CarelBrendel.nl

Het kabinet-Rutte zal niet vallen over de JSF, over de kenniseconomie of de cultuurbezuinigingen. Mocht het door de PVV gedoogde kabinet van VVD en CDA in de problemen raken, dan zal dat te maken hebben met de drie i’s – immigratie, integratie en islam – die ook al de achilleshiel waren van de linkse politiek.

Tijdens zijn slotwoord bij de hervatting van zijn proces ging PVV-leider Geert Wilders maandag (7 februari) behoorlijk in de overdrive. De verdachte schetste het beeld van ‘multiculturalistische elites’ die ‘een totale oorlog’ zouden uitvechten tegen hun bevolkingen. “Met als inzet de voortzetting van de massa-immigratie, uiteindelijk resulterend in een islamitisch Europa – een Europa zonder vrijheid: Eurabië.” Deze uitspraken waren aanleiding voor GroenLinkser Tofik Dibi tot het stellen van Kamervragen. Hij wil dat het kabinet zich duidelijk uitspreekt tegen de ‘oorlogsretoriek’ en de ‘angstpolitiek’ van de PVV.

In de discussie bij het radioprogramma Obalive stelde Volkskrant-columniste Nausicaa Marbe gisteravond (9 februari) terecht dat het hier om een slotwoord van een verdachte ging, en niet om politieke uitspraken in de Tweede Kamer. Bovendien kunnen Rutte en Verhagen volgens haar verwijzen naar het regeerakkoord, waarin duidelijk staat dat de PVV over de islam heel anders denkt dan het kabinet. Zo simpel zal het niet werken. Wilders’ uitspraken buiten de Kamer werken door op het Binnenhof. Hoe meer hij of zijn partijgenoten ‘over the top’ gaan in het islamdebat, des te meer invloed zal dat hebben op de sfeer in en om deze coalitie.

Wat dat betreft belooft het optreden van enkele PVV’ers in de campagne voor de Statenverkiezingen weinig goeds. De stembusgang van 2 maart gaat eigenlijk maar over één ding: haalt de gedoogcoalitie ook een meerderheid in de Eerste Kamer of niet? De gemiddelde PVV-stemmer zal het worst wezen of er een paar brekebenen zitting nemen in provinciale colleges waar je verder nooit iets over hoort, zolang links het kabinet maar niet kan dwarsbomen via de senaat.

Als verstrekkers van een handvol subsidies vormen de provinciale besturen slechts een miniem radertje in de door Wilders waargenomen ‘totale oorlog’. Desondanks komen zijn volgelingen met onwerkbare en onuitvoerbare ideetjes over onderwerpen waar de provinciale overheid niets mee te maken heeft: een verbod van hoofddoekjes voor bezoekers van het provinciehuis, terwijl een verbod op hoofddoekjes in provinciale bussen in de toekomst ’bespreekbaar’ zou moeten zijn.

Het is hetzelfde patroon dat we eerder zagen bij voorstellen voor de kopvoddentaks, het koranverbod en het verbod op de bouw van nieuwe moskeeën. Keer op keer demonstreert de PVV dat zij geen benul heeft van de scheiding van kerk en staat en de vrijheid van meningsuiting. Met zijn ’totale oorlog’ houdt Wilders misschien – ik moet het nog zien – zijn harde kern van 24 tot 30 zetels vast. Maar de links-liberale islamcritici heeft hij al lang van zich vervreemd en die zal hij ook nooit meer voor zich winnen.

Is de oorlogsretoriek van Wilders een vorm van compensatie voor zijn geringe daadwerkelijke successen als het gaat om zijn belangrijkste thema, de islamisering? De regering van CDA en VVD wil een boerkaverbod invoeren, maar daar waren beide partijen toch al voor. Voor het overige gaan de liberale en christen-democratische ministers hun goddelijke gang. De afgelopen dagen trok Piet Hein Donner weer eens de aandacht – de man die in 2004 de wetgeving tegen godslastering wilde aanscherpen als reactie op de moord op Theo van Gogh. Hij verwierf zich de bijnaam ‘Sharia-Donner’ door zijn opmerking dat het mogelijk moet zijn om de sharia in te voeren als tweederde van de kiezers dat willen. Het was maar een gedachteoefening van de CDA-politicus, die zelf uiteraard geen voorstander is van de islamitische rechtspraak. Maar het demonstreerde volop zijn naïviteit. Zonder de inzet van Donner zou het kabinet-Rutte nooit tot stand zijn gekomen. Met hem op het ministerie van Binnenlandse Zaken zijn de conflicten met de PVV echter ingebakken. De man baalt gewoon van zijn liberale en populistische partners.

Dinsdag liet Donner (met zijn partijgenote op onderwijs, Marja van Bijsterveldt) weten dat bijzondere scholen in principe geen hoofddoekverbod mogen invoeren. In dit geval gaat de identiteit van moslima’s kennelijk boven de christelijke identiteit van scholen. Dat typeert het huidige denken binnen het CDA.

Meer opzien baarde Donners beantwoording van PVV-vragen over de lunchpakketten voor de politie. Gemakzuchtige korpschefs hebben het broodje ham afgeschaft om moslimagenten tegemoet te komen. Het komt er op neer dat niet-moslims in dienst van de overheid halal voedsel krijgen opgelegd om aan de religieuze voorschriften van een minderheid tegemoet te komen. Donner verdedigt dit met wellicht lollig bedoelde, maar totaal niet ter zake doende opmerkingen over vegetarisering – waarbij hij er aan voorbijgaat dat vegetariërs niet de gewoonte hebben om hun eetvoorkeuren aan anderen op te dringen. “Het broodje politieke onzin dat Donner serveert, is niet te eten, zo klunzig gemaakt,” concludeert Elsevier-weblogger Paul Lieben. Kortom, Donner neemt de schreeuwer Wilders in de maling en gaat onverstoorbaar door met zelfislamiseren.

Donner staat voor een CDA, dat nooit heeft nagedacht over de omgang met de religieuze eisen van de islam in onze seculiere samenleving. Wilders staat voor een PVV, die volslagen doordraaft in het islamdebat. Daartussen staat een VVD, die op papier de sleutel in handen heeft als het gaat om de vrijheid van meningsuiting en de scheiding van kerk en staat, maar ondertussen zo veel mogelijk wegduikt voor deze lastige onderwerpen. Over de drie i’s zijn ze het volstrekt oneens met als gevolg de gedoogconstructie. Afkeer van links lijkt het enige bindmiddel te zijn tussen deze drie partijen. Voor het eerst begin ik te vermoeden dat het kabinet-Rutte niet de volle vier jaar volmaakt.