Eerst het rumoer van de shariaboys, daarna de kloof tussen politici en moslims

Door Carel Brendel, 7 september 2012

Met aanvulling: Rumoer tussen moslimprominenten

Een gewaarschuwd mens telt voor twee. De autoriteiten en de organisatoren van het politieke debat in de Amsterdamse moskee Badr waren gisteravond goed voorbereid op de komst van het extremistische splintergroepje Shariah4Holland. Daardoor kwam er geen herhaling van de toestanden in debatcentrum De Balie, waar islamhervormer Irshad Manji en Kamerlid Tofik Dibi bijna tien minuten lang fysiek belaagd werden door een overmacht van shariatuig zonder dat er een beveiliger of politieman in zicht was. Dit keer duurde de ordeverstoring hooguit twee minuten. Twee shariaschreeuwers werden snel en effectief uit de zaal gewerkt. Buiten de moskee bleven ze flink te keer gaan, vooral tegen de ‘homo’ en ‘afvallige’ Dibi. Binnen kreeg een medewerker van Pownews nog een flesje water over zich heen, hoewel deze nieuwsrubriek juist leverde waar ze op uit waren: media-aandacht.

Ook dit keer hadden de shariaboys Vlaamse versterking nodig. De politie noteerde ijverig de kentekens van alle Belgische auto’s buiten de moskee. Naar binnen mochten alleen mensen, die zich vooraf hadden aangemeld. Dat had tot gevolg dat slechts een klein groepje Sharia4-aanhangers tot de zaal doordrong, te weinig om het debat te beëindigen, maar voldoende om een visitekaartje af te geven van hun intolerante gedachtegoed.

Het is ironisch dat uitgerekend een uitspraak van de Leidse hoogleraar Maurits Berger diende als de gezochte aanleiding van de actie. Hij is de man die beweert dat de werking van de sharia en het Nederlandse recht voor 95 procent overeenkomen, en reageerde onlangs welwillend op suggesties voor een sharia-adviesraad. Maar een ongelovige mag niets over sharia zeggen, vinden de extremisten. Toen Berger dat woord in de mond nam, was dat het sein om op te staan en te gaan schreeuwen. Zo maakte de professor kennis met de vijf procent verschil.

Door al het rumoer zou je bijna vergeten dat er gisteravond ook nog een serieus debat werd gevoerd met zes landelijke politici. Er waren vooraf geluiden dat moslims zich massaal van de politiek afkeerden. In Het Parool was zelfs sprake van het gevaar voor ‘Franse toestanden’. Gisteren kwamen er echter juist oproepen (geen fatwa zoals sommige media schreven) om wel te gaan stemmen, onder meer van imam Yassin Elforkani, woordvoerder van de Nederlandse Moslimraad (NMR) en tevens voorzitter van de Blauwe Moskee in Amsterdam-Slotervaart.* (Zie aanvulling)

Hero Brinkman liet zich gisteravond vervangen door de vrouwelijke nummer drie van zijn DPK. De SP stuurde Jasper van Dijk. Namens D66 was COC-voorzitter Vera Bergkamp tijdens de eerste helft aanwezig. En dan waren er nog drie politici van Marokkaanse afkomst: Dibi namens GroenLinks, PvdA’er Ahmed Marcouch en voor het CDA Mustafa Amhaouch, een moslim met een zeer Limburgse zachte g.

Het debat was in drie blokken verdeeld, met in de pauze nog de mogelijkheid om beneden te bidden. Bij de onderwerpen zorg en economie verslapte de aandacht van de zaal. Daarover spreken de grote lijsttrekkers al avond na avond in hun debatten. De moskeebezoekers waren vooral gekomen om te horen wat de politici te zeggen hadden over onderwerpen die te maken hebben met de islam. Opvallend was dat vooral CDA’er Amhaouch de religieuze kaart trok. Hij noemde religie een ‘bindmiddel’ — een term die je in het Vogelaartijdperk vooral in PvdA-kringen hoorde. Hij onderstreepte dat zijn partij opkomt voor ritueel slachten en jongensbesnijdenis, in tegenstelling tot de partijen van Dibi en Marcouch. Die sloegen terug met de deelname van het CDA aan het gedoogakkoord met Geert Wilders. Maar daar kon Amhaouch weer niets aan doen, zei hij. In de bus voor het CDA-congres was hij de enige Limburger geweest die tegen de samenwerking met de PVV had gestemd.

Het islamblok ging over de vraag of er grenzen zijn aan de vrijheid van geloofsbelijdenis. Die zijn er wel degelijk, verklaarden Marcouch en Dibi, tot onvrede van de orthodoxe moslims in het publiek. Een vraagsteller informeerde naar de implementatie van de sharia in de zorg. Nourdeen Wildeman, bestuurslid van de bekeerlingenorganisatie LPNM, suggereerde dat de PvdA nogal gedraaid is rond het onderwerp niqab. Marcouch antwoordde hem dat zijn partij nog steeds tegen een algemeen verbod van gezichtsbedekkende kleding is. Wel vindt hij deze kleding belemmerend voor de emancipatie. Een verbod op bepaalde plaatsen, bijvoorbeeld luchthavens, vindt hij terecht.

‘Wat doen jullie voor moslims?’ was de hamvraag. Opvallend was dat de debaters het antwoord hier een beetje ontweken. Dibi bijvoorbeeld gaf een algemeen antwoord. Zijn partij heeft heel erg zijn best gedaan om discriminatie in discotheken en horecazaken te bestrijden, aldus Dibi. Maar, riep iemand achter me, daar schenken ze alcohol en dat zijn juist niet de gelegenheden waar moslims naar binnen willen. Andere vraag: wat doen jullie om te zorgen dat mannen met baarden en vrouwen met hoofddoeken een baan krijgen? Ook hier algemene en ontwijkende antwoorden, niet over moslims, maar over allochtonen. Geen politicus durfde te zeggen dat het zich aanmeten van islamitische kleding niet bevorderlijk is voor de kansen op de arbeidsmarkt en dat de dragers ervan de consequenties daarvan gewoon onder ogen moeten zien.

Op één punt kregen de islamisten wel voet aan de grond, met het islamitisch bankieren. Dibi vindt dit een uitstekend idee. Hij werd bijgevallen door SP’er Van Dijk, die veel overeenkomsten ziet met de socialistische kijk op de economie. Dat laatste lijkt me overigens geen aanbeveling voor islamitisch bankieren, maar dat terzijde.

Opvallend was dat zowel Marcouch als Dibi benadrukte dat moslims veel vrijheden hebben in Nederland, en dat deze vrijheden niet in het gedrang zijn gekomen onder het kabinet-Rutte. Dat is een ander geluid dan de alarmerende berichten die links al vele jaren de wereld instuurt, van de opkomst van Fortuyn tot en met het tijdperk-Wilders. Deze linkse boodschap is de afgelopen jaren gretig opgepikt door verontwaardigde of bezorgde moslims. Boodschappen dat het allemaal wel meevalt met de ‘aanvallen op de islam’, vallen dan niet in goede aarde. Het zal de PvdA nog heel wat energie kosten, om de jaren lang gekweekte angstbeelden te ontkrachten.

Aanvulling (9 september): Rumoer tussen moslimprominenten

In een ingezonden brief aan website Republiek Allochtonië stelt Yahia Bouyafa ‘namens het voltallige bestuur’ van de Nederlandse Moslimraad dat imam Elforkani het persbericht zonder toestemming heeft rondgestuurd. Daarnaast zegt hij dat LPNM-bestuurder Nourdeen Wildeman niet het het recht heeft om namens de NMR uitspraken te doen. Op de achtergrond spelen langlopende conflicten tussen personen en organisaties. Bouyafa is voorzitter van de Federatie van Islamitische Organisaties in Nederland (FION), die sinds vorig jaar geen onderdeel meer is van de Europese Moslimbroederschap. Elforkani is Bouyafa’s opvolger als voorzitter van Europe Trust Nederland, waaronder de Blauwe Moskee in Amsterdam-Slotervaart valt. De ruzies worden nu openlijk uitgevochten. Elforkani zegt in een reactie dat Bouyafa op non-actief is gesteld wegens ‘een onderzoek naar missende gelden’. Ook Wildeman heeft intussen gereageerd. Vanuit het kamp van Bouyafa wordt daarentegen ontkend dat hij op non-actief is gezet.

De brief van Bouyafa en de reacties vindt u bij de Republiek Allochtonië.