CarelBrendel.nl

Moslimbroeders bijeen met dank aan Open Society Foundations. Links Linda Sarsour, rechts Julie Pascoët.

“Kom in actie tegen moslimdiscriminatie,” stond er in december boven een oproep van de Stichting Democratie en Media (SDM), de geestelijke erfgenamen van Het Parool, om subsidieaanvragen in te dienen. In een blog zette ik de nodige kanttekeningen bij dit initiatief. In een achterliggend document (pdf) stond namelijk dat aanvragen in verband met de Tweede-Kamerverkiezingen met voorrang zouden worden behandeld. De subsidies hadden dus een politiek doel.

De handleiding maakte verder duidelijk dat het geld deels afkomstig was van de Open Society Foundations (OSF) van miljardair George Soros. Een medewerkster van OSF treedt op als programmamanager. Dat alles tegen de achtergrond van een (voor een van oorsprong seculiere organisatie als Het Parool onbegrijpelijke) eerdere SDM-subsidie aan de Rotterdamse moskeekoepel SPIOR ten einde de beeldvorming over de islam te beïnvloeden. Dezelfde SPIOR mag zich verheugen op ruimhartige OSF-steun (pdf) van 125.000 dollar in verband met het tegengaan van de zogenaamde “islamofobie” – de containerterm waarmee zakelijke kritiek op de islam en allerlei radicale stromingen binnen de islam op één hoop wordt gegooid met alledaagse haat.

De eerste ontvanger van de SDM/OSF-subsidie is inmiddels bekend. And the winner is… SPIOR, dat op 10 maart het Nationale Islamdebat organiseert in de Essalam Moskee in Rotterdam, de grootste moskee van Nederland, die is gelieerd aan de Moslimbroederschap. Geert Wilders was van harte uitgenodigd, maar wees de uitnodiging ook van harte af. Zoals ik ooit schreef is Wilders een ramp voor het islamdebat, maar in dit geval kan ik me zijn weigering voorstellen. Hij heeft niets te winnen als de zaak wordt georganiseerd en gesubsidieerd door zijn tegenstanders.

Verrassend kan de afwijzing ook niet zijn voor de organisatoren. In 2008 wees Wilders maar liefst acht uitnodigingen voor een debat met moslims af. En in 2010 probeerde huidig Essalam-directeur en SPIOR-bestuurslid Jacob van der Blom om Wilders tevergeefs te strikken voor een conferentie van de Federatie van Islamitische Organisaties in Nederland (FION), destijds de afdeling Nederland van de Moslimbroederschap in Europa (FIOE).

De affaire lijkt dus mijn scepsis over de subsidies van SDM en OSF te bevestigen. Ja maar, tegen steun aan de bestrijding van racisme en discriminatie kan toch niemand bezwaar hebben? Inderdaad, er is geen enkel bezwaar tegen het zonder aanziens des persoons tegengaan van racisme en discriminatie. Daarentegen maak ik wel bezwaar wanneer in het concrete geval van OSF de steun plaatsvindt aan organisaties, die van heel hard “islamofobie!” roepen en de verspreiding van slachtofferdenken een hoeksteen van hun ideologie en propaganda hebben gemaakt.

Mede dankzij de financiële ruggensteun van OSF weet de Moslimbroederschap zijn islamofobieverhaal goed te slijten in Brussel. OSF-subsidies gingen er naar jeugd- en studentenorganisatie FEMYSO, het Collectif Contre l’Isfamobie en France (CCIF) en het European Network Against Racism (ENAR), een breder netwerk van antiracisme organisaties, waarvan echter het islamitische smaldeel wordt beheerst door de Moslimbroeders via FEMYSO en de aanverwante vrouwenbeweging European Forum of Muslim Women (EFOMW).

Dat OSF bij voorkeur de politieke islam inschakelt bleek eerder deze maand uit een bijeenkomst in Barcelona met Europese en Amerikaanse bestrijders van “islamofobie”. Sandra Doevendans (oud-bestuurslid van vrouwenvereniging Al-Nisa en nummer 74 op de PvdA-kandidatenlijst) maakte er een video met Linda Sarsour, een van de leiders van de grote vrouwenmars in Washington. Velen vroegen zich terecht af of “nepfeministe” Sarsour vanwege haar banden met de Moslimbroederschap, haar verdediging van de sharia en haar denigrerende opmerkingen aan het adres van Ayaan Hirsi Ali wel de aangewezen aanvoerster was van een betoging voor vrouwenrechten. Bij OSF is dat kennelijk geen vraag.

Uit diverse Facebook-berichten maak ik op dat naast Sarsour onder meer EFOMW, CCIF, CCIB (het Belgische zusje van CCIF) en ENAR aanwezig waren. Daarnaast een aantal andere, niet direct bij de Moslimbroeders betrokken clubs waaronder Al-Nisa en SPIOR. ENAR-functionaris Julie Pascoët voelde tijdens een fotoshoot met Sarsour veel “women power” en “sister inspiration”.

Zelf blijf ik achter met de vraag waarom de Open Society Foundations en Stichting Democratie en Media bij het bevorderen van de open, democratische samenleving in zee gaan met figuren en organisaties die ideologisch de voorkeur geven aan de sharia.