CarelBrendel.nl

Terwijl Palestina-activiste Gretta Duisenberg haar privéruzies uitvocht in Amsterdam-Zuid (‘een concentratiegebied van welgestelde zionistische families’), gingen de voorbereidingen voor de Gazavloot onverdroten voort. De internationale stuurgroep van het tweede Freedom Flotilla kwam maandag bijeen in Parijs. Daar viel het besluit om de afvaart naar Gaza uit te stellen tot de derde week van juni. Een delegatie bezocht de volgende dag het Europees Parlement in Straatsburg. Twee Europarlementariërs maakten bekend dat ze zullen meevaren: de Spaanse communist Willy Meyer en de Ierse socialist Paul Murphy. De aanvoerder van GroenLinks in Europa zal er niet bij zijn. “Helaas kan Judith Sargentini niet meevaren,” antwoordt desgevraagd haar persoonlijke assistente.

De toevoeging ’helaas’ is opmerkelijk. Sargentini is de eerste politicus die haar afwezigheid betreurt. Eerder bevestigde een woordvoerder van GroenLinks zonder spijt dat de Kamerleden Arjan el Fassed, Mariko Peters en Tofik Dibi niet aan boord gaan. “Mijn taak ligt primair in de Tweede Kamer”, luidde de motivatie van SP-Kamerlid Harry van Bommel om niet op de ‘Grettaboot’ aan te monsteren.

Waarom uitstel? Een Nederlandse woordvoerder van de stichting Nederland-Gaza verklaarde dinsdag, dat nog niet alle twintig deelnemende landen klaar waren voor vertrek. Uit het ANP-bericht valt op te maken dat er inderdaad geen Nederlands schip komt. “Op de vloot is ruimte voor ongeveer dertig Nederlanders. Deze plekken waren in eerste instantie allemaal gevuld. Door het vertrek uit te stellen, moeten de Nederlanders voor zichzelf bepalen of ze nog mee willen.”

Eerst was er wel sprake van een Nederlandse boot. “We zijn er op gebrand met een eigen boot deel te nemen… De onderneming kost ruim 100 duizend euro en daarvan is ruim de helft bijeengebracht,” verklaarde Benji de Levie op een persconferentie (Volkskrant, 8 maart). Eind april viel opeens het besluit om samen met de Italiaanse activisten een schip te kopen. De Italianen hebben echter al een eigen boot, de Stefano Chiarini. Ze maken op hun website tot dusver geen melding van samenwerking met Nederlandse geestverwanten.

De Levie vertelde op 26 april tegen ANP dat ‘naar verwachting onder anderen een aantal politici, oud-politici en een paar journalisten’ zouden meevaren. Ook deze verwachting is – ik zeg er nogmaals bij: tot dusver – maar zeer gedeeltelijk waargemaakt. Van de mogelijk dertig opvarenden zijn er nog slechts vijf uit de kast gekomen:

Amin Abou Rashed, fondsenwerver van Hamas en oprichter van de European Campaign to End the Siege of Gaza; Bert Middel, penningmeester van de (christelijke) Vrienden van Sabeel; Benji de Levie, voorman van de Stichting Palestina in Rotterdam, tevens woordvoerder namens de opvarenden; VU-antropoloog Martijn Dekker; en Joop-redacteur Hasna el Maroudi, die het Vara-thuisfront van verschillige propagandablogs zal voorzien.

De stichting heeft geen gelukkige greep in het aantrekken van sprekers en boegbeelden. Door de deelname van Stop de Bezetting, de radicaalste anti-Israël-groep, valt vanzelfsprekend de aandacht op de omstreden Gretta Duisenberg, die achter iedere menukaart een zionist vermoedt en (in een recent Parool-interview) onheus zou zijn behandeld door een agent met de ‘joodse naam’ Te Pas. Abou Rashed is evenmin een geschikt uithangbord voor een humanitaire actie, waarop volgens de goedgelovige El Maroudi ten onrechte het stempel Hamas wordt gedrukt. Zijn nadrukkelijke aanwezigheid bij alle voorbereidingen geeft aan dat het om een onderneming gaat van de internationale Moslimbroederschap.

