American Muslims for Jerusalem, volgens onderzoeker Steven Merley een organisatie uit het Amerikaanse netwerk van de Moslimbroeders.

Later verhuisde hij naar Brussel waar hij een activist (of beter: directeur en voorzitter) werd van de Palestijnse groep Inform, voluit het International Forum on the Middle Eeast. Al-Jazeera beschreef hem in 2011 als “de drijvende kracht” achter de tweede (Hamas) Gazavloot, waaraan ook het Rotterdamse raadslid Nourdin el Ouali wilde deelnemen, maar die op bevel van de Griekse regering niet mocht uitvaren.

Turaani dook eerder dit jaar in Istanboel op als woordvoerder van de Palestinians Abroad Conference, een bijeenkomst van Palestijnen in de diaspora met een hoge dichtheid aan Hamas-sprekers en volop ondersteund door Hamas.

11. Ahmad Hosain. Hij is “chief executive” van de Action Group for Palestinians of Syria (AGPS). Het kost maar enkele minuten googelen om vast te stellen dat AGPS in het leven werd geroepen tijdens een vergadering van de PRC, en net als het PRC is gevestigd in Crown House, North Circular Road in Londen, een soort bedrijfsverzamelgebouw van Hamas en de Moslimbroeders.

Niet alle sprekers hadden directe banden met de politieke lobby van Hamas. Twijfelgevallen zijn de Duitser Ahmad Muhaisen, president van de Unie van Palestijnse Gemeenschappen en Verenigingen in Europa, en de Jordaniër Hisham Abu Mahfouz. Hij was hoofd van het organisatiecomité van de Palestinians Abroad Conference, maar voor die tijd was ik hem nog niet tegengekomen in verband met de Moslimbroeders.

Niet verbonden met Hamas was de spreker Mustafa Barghouti, algemeen secretaris van het Palestinian National Initiative en een bekende figuur in de boycotbeweging BDS. Barghouti heeft vaker gesproken op de conferentie van Europese Palestijnen. Ook de Belgische Israël-hater Dyab Abou Jahjah en Jan Wijenberg, voormalig bestuurslid van Stop de Bezetting, zijn geen Moslimbroeders.

Naast de (vooral Arabische) toespraken en workshops over de Balfour Verklaring van 1917, over het recht op terugkeer van gevluchte Palestijnen, en tegen het beleid van Israël, was er uiteraard het culturele programma, met veel zang en dans, en ook een kinderfeestje. Wie echter naar het politieke gedeelte kijkt, stelt vast dat de organisatoren en belangrijkste sprekers allemaal banden hebben met Hamas en de Moslimbroeders.

De Nederlandse sprekers en deelnemers associeerden zich dus duidelijk met de Europese afdeling van een organisatie die zich in Israël/Palestina manifesteert als een antisemitische terreurbeweging. De gevestigde Nederlandse politieke partijen beseften dat duidelijk en gingen niet in op verzoeken van de organisatie. De website en ook Al-Jazeera kondigden toespraken aan van SP-senator Tiny Kox en Europarlementariër Anne Marie Mineur, maar zij waren kennelijk ongevraagd op de sprekerslijst gezet.

Wel vrijwillig kwam DENK-leider Tunahan Kuzu, die nog even op de voorste rij mocht zitten met Abou Rashed. Hij stond al eens op één podium met Abou Rashed tijdens een Turkse demonstratie in Rotterdam. Kuzu hield daarnaast een toespraakje op een Gaza-boottochtje over de nieuwe Maas, georganiseerd door pro-Hamas-activist Mohammed Akkari, zoon van de vooraanstaande Nederlandse Moslimbroeder Ibrahim Akkari.

Verrassend was evenmin de komst van El Ouali, tegenwoordig leider van de islamitisch geïnspireerde lokale partij Nida Rotterdam. El Ouali (destijds nog GroenLinks) wilde zich in 2011 inschepen op de door Abou Rashed aangekochte Nederlands-Italaanse Gazaboot. Vorig jaar viel hij op door twee keer deel te nemen aan door Akkari junior georganiseerde pro-Hamas-bijeenkomsten. El Ouali bracht daarmee zijn partij nog meer in islamistisch vaarwater. Op 6 januari 2016 gaf El Ouali een lobbytraining in het Rotterdamse dawah-centrum De Middenweg, samen met de Londense Hamas-activist Zaher Birawi. Op 2 april 2016 sprak El Ouali opnieuw op een bijeenkomst van de Moslimbroederschap, alweer georganiseerd door Akkari, dit keer in samenwerking met de Middle East Monitor (MEMO), een andere bewoner van Crown House in Londen.

Nida Rotterdam vaardigde nog een tweede spreker af, niet in het hoofdprogramma maar vermoedelijk in een van de workshops. Dat was pro-Hamas activist Mohammed Akkari, die namens Nida èn namens Rotterdam voor Gaza het woord voerde. El Ouali kan zeker in dit geval niet beweren dat ik uit louche bronnen put, want het was niemand minder dan Nida-voorlichter Smahane Arghidi die het nieuws wereldkundig maakte op de Facebook-pagina van Abou Jahjah.