Dan is er voorzitter Rob Groenhuijzen, ooit tot drie jaar cel veroordeeld als aanvoerder van een Nederlandse variant van de Rote Armee Fraktion en de Rode Brigades. Hij komt voor in een overzicht uit 1977 over terroristische groepen, dat in het archief van oud-politicus Dries van Agt is beland (blz. 102-107). Wie had toen kunnen denken dat de premier en de stadsguerrilla ooit nog eens samen tegen het zionisme zouden optrekken? “Ik ben geen terrorist voor mensen die weten hoe het in deze wereld toegaat. Ik ben niet pro of contra Hamas,” was het antwoord, dat Groenhuijzen (op het weblog van Keesjemaduraatje) gaf op vragen over deze kwestie.

De bemoeienis van Hamas-figuren schijnt geen punt meer te zijn voor het Nederlands Palestina Komitee (NPK), lid van de Nederlandse Gaza-coalitie. In maart 2004 trok het NPK zich nog terug uit een Palestijnse manifestatie, die door de Internationale Socialisten en andere radicale groepen werd omgebogen in een herdenking van de door Israël geliquideerde Hamas-oprichter Achmed Yassin. Komende zaterdag is Hamas welkom bij de door het NPK georganiseerde herdenking van de Nakba, de catastrofale verdrijving en vlucht van de Palestijnen in 1948. Daud Abdullah, verbonden aan het Palestinian Return Centre (PRC) in Londen, is daar de belangrijkste spreker.

Abdullah was een belangrijke leider van de Muslim Council of Britain MCB), een overlegorgaan met de Britse regering. Begin 2009 raakte hij in opspraak door samen met andere radicale moslimleiders een steunverklaring voor Hamas te ondertekenen. De opstellers keerden zich tegen alle vredesinitiatieven. Ze pleitten voor de opening van een jihadistisch front in Gaza. Een van de plichten voor moslims volgens deze ‘verklaring van Istanboel’ was het openen van de grenzen zodat ‘geld, kleding, voedsel, medicijnen, wapens en andere essentiële zaken’ Gaza kunnen binnenkomen en Palestijnen ‘in staat zijn te leven en de jihad te verrichten volgens de weg van Allah de Almachtige’. In de verklaring stond verder een oproep om buitenlandse oorlogsschepen aan te vallen in de wateren van Gaza. Op dat moment patrouilleerden ook schepen van de Royal Navy voor de Palestijnse kust.

Naar aanleiding van deze oproep tot geweld schortte de toenmalige staatssecretaris Hazel Blears alle gesprekken met de MCB op. Pas een jaar later herstelde haar opvolger de betrekkingen, nadat de moslimraad alle geweld had afgezworen. Alleen met Abdullah wilde de Britse regering voorlopig niets meer te maken hebben.

De Israëlische regering beschouwt het PRC als een frontorganisatie van Hamas, zo staat ook in een vrijgegeven gedetailleerd rapport van de veiligheidsdienst. De leiders zouden Hamas-activisten zijn die hun toevlucht hadden gezocht in Groot-Brittanië. Israël heeft echter nog geen concrete stappen ondernomen bij de Britse regering. Het PRC beschouwt de beschuldigingen als propaganda, onderdeel van pogingen om het werk van Palestijnse mensenrechtenorganisaties in diskrediet te brengen.

Dergelijke aanvullende informatie staat niet in de oproepen om de komende Nakba-herdenking bij te wonen. De organisatoren willen doen geloven dat het bij de Gazavloot alleen om een humanitaire missie gaat. De situatie voor veel inwoners is zonder meer nijpend. De Gazavaarders lijken echter niet gevoelig voor het argument dat de Israëlische blokkade en de rampzalige gevolgen daarvan wellicht een rechtstreeks resultaat zijn van de door Hamas uitgevoerde raketbeschietingen.

Ook als de humanitaire hulp langs andere weg Gaza zou kunnen bereiken, moet en zal de Gazavloot haar propagandatocht maken en het Israëlisch-Palestijnse conflict op scherp zetten. Op de persconferentie in Parijs was activist Zaher Birawi – net als Abdullah verbonden aan het PRC – ondubbelzinnig. “Zelfs als de grenspost bij Rafah wordt heropend, zullen we strijden om de zeeblokkade te doorbreken.”

Aanvulling: Meer informatie over het Palestinian Return Centre vindt u in dit bericht over een recente conferentie in Wuppertal. Tot de sprekers behoorde ook Amin Abou Rashed